Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 26 marca 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział II w osobie: Sędziego NSA Tomasza Zbrojewskiego po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 marca 2008 roku wniosku o wykładnię postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 marca 2008 roku w sprawie ze skargi J. Ś. na działanie Prokuratora Okręgowego w Ł. w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej dotyczącej zakresu badania osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa przez powołanego przez Prokuraturę biegłego lekarza psychiatrę postanawia: - odmówić dokonania wykładni orzeczenia.

II SA/Łd 8/08

U Z A S A D N I E N I E

Postanowieniem z dnia 4 marca 2008 roku o sygn. akt II SA/Łd 8/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę J. Ś. na działanie Prokuratora Okręgowego w Ł. w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej dotyczącej zakresu badania osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa przez powołanego przez Prokuraturę biegłego lekarza psychiatrę.

W dniu 10 marca 2008 roku J. Ś. wystąpił z wnioskiem o "wyjaśnienie kwestii niezrozumiałych będących treścią postanowienia o odrzuceniu skargi" poprzez udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1) na jakiej podstawie Sąd twierdzi, że informacja o obowiązkach i uprawnieniach uczestników postępowania karnego nie jest informacją o sprawach publicznych;

2) dlaczego Sąd twierdzi, iż Prokurator Okręgowy nie działa jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, gdy obywatel zwraca się z wnioskiem o udzielenie informacji w trybie tej ustawy;

3) czy rozpoznanie sprawy w sytuacji, gdy skarżący nie znał treści odpowiedzi na skargę i nie mógł się do niej ustosunkować, a posiedzenie miało charakter niejawny nie narusza zasady równości stron i nie stanowi niedopuszczalnego uprzywilejowania Prokuratora Okręgowego.

Jednocześnie J. Ś. zwrócił się z żądaniem wskazania skutecznej drogi sądowej do dochodzenia naruszonych praw w przedmiotowej sprawie, podkreślając, iż żądanej, a przysługującej mu informacji do dnia dzisiejszego nie otrzymał.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści przepisu art. 158 w związku z art. 166 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) – dalej p.p.s.a., sąd, który wydał postanowienie, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.

Powszechnie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym oraz doktrynie przyjmuje się, iż potrzeba rozstrzygnięcia wątpliwości co do treści orzeczenia – wyroku bądź postanowienia zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005, str. 368).

W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi potrzeba taka w niniejszej sprawie nie zachodzi.

Odrzucając skargę J. Ś. na działanie Prokuratora Okręgowego w Ł. i w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej dotyczącej zakresu badania osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa przez powołanego przez Prokuraturę biegłego lekarza psychiatrę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi przytoczył w uzasadnieniu orzeczenia w sposób jasny i zrozumiały przyczyny, dla których podjął rozstrzygnięcie takiej właśnie treści, uznając wniesioną skargę za niedopuszczalną, a w konsekwencji niemogącą być przedmiotem merytorycznego rozpoznania.

Warto również podkreślić, iż analiza samego wniosku o dokonanie wykładni daje podstawy do twierdzenia, że stanowi on próbę podważenia zasadności postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 marca 2008 roku, które samo w sobie nie wzbudza u strony skarżącej wątpliwości co do rozstrzygnięcia. Przedmiotem żądania dokonania wykładni nie są bowiem niejasne zwroty czy wyrażenia, lecz cała treść podjętego orzeczenia sądowego. Wniosek strony zmierza ponadto do dodatkowego wyjaśnienia przez Sąd powodów zajętego w sprawie stanowiska, podczas gdy zostały one w sposób dostateczny uzasadnione w motywach orzeczenia.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż żądanie wnioskodawcy, stanowiące w istocie polemikę ze stanowiskiem sądu, zmierzające do nowej interpretacji rozstrzygnięcia w zakresie przyjętym przez skarżącego, wykracza znacznie poza wykładnię orzeczenia sformułowaną w art. 158 p.p.s.a. Wykładnia taka nie może bowiem zmierzać do zmian merytorycznych polegających na reinterpretacji uzasadnienia czy jego poszerzeniu o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lutego 2005 roku o sygn. akt OZ 1312/04).

Ponadto, odnosząc się do żądania wskazania sposobu dochodzenia prawa do uzyskania żądanej informacji, podkreślić należy, iż co prawda zgodnie z art. 6 p.p.s.a. sąd administracyjny powinien udzielać stronie występującej w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań, jednakże zasada informowania stron znajduje zastosowanie jedynie w toku postępowania przed sądem administracyjnym i nie może rozciągać się na czynności mogące być podejmowane przez stronę, chociażby nawet pozostawały w związku z zapadłym orzeczeniem, na gruncie innych postępowań, w tym postępowania karnego.

Mając na uwadze powyższe rozważania należy stwierdzić, iż brak jest podstaw do uczynienia zadość żądaniu strony, zwłaszcza, że zakres żądania skarżącego wykracza poza instytucję wykładni wyroku sformułowaną na gruncie przepisu art. 158 p.p.s.a.

Dodatkowo, należy zauważyć, iż skarżący został pouczony o prawie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia od postanowienia tut. Sądu z dnia 4 marca 2008 roku o odrzuceniu skargi, z którego to prawa w razie wątpliwości, czy przedmiotowe orzeczenie odpowiada prawu, może skorzystać.

Wobec powyższego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, działając na podstawie art. 158 p.p.s.a. orzekł jak w postanowieniu.

A.T.-P.