Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek, , , po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] na bezczynność Burmistrza K. w przedmiocie pomocy społecznej postanawia: odrzucić skargę.

Skarżąca J.C. wniosła skargę na bezczynność Burmistrza K. w przedmiocie pomocy społecznej. W uzasadnieniu, wskazując na swą bardzo trudną sytuację materialną i pozostających na jej utrzymaniu dzieci, jak i na stan zdrowia kwalifikujący ją do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym zarzucała, iż organ pomocy społecznej nie przyznaje jej świadczeń, pozostawiając ją bez należnej zgodnie z prawem pomocy.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz wniósł o jej oddalenie. Organ wskazał, iż skarżąca wnioskiem [...] roku zwróciła się o przyznanie zasiłku stałego lub okresowego. Wnioski zostały rozpoznane i zapadły decyzje Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w K. - wydającego je z upoważnienia Burmistrza - odmawiające żądanych świadczeń. Od wydanych decyzji odmownych skarżąca złożyła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z.. Decyzją [...] roku Kolegium utrzymało w mocy decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w K. o odmowie przyznania zasiłku okresowego., od której J.C. nie wniosła skargi do sądu administracyjnego. Decyzja odmawiająca zasiłku stałego została przez Kolegium uchylona, a sprawa przekazana ponownie do rozpoznania organowi l instancji. Po ponownym rozpoznaniu sprawy decyzją [...] Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej odmówił skarżącej prawa do zasiłku stałego ze względu na przekroczone kryterium dochodowe. W wyniku odwołania skarżącej Kolegium decyzją z dnia 19 listopada 2007 roku utrzymało w mocy decyzję organu l instancji. Od decyzji organu odwoławczego skarga nie została wniesiona. Organ wskazał też, iż mając na uwadze okoliczności ustalone w wyniku wywiadu środowiskowego ( długotrwałą choroba, konieczność leczenia, oczekiwanie na decyzję ZUS-u w sprawie renty ) skarżącej udzielana była pomoc w postaci zasiłków celowych specjalnych oraz świadczeń w ramach programu rządowego dotyczącego dożywiania. Zdaniem organu w zaistniałych okolicznościach nie ma podstaw do zarzucania mu bezczynności.

W ramach badania dopuszczalności skargi, zarządzeniem z dnia 7 sierpnia 2008 roku skarżąca wezwana została do wykazania - w terminie 7 dni - czy przed wniesieniem skargi na bezczynność do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożyła do organu wyższego stopnia - tj. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. zażalenie na niezałatwienie przez Burmistrza K. sprawy dotyczącej pomocy społecznej - pod rygorem przyjęcia iż zażalenie takie nie zostało złożone. W zakreślonym terminie skarżąca nie wykazała wskazanej okoliczności, nadesłała natomiast do Sądu pismo z dnia 21 sierpnia 2008 roku w którym ponownie przedstawi swą sytuację finansową, rodzinną, zdrowotną i mieszkaniową oraz niewłaściwy jej zdaniem sposób postępowania Burmistrza oraz pracowników opieki społecznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlegała odrzuceniu.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z przepisem art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.- zwanej dalej: ppsa ) skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu przed organem właściwym w sprawie. Przy czym przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie ( art. 53 § 1 ww. ustawy ).

Dalej wskazania wymaga, iż ustawodawca w Kodeksie postępowania administracyjnego przewidział instrumenty służące ochronie praw podmiotowych strony w zakresie zapewnienia terminowości załatwiania spraw, l tak w art. 37 § 1 Kpa wskazano, że stronie na niezałatwienie sprawy poprzez wydanie stosownego orzeczenia w terminie określonym w kodeksie w art. 35 lub ustalonym w myśl art. 36 przysługuje zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. W przypadku bezczynności organu w załatwieniu sprawy administracyjnej środkiem zaskarżenia, który strona winna wyczerpać przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego, jest zatem wskazane wyżej zażalenie.

Na podstawie treści skargi oraz braku odniesienia się skarżącej w piśmie nadesłanym w dniu 21 sierpnia 2008 roku do zarządzenia z dnia 7 sierpnia, Sąd stwierdził, że w przedmiotowej sprawie, przed wniesieniem do sądu administracyjnego skargi na bezczynność Burmistrza K. w przedmiocie pomocy społecznej, skarżąca J.C. nie złożyła do-organu administracji publicznej wyższego stopnia zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie.

W takiej sytuacji złożenie do sądu administracyjnego skargi na bezczynność organu administracji publicznej, z pominięciem wniesienia wskazanego zażalenia do organu wyższego stopnia, jest przedwczesne. Skarga taka, jako niedopuszczalna, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ppsa podlega odrzuceniu przez Sąd bez możliwości merytorycznego zbadania jej zasadności (vide postanowienie NSA z dnia 17 października 1997r. Nr IV SAB 31/97). Z tych przyczyn skarga J.C. w przedmiotowej sprawie jako wniesiona bez uprzedniego wyczerpania środka zaskarżenia podlegała odrzuceniu.