Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2008r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. O. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 lipca 2007r. sygn. akt IV SA/Wa 1310/07 o odrzuceniu skargi J. O. na uchwałę Rady Gminy R. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. postanawia: - oddalić skargę kasacyjną.

Postanowieniem z dnia 31 lipca 2007r., sygn. akt IV SA/Wa 1310/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę J. O. na uchwałę Nr [...] Rady Gminy R. z dnia [...], w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w R.. Powyższą uchwałą, podjętą na podstawie art. 229 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, Rada Gminy R. uznała za nieuzasadnioną skargę J. O. na działanie Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. dotyczące wykorzystania dotacji celowej w 2004r. na wypłatę zasiłków okresowych. Sąd I instancji stwierdził, że zaskarżona uchwała została podjęta w trybie postępowania skargowego uregulowanego w Dziale VIII K.p.a. Uchwała ta, będąca w istocie zawiadomieniem o sposobie załatwienia skargi złożonej w powyższym trybie pozostaje, w ocenie Sądu, poza zakresem kognicji sądu administracyjnego. W związku z powyższym Sąd odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Od powyższego postanowienia J. O. złożył skargę kasacyjną wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji celem rozpoznania skargi na uchwałę. W skardze kasacyjnej podniesiono zarzut naruszenia przepisów postępowania - art. 3 § 2 pkt 4 lub 6 i art. 58 § 1 pkt 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 227 i art. 229 pkt 3 K.p.a. oraz art. 101 ust. 1 i 2a ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) poprzez przyjęcie, że nie podlega kontroli sądowej uchwała organu jednostki samorządu terytorialnego, podjęta w sprawie z zakresu administracji publicznej na podstawie art. 229 pkt 3 K.p.a.

W skardze kasacyjnej zarzucono nadto naruszenie art. 134 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 K.p.a. poprzez pominięcie przez Sąd pierwszej instancji zarzutów dotyczących naruszenia przez Radę Gminy R. przepisów art. 8 i art. 9 K.p.a.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym postanowieniu prawidłowo przyjął, że skarga na uchwałę Nr [...] Rady Gminy R. z dnia [...] uznającą za nieuzasadnioną skargę J. O. na działanie Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. dotyczące wykorzystania dotacji celowej w 2004r. na wypłatę zasiłków okresowych, nie jest dopuszczalna. Uchwała powyższa stanowi bowiem jedynie odpowiedź Rady Gminy na wystąpienie J. O. dotyczące zarzucanego nienależytego wykonywania obowiązków przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w R.. Należy zatem podzielić pogląd Sądu pierwszej instancji, że uchwała stanowiąca zawiadomienie o załatwieniu skargi w sprawie zarzutów pod adresem ww. Kierownika, nie daje podstaw do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na jej niezgodność z prawem.

Co prawda z brzmienia art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) można wnosić, że skarga do sądu administracyjnego przysługuje na każdą uchwałę rady gminy, podjętą w sprawie z zakresu administracji publicznej, ale to nie oznacza dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego również na te działania rady, które choć wyrażone w formie uchwały, nie mogą być skarżone do sądu ze względu na to, iż w istocie zawiadamiają o załatwieniu sprawy, nie dając w myśl utrwalonych poglądów doktryny (B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, wyd. C.H. Beck, Warszawa 2004, s. 834) podstaw do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na ich niezgodność z prawem. Również w orzecznictwie brak możliwości złożenia skargi do sądu administracyjnego na uchwałę rady gminy podjętą w trybie postępowania skargowego, o którym mowa w przepisach Działu VIII, rozdział 2 K.p.a., nie budzi zastrzeżeń (zob. postanowienie NSA z dnia 15 stycznia 2001r., sygn. akt II SA/Wr 1704/00, niepubl. oraz wyrok NSA z dnia 14 września 2004r., sygn. akt OSK 642/04, niepubl.).

Jeżeli zatem z akt sprawy jednoznacznie wynika, czego zdaje się nie kwestionować sama strona skarżąca, że zaskarżona uchwała Rady Gminy R. została podjęta w trybie postępowania skargowego, regulowanego przepisami Działu VIII, rozdział 2 K.p.a., stanowiąc zawiadomienie o sposobie załatwienia sprawy, to Sąd pierwszej instancji zasadnie przyjął, że skarga na taką uchwałę nie przysługuje, skutkując jej odrzuceniem.

W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 134 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należy zauważyć, że skoro Sąd I instancji prawidłowo odrzucił skargę, to nie tylko nie miał obowiązku, ale i nie mógł ustosunkować się do zgłoszonych w tej skardze zarzutów pod adresem Rady Gminy R..

Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 182 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.