Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. B. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 2068/07 wraz z pisemnym uzasadnieniem w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2007 r., nr [...] w przedmiocie odmowy odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranego zasiłku stałego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku.

Wyrokiem z dnia 20 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 2068/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. B. wniesioną na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2007 r., nr [...] wydaną w przedmiocie odmowy odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranego zasiłku stałego.

W dniu 18 kwietnia 2008 r. wpłynęła do Sądu sporządzona własnoręcznie przez skarżącą skarga kasacyjna zawierająca również wniosek o przyznanie jej z urzędu adwokata.

Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 2068/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił ww. skargę kasacyjną, a postanowieniem z dnia 12 maja 2008 r. tenże Sąd przyznał A. B. prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.

Pismem z dnia 13 czerwca 2008 r. Okręgowa Rada Adwokacka w W. przesłała do wiadomości Sądu informację, iż w dniu 13 czerwca 2008 r. wyznaczyła pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej adwokata T. T., który w dniu 8 lipca 2008 r. skierował do Sądu wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku z dnia 20 marca 2008 r. wraz z pisemnym uzasadnieniem.

W uzasadnieniu złożonego wniosku adwokat wskazał, że o fakcie wyznaczenia go pełnomocnikiem z urzędu dla A. B. powiadomiony został przez Okręgową Radę Adwokacką w dniu 18 czerwca 2008 r. W tym samym dniu wysłał do A. B. pismo w którym zwrócił się o nadesłanie pełnomocnictwa do występowania w ww. sprawie lub do złożenia ww. dokumentu osobiście w kancelarii. Dodał również, że A. B. takie pełnomocnictwo złożyła w dniu 8 lipca 2008 r. Reasumując pełnomocnik skarżącej wskazał, że uchybienie terminowi do złożenia wniosku o pisemne uzasadnienie i doręczenie wyroku Sądu z dnia 20 marca 2008 r. było przez niego niezawinione co uzasadnia wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku wraz z pisemnym uzasadnieniem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Stosownie do treści art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uchybiony termin (w tym również do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku) należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin - w tym wypadku złoży wniosek o doręczenie jej uzasadnienia wyroku - we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego.

Sformułowanie "łącznie" oznacza, że w sytuacji, gdy którakolwiek z wymienionych wyżej przesłanek nie zostanie spełniona należy wydać orzeczenie odmowne.

Oceniając podane przez pełnomocnika skarżącej okoliczności uznać należy, że A. B. nie wykazała przesłanek wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu do złożenia przez nią wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu z dnia 20 marca 2008 r.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że jeszcze przed wydaniem przedmiotowego wyroku skarżącej doręczono zawiadomienie o rozprawie w którym została ona poinformowana, że w przypadku wydania przez Sąd wyroku oddalającego skargę jego uzasadnienie doręczane jest na wniosek złożony w terminie 7 dni od daty ogłoszenia wyroku, a złożenie wniosku po upływie tego terminu jest czynnością bezskuteczną.

Zawiadomienie o terminie rozprawy skarżąca odebrała osobiście w dniu 1 lutego 2008 r. potwierdzając ów fakt własnoręcznym podpisem. Skoro zatem wyrok oddalający skargę zapadł w dniu 20 marca 2008 r. to począwszy od dnia 21 marca 2008 r. rozpoczął bieg 7 termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, który upłynął w dniu 27 marca 2008 r. We wskazanym terminie A. B. nie złożyła ww. wniosku, natomiast w dniu 18 kwietnia 2008 r. wniosła do Sądu sporządzoną przez siebie osobiście skargę kasacyjną, występując również o przyznanie jej adwokata z urzędu.

W ocenie Sądu w świetle przedstawionych okoliczności nie można uznać, że powody wskazane przez pełnomocnika skarżącej, a związane z procedurą jego wyznaczenia jako pełnomocnika z urzędu, następnie pozyskania pełnomocnictwa od skarżącej uzasadniają przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Skoro bowiem skarżąca została poinformowana o prawie do złożenia takiego wniosku jeszcze przed wydaniem wyroku to, okoliczności związane z ustanowieniem w sprawie adwokata nie stanowiły przeszkody dla złożenia przez nią w terminie przedmiotowego wniosku. Mogłyby one być ewentualnie wzięte pod uwagę gdyby wniosek strony dotyczył przywrócenia terminu, ale do wniesienia skargi kasacyjnej, gdyż długotrwała procedura ustanowienia pełnomocnika z urzędu mogłaby istotnie spowodować, że skarga kasacyjna zostałaby wniesiona po upływie ustawowego terminu i sytuacja ta byłaby przez stronę niezawiniona. Procedura ta jednak pozostawała bez wpływu na możliwość złożenia przez skarżącą wniosku o sporządzenie i doręczenie jej uzasadnienia zapadłego wyroku.

Podkreślić również należy, że kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie tej przesłanki sąd przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona (jej pełnomocnik) nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.

Wobec uznania, że okoliczności wskazane jako powody uchybienia terminu nie mogły być uznane za nadzwyczajne przeszkody, których przy dołożeniu należytej staranności w zakresie przestrzegania terminowości czynności procesowych nie można było przezwyciężyć, Sąd na podstawie art. art. 86 § 1 powołanej ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.