drukuj    zapisz    Powrót do listy

6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz, Wstrzymanie wykonania aktu, Inspektor Nadzoru Budowlanego, Oddalono zażalenie, II OZ 132/08 - Postanowienie NSA z 2008-02-22, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II OZ 132/08 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2008-02-22 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-02-06
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Andrzej Gliniecki /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz
Hasła tematyczne
Wstrzymanie wykonania aktu
Sygn. powiązane
VII SA/Wa 1263/07 - Postanowienie WSA w Warszawie z 2008-10-15
Skarżony organ
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Treść wyniku
Oddalono zażalenie
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 61 par. 3, art. 184 w zw. z art. 197 par. 2
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Tezy

Błędny jest pogląd, że z uwagi na brzmienie art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w

zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 ze zm.) wojewódzki sąd admnistracyjny nie może uchylić decyzji o pozwoleniu na budowę, bowiem przepis

ten wyłącza jedynie wydanie orzeczenia na podstawie art. 145 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami

administarcyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w miejsce którego, sąd może orzec w oparciu o pkt 3 tego przepisu.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2007 r., sygn. akt VII SA/Wa 1263/07 o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji w części dotyczącej obszarów Natura 2000 i odmowie wstrzymania wykonania tej decyzji w pozostałym zakresie w sprawie ze skargi C. T. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...], zn. [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę obwodnicy A. postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 26 października 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wstrzymał wykonanie decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] w części dotyczącej obszarów Natura 2000 i odmówił wstrzymania wykonania tej decyzji w pozostałym zakresie. W uzasadnieniu postanowienia Sąd podkreślił, że planowana inwestycja przebiega przez obszar specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 "[...]" wyznaczony na podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków natura 2000 (Dz. U. Nr 229, poz. 2313) oraz przez projektowany specjalny obszar ochrony siedlisk Natura 2000 "[...]". Obszary te objęte są także bezpośrednią ochroną implementowanymi regulacjami wspólnotowymi – dyrektywą Rady Wspólnot Europejskich z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (79/409/EWG) oraz dyrektywą Rady Wspólnot Europejskich z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (92/43/EWG). Skarżący w skardze podniósł, że rozpoczęcie robót budowlanych spowoduje znaczne szkody w ekosystemach o nieodwracalnym charakterze. Sąd podkreślił, że celem ustanowienia obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 na terenie [...] jest ograniczenie ingerencji, która mogłaby prowadzić do negatywnych skutków dla dóbr przyrodniczych, taka ingerencja zaszłaby niewątpliwie w przypadku prowadzenia robót budowlanych w oparciu o nieprawomocne pozwolenie na budowę. Sąd uznał więc, że nie ulega wątpliwości, iż w zaistniałej sytuacji mogłoby dojść do trudnych do odwrócenia skutków, zatem wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji w zakresie obszarów Natura 2000 należało zatem uwzględnić. Dodatkowo Sąd podkreślił, że przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej toczy się postępowanie o uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej w procedurach zezwolenia na budowę obwodnic A. oraz W.. W zażaleniu na to postanowienie uczestnik postępowania Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych Autostrad zarzuciła naruszenie przepisu art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dale p.p.s.a. w zw. z art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 ze zm.) zwanej specustawą poprzez wstrzymanie wykonania decyzji pomimo, że wskazany przepis art. 31 ust. 2 wyłącza możliwość uchylenia przez sąd decyzji o pozwoleniu na budowę drogi, której został nadany rygor natychmiastowej wykonalności, a rozpoczęcie budowy nastąpiło na co najmniej na 14 dni przed datą wydania orzeczenia, co ma miejsce w przedmiotowej sprawie i powoduje, że wyłączona jest również możliwość wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Dodatkowo zarzucono naruszenie przepisów postępowania przez zaniechanie wszechstronnego zbadania i uzasadnienia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji i oparcie się na ogólnikowych stwierdzeniach w zakresie zagrożenia dóbr przyrodniczych oraz naruszenie przepisów postępowania przez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i uznanie, że dobrowolne wstrzymanie przez inwestora robót budowlanych na terenach przechodzących przez obszary Natura 2000 oznacza uznanie przez niego zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. W związku z tym wniesiono o zmianę postanowienia w punkcie pierwszym rozstrzygnięcia i oddalenie wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w całości a ewentualnie o uchylenie postanowienia w punkcie pierwszym i przekazanie prawy do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw. Na wstępie podkreślić należy, że zgodnie z art. 61 § 1 p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, powołana w zażaleniu regulacja art. 31 ust. 2 specustawy nie wyłącza zastosowania art. 61 § 3 p.p.s.a.. Art. 31 ust. 1 specustawy stanowi bowiem, że nie stwierdza się nieważności ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę drogi, jeżeli wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji został złożony po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, a inwestor rozpoczął budowę drogi. Zgodnie zaś z ust. 2 tego artykułu "w przypadku uwzględnienia skargi na decyzję o pozwoleniu na budowę drogi, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, sąd administracyjny po upływie 14 dni od dnia rozpoczęcia budowy drogi może stwierdzić jedynie, że decyzja narusz prawo z przyczyn wyszczególnionych w art. 145 lub 156 kpa".

