Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: sędzia WSA Rafał Wolnik po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach z dnia 12 sierpnia 2002 r., sygn. akt II SA/Ka 2048/00 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie szkodliwego oddziaływania na środowisko p o s t a n a w i a odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego.

Wyrokiem z dnia 12 sierpnia 2002 r. sygn. akt II SA/Ka 2048/00 wydanym w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie szkodliwego oddziaływania na środowisko, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach, oddalił skargę skarżącego.

Pismem z dnia [...] r. S. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę o wznowienie postępowania w powyższej sprawie.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia [...] r. wezwano skarżącego do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez dokładne wskazanie podstawy wznowienia, podanie okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi o wznowienie oraz do nadesłania 1 odpisu skargi poświadczonego za zgodność z oryginałem, celem doręczenia uczestnikowi postępowania. Do wykonania powyższego wezwania zakreślono siedmiodniowy termin od daty doręczenia wezwania, informując jednocześnie skarżącego, iż nieusunięcie braków formalnych skargi we wskazanym terminie spowoduje jej odrzucenie.

Powyższe wezwanie zostało doręczone skarżącemu w dniu [...] r. W wyznaczonym terminie skarżący wskazał jako podstawę prawną wznowienia przepis art. 273 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi., uzasadniając jednocześnie, iż powodem wniesienia przez niego skargi jest otrzymanie uchwały Rady Miasta K. z dnia [...] r. nr [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż kompetencje Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego do rozpatrzenia skargi o wznowienie postępowania wyznacza art. 103 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.

Nr 153, poz. 1271), zgodnie z którym w sprawie o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanym przed dniem 1 stycznia 2004 r. orzeka właściwy wojewódzki sąd administracyjny na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a.

Zgodnie z treścią art. 270 ustawy p.p.s.a., w przypadkach przewidzianych w dziale VII powołanej ustawy można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem. Wznowienie postępowania jest nadzwyczajnym środkiem prawnym, skierowanym przeciwko prawomocnemu orzeczeniu, który może być zastosowany wyłącznie z powodów ściśle określonych w ustawie. Po wniesieniu skargi o wznowienie postępowania Sąd dokonuje jej kontroli z punktu widzenia zachowania warunków formalnych określonych w art. 279 p.p.s.a. Stosownie do powołanego przepisu skarga o wznowienie postępowania powinna zawierać między innymi podstawę wznowienia i jej uzasadnienie oraz okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi. Na podstawie art. 280 § 1 p.p.s.a. sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd skargę o wznowienie postępowania odrzuca, a w przypadku ich spełnienia – wyznacza rozprawę. Postawy wznowienia zostały zawarte w art. 271 – 273 powołanej ustawy.

Zachowanie ustawowych terminów z art. 277 i art. 278 p.p.s.a. warunkuje dopuszczalność oceny ustawowych przesłanek wznowienia (określonych w art. 271 – 273 p.p.s.a.), w tym przesłanki wskazanej przez skarżącego, opartej na okolicznościach z art. 273 § 3 p.p.s.a. Jej merytoryczna ocena będzie możliwa dopiero po stwierdzeniu, że skarga została skutecznie wniesiona. Konieczna jest zatem w pierwszej kolejności ocena, czy skarga o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego została wniesiona z zachowaniem ustawowych terminów.

W niniejszej sprawie został uchybiony 5 letni termin określony w art. 278 p.p.s.a., co jest szczególnie istotne dla oceny dopuszczalności skargi. Przepis ten stanowi, iż po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się orzeczenia nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem przypadku, gdy strona była pozbawiona możliwości działania lub nie była należycie

reprezentowana.

W rozpatrywanej sprawie nie zachodzi żaden z wymienionych wyjątków. Tak określony termin jest terminem materialnym i nie podlega przywróceniu. Upływ tego terminu stanowi negatywną przesłankę wznowienia postępowania. Takie właśnie negatywne skutki upływu terminu prawa materialnego z art. 278 p.p.s.a. zaistniały w rozpatrywanej sprawie. Oceniając zachowanie tego terminu przez wnoszącego skargę o wznowienie, należało uwzględnić, iż kwestionowany wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach z dnia 12 sierpnia 2002 r., sygn. akt II SA/Ka 2048/00, według obowiązującego w dniu jego wydania art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. z 1995 r. Nr 74, poz. 368 ze zm.) uzyskiwał walor prawomocności z dniem jego wydania. Liczony więc od tego dnia (12 sierpnia 2002 r. ) 5 letni termin określony w art. 278 p.p.s.a. upłynął z dniem 12 sierpnia 2007 r.

Tak więc skarga o wznowienie postępowania jako wniesiona w dniu [...] r. (data nadania w urzędzie pocztowym) nie była skuteczna. Należy przy tym wyjaśnić, iż wymieniony w art. 278 p.p.s.a. 5 letni termin od uprawomocnienia się orzeczenia biegnie niezależnie od terminów wniesienia skargi o wznowienie postępowania określonych w art. 272 § 2 p.p.s.a. i art. 277 p.p.s.a.

Stwierdzenie powyższej przeszkody o charakterze procesowym, wykluczało merytoryczną ocenę przesłanek wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego opartych w skardze o wznowienie na okolicznościach z art. 273 § 3 p.p.s.a.

Mając na względzie powyższe Sąd, działając na podstawie art. 280 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 103 Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego jako niedopuszczalną z uwagi na naruszenie ustawowego terminu, postanowił odrzucić.