Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryka Łysikowska po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres IV – XII 2000 r. postanawia: odrzucić skargę.

Pismem nadanym w Urzędzie Pocztowym w dniu 16 lipca 2004 r. skarżąca A. sp. z o.o. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres IV – XII 2000 r. Jako adres do doręczeń skarżąca wskazała ul. D., [...]. Korespondencja skierowana na adres podany przez stronę została opatrzona informacją, iż adresat wyprowadził się, a na kolejnej przesyłce podano, iż skarżąca nie jest znana pod tym adresem. Przesyłka skierowana na wskazany w skardze adres spółki przy ul. S. została opatrzona informacją, iż "firma wyprowadziła się".

Z uwagi na powyższe – na podstawie art. 125 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej zwanej: u.p.p.s.a. - postanowieniem z dnia 4 października 2004 r. zawieszono postępowanie w sprawie.

Z informacji uzyskanych następnie przez tutejszy Sąd wynikało, iż skarżąca dokonała zmiany wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym, wskazując adres do korespondencji jako ul. R. [...], z kolei jako miejsce prowadzenia ksiąg rachunkowych wskazano ul. W. [...]. Z uwagi na uzyskanie powyższych informacji postanowieniem z dnia 17 grudnia 2007 r. podjęto zawieszone postępowanie. Z informacji zamieszczonej na przesyłce skierowanej na adres ul. R. wynika, iż strona wyprowadziła się.

Kolejna przesyłka skierowana na adres przy ul. W. została odebrana w dniu 5 lutego 2008 r. a potwierdzenie odbioru zostało opatrzone pieczęcią skarżącej spółki. Doręczona przesyłka zawierała postanowienie o podjęciu postępowania wraz z pouczeniem, iż strona i jej przedstawiciel mają obowiązek zawiadomić Sąd o każdej zmianie swego miejsca zamieszkania, adresu do doręczeń lub siedziby, a zaniedbanie tego obowiązku spowoduje pozostawienie pisma w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału I z dnia 26 marca 2008 r. wezwano skarżącą do złożenia dokumentu wykazującego umocowanie do wniesienia skargi i określającego sposób reprezentacji strony skarżącej, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Powyższy termin upłynął bezskutecznie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 49 § 1 powoływanej już ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli pismo strony skarżącej nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Stosownie do art. 58 § 1 pkt 3 oraz § 3 u.p.p.s.a., Sąd postanowieniem odrzuca skargę, gdy w wyznaczonym terminie nie uzupełniono jej braków formalnych.

Jak wynika z akt sprawy, stroną, będącą adresatem zaskarżonej decyzji, jest A. sp. z o.o. z siedzibą we W. Zgodnie z przepisami powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd wszczyna postępowanie na podstawie skargi wniesionej przez uprawniony podmiot. Stosownie do art. 28 § 1 u.p.p.s.a., osoby prawne oraz jednostki organizacyjne mające zdolność sądową dokonują czynności w postępowaniu przez organy albo osoby uprawnione do działania w ich imieniu. Podmioty, o których mowa powyżej, mają – wedle dyspozycji art. 29 u.p.p.s.a. - obowiązek wykazania swojego umocowania do wniesienia skargi lub do udzielenia pełnomocnictwa do jej wniesienia, dokumentem, przy pierwszej czynności w postępowaniu. W niniejszej sprawie skargę podpisał prezes zarządu spółki, jednakże do skargi nie załączono dokumentu wykazującego jego umocowanie do działania w imieniu skarżącej. W świetle tych okoliczności zachodziła wątpliwość czy skarga została podpisana przez osobę umocowaną do dokonania tej czynności.

Z uwagi na to, zarządzeniem z dnia 26 marca 2008 r., wezwano stronę skarżącą do złożenia dokumentu wykazującego umocowanie do wniesienia skargi i określającego sposób reprezentacji strony skarżącej, tj. wyciągu z rejestru sądowego, wskazując termin 7 dni od daty otrzymania wezwania oraz zastrzegając rygor odrzucenia skargi. Przesyłka zawierająca wezwanie została skierowana na adres przy ul. W.

W tym miejscu należy przytoczyć treść art. 70 § 1 i 2 u.p.p.s.a., zgodnie z którym strony i ich przedstawiciele mają obowiązek zawiadamiać sąd o każdej zmianie swojego zamieszkania, adresu do doręczeń lub siedziby. W razie zaniedbania tego obowiązku pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, chyba że nowy adres jest sądowi znany.

O wskazanym obowiązku strona została pouczona w piśmie skutecznie jej doręczonym w dniu 5 lutego 2008 r. na adres przy ul. W. Jednakże skarżąca nie powiadomiła Sądu o zmianie adresu do doręczeń lub siedziby, podczas gdy przesyłki kierowane na te adresy wracały opatrzone informacją, iż skarżąca "wyprowadziła się" lub nie jest znana pod tymi adresami. W świetle tych okoliczności Sąd uznał, iż skarżąca zaniedbała swego obowiązku, wynikającego z treści art. 70 u.p.p.s.a., co upoważniało do pozostawienia pisma – zarządzenia o wezwaniu do uzupełnienia braku formalnego – w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. Jednakże na podstawie informacji uzyskanych przez Sąd w toku postępowania, a których prawidłowość została potwierdzona poprzez skuteczne doręczenie skarżącej przesyłki w dniu 5 lutego 2008 r., skierowano do skarżącej wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi na adres przy ul. W. Pomimo dwukrotnego awizowania przesyłki nie została ona podjęta w terminie.

Zgodnie z art. 73 u.p.p.s.a. w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających, pismo składa się na okres siedmiu dniu w placówce pocztowej lub w urzędzie gminy, a zawiadomienie o tym umieszcza w skrzynce na korespondencję, a gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia tego okresu. Mając na uwadze wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 lutego 2006 r., sygn. akt P 13/05, uznający powołany artykuł za niezgodny z art. 2 i art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim ustanawia siedmiodniowy termin przechowywania pisma procesowego i nie wymaga ponawiania zawiadomienia adresata o złożeniu tego pisma, zawiadomienie to należy powtórzyć a skutek doręczenia zachodzi z upływem siedmiodniowego terminu liczonego po dokonaniu drugiego zawiadomienia.

W świetle okoliczności niniejszej sprawy skutek doręczenia wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi wystąpił w dniu 17 kwietnia 2008 r., zatem przewidziany na uzupełnienie tychże braków siedmiodniowy termin upłynął w dniu 24 kwietnia 2008 r., aktualizując przesłanki odrzucenia skargi.

Stosownie bowiem do treści art. 58 § 1 pkt u.p.p.s.a. sąd administracyjny odrzuca skargę, gdy nieuzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych.

Z tych przyczyn i na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 u.p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu orzekł jak w sentencji.