Błędny jest pogląd, że z uwagi na brzmienie art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 ze zm.) wojewódzki sąd administracyjny nie może uchylić decyzji o pozwoleniu na budowę, bowiem przepis ten wyłącza jedynie wydanie orzeczenia na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a. w miejsce którego, sąd może orzec w oparciu o pkt 3 tego przepisu.

Rozpatrując zatem wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, Sąd ocenić musiał zaistnienie przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. W tym zakresie nie sposób zarzucić Sądowi I instancji błędnych ustaleń. Sąd powinien rozpoznawać wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w kontekście danej sprawy, mając na uwadze nie wyłącznie skutki, jakie wystąpią po stronie skarżącego, ale także skutki, jakie spowoduje rozstrzygnięcie Sądu w tym zakresie dla pozostałych uczestników postępowania (por. postanowienia NSA: z dnia 12.09.2007., sygn. akt II OZ 725/07, z dnia 14.11.2007, sygn. akt II OZ 1122/07). W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego rozważania dokonane przez Sąd I instancji są prawidłowe, a postanowienie zostało podjęte po wyważeniu interesów wszystkich stron postępowania. Nie zachodzą wątpliwości, że wykonanie zaskarżonej decyzji w odniesieniu do obszarów objętych programem Natura 2000, w świetle okoliczności sprawy, spowoduje niebezpieczeństwo powstania znacznej szkody, a co więcej spowoduje nieodwracalne skutki. Proces budowlany jest działalnością, która z zasady łączy się z możliwością wystąpienia okoliczności i skutków, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a.

Nie można zgodzić się z twierdzeniem zażalenia, że dobrowolne wstrzymanie prowadzenia przez inwestora prac budowlanych na tych obszarach potwierdza, że aktualnie nie ma zagrożenia wystąpienia okoliczności pozwalających na wstrzymanie wykonania decyzji w trybie art. 61 § 3 p.p.s.a. i nie występują podstawy do uznania, że Rzeczpospolita Polska nie wywiąże się ze zobowiązania wstrzymania robót budowlanych do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Sprawiedliwości sprawy C-193/07 (do czego zobowiązała się w dniu 2 sierpnia 2007 r. w postępowaniu przed Trybunałem). Odnośnie zarzutów braku uprawdopodobnienia niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków we wniosku, należy podkreślić, że Sąd ocenia zaistnienie przesłanek wstrzymania w kontekście okoliczności całej sprawy, nie ulega zaś wątpliwości, że we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji okoliczności przemawiające za jej wstrzymaniem skarżący powołał.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.



Powered by SoftProdukt