![]() |
Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
|
drukuj zapisz |
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.), Ulgi podatkowe, Burmistrz Miasta i Gminy, Odrzucono skargę, I SA/Gl 569/08 - Postanowienie WSA w Gliwicach z 2008-07-07, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA
I SA/Gl 569/08 - Postanowienie WSA w Gliwicach
|
|
|||
|
2008-06-12 | |||
|
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach | |||
|
Anna Wiciak /przewodniczący sprawozdawca/ | |||
|
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.) | |||
|
Ulgi podatkowe | |||
|
Burmistrz Miasta i Gminy | |||
|
Odrzucono skargę | |||
|
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 3 par. 2, art. 52 par. 1, art. 52 par. 2, art. 58 par. 1 pkt 4, art. 58 par. 1 pkt 6, art. 58 par. 3 Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. |
|||
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Wiciak, , , po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. M. na decyzję Burmistrza Gminy i Miasta C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulgi płatniczej – umorzenia odsetek za zwłokę, rozłożenia na raty zaległości podatkowej p o s t a n a w i a odrzucić skargę. |
||||
Uzasadnienie
W dniu 31 stycznia 2008 r. (data nadania) T. M. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pismo, dotyczące jej sytuacji materialnej oraz kwestii umorzenia podatku od środków transportowych. W odpowiedzi na wezwanie tego Sądu do wskazania, czy powyższe pismo jest skargą, a jeżeli tak, do wskazania daty i numeru zaskarżonego aktu, wnosząca pismo przy swoim kolejnym piśmie z dnia 12 lutego 2008 r. przesłała m. in. kserokopię decyzji Burmistrza Gminy i Miasta C. z dnia [...] , nr [...]. Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2008 r. pismo strony z dnia 31 stycznia 2008 r. oraz jej pismo z dnia 12 lutego 2008 r. przekazano Burmistrzowi Gminy i Miasta C. celem udzielenia odpowiedzi na skargę oraz nadesłania akt administracyjnych sprawy, co organ uczynił w dniu 17 marca 2008 r. Burmistrz Gminy i Miasta C. w odpowiedzi na skargę wskazał, że dotyczy ona jego decyzji z dnia [...]., nr [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od środków transportowych oraz decyzji z dnia [...] , nr [...] w sprawie odmowy umorzenia odsetek od zaległości podatkowych w podatku od środków transportowych oraz rozłożenia zapłaty zaległości podatkowej z tytułu tego podatku na raty wraz z odsetkami. Jednocześnie organ wniósł o odrzucenie skargi, podkreślając, że dotyczy ona decyzji organu wydanej w I instancji, od której strona nie wniosła odwołania. Postanowieniem z dnia 31 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 630/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przekazał sprawę zgodnie z właściwością do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, wskazując w sentencji postanowienia, iż skarga dotyczy decyzji Burmistrza Gminy i Miasta C. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie ulgi płatniczej w podatku od środków transportowych. Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Na wstępie należy zaznaczyć, że skarga podatniczki została wniesiona jedynie na decyzję z dnia [...] nr [...], dotyczącą odmowy umorzenia odsetek od zaległości podatkowych w podatku od środków transportowych oraz rozłożenia zapłaty zaległości podatkowej z tytułu tego podatku na raty wraz z odsetkami. W odpowiedzi na skargę organ powołał również swoją decyzję w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od środków transportowych z dnia [...] nr [...], co nie jest jednak słuszne, a to z uwagi na pismo skarżącej z dnia 12 lutego 2008 r., przy którym przesłała ona kserokopię decyzji z dnia [...] dotyczącej ulgi płatniczej w podatku od środków transportowych. Przystępując zatem do rozpoznania skargi na wskazaną ostatnio decyzję należy odnotować, że zgodnie z treścią art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie: ppsa, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie m. in. w sprawach skarg na decyzje administracyjne. Jednakże, zgodnie z treścią przepisu art. 52 § 1 ppsa, skargę można wnieść dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 ppsa). Wobec powyższego, od decyzji organu podatkowego pierwszej instancji - w niniejszej sprawie: Burmistrza Gminy i Miasta C., skarga nie przysługuje. Decyzja taka mogła zostać zaskarżona odwołaniem do organu drugiej instancji - samorządowego kolegium odwoławczego, o czym podatniczkę prawidłowo pouczono w skarżonej przez nią do sądu administracyjnego decyzji organu pierwszej instancji. Zatem skarga złożona do wojewódzkiego sądu administracyjnego na decyzję organu administracji publicznej, od której przysługiwało odwołanie, jest niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu z mocy art. 58 § 1 pkt 6 ppsa. Przepis ten stanowi bowiem, iż sąd odrzuca skargę, jeżeli jej wniesienie z innych przyczyn jest niedopuszczalne. Niezależnie od powyższego należy zaznaczyć, iż skarga T. M. na decyzję Burmistrza Gminy i Miasta C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulgi płatniczej w podatku od środków transportowych była już przedmiotem badania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. Postanowieniem z dnia 2 czerwca 2008 r. wydanym w sprawie o sygn. I SA/Gl 277/08 Sąd ten odrzucił skargę podatniczki jako niedopuszczalną. Podkreślić trzeba w tym miejscu, iż art. 58 § 1 pkt 4 ppsa zobowiązuje sąd do odrzucenia skargi w sytuacji, gdy sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona. Przesłanka niniejsza została w rozpoznawanej sprawie spełniona, co jest kolejną przyczyną odrzucenia skargi. Mając zatem na uwadze poczynione wyżej ustalenia, na podstawie cytowanych przepisów i przy zastosowaniu art. 58 § 3 ppsa orzeczono jak w sentencji postanowienia. |