Stosownie do art. 61 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, jednakże Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części tego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z powyższego wynika, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest odstępstwem od zasady, a przesłanką uzasadniającą wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody, lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu I instancji w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r.
Żadna z przytoczonych wyżej przesłanek, mogących uzasadniać wstrzymanie, w rozpatrywanej sprawie nie została przez skarżącego nawet wykazana, a tym bardziej nie została uprawdopodobniona. Samo twierdzenie skarżącego, iż "sytuacja finansowa skarżącego nie pozwala na uiszczenie kwoty podatku bez narażenia na utratę płynności finansowej podatnika, a z uwagi na wnoszoną skargę i możliwość korzystnego dla podatnika rozstrzygnięcia, wykonanie decyzji byłoby przedwczesne i stanowiłoby rozstrzygnięcie sprawy" nie wyczerpuje wskazanych przez ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przesłanek. Mowa jest tam bowiem wyłącznie o niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody skarżącemu lub spowodowaniem trudnych do odwrócenia skutków, a nie o braku środków finansowych u skarżącego czy oceny legalności decyzji. Podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką szkodę /majątkową, a także niemajątkową/, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, a który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu ( postanowienie NSA z dnia 2004.12.20 sygn. GZ 138/04).
Rozpoznając w podstawie art. 61 § 3 wniosek o wstrzymanie wykonania przedmiotu zaskarżenia, sąd nie dokonuje oceny zawartości skargi (postanowienie NSA z dnia 9 lipca 2004 r., FZ 163/04). Niezgodność decyzji z prawem, która jest przedmiotem oceny sądu w toku rozprawy, i ochrona tymczasowa wynikająca z art. 61, to dwie różne kwestie. Oparcie wniosku o ochronę tymczasową na niezgodności decyzji z prawem, a zwłaszcza rozstrzygnięcie sądu w tym zakresie, niweczyłoby kontrolę sądową legalności decyzji administracyjnej (postanowienie. NSA z dnia 28 kwietnia 2005 r., II OZ 184/05).
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy więc samo powtórzenie treści przepisu. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. Brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.
Skoro prawem przewidziane okoliczności dla wstrzymania wykonania decyzji nie zostały wykazane przez skarżącego, to tym samym wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji uznać należało za nieuzasadniony.
Dlatego też mając powyższe na uwadze i działając na podstawie art.61 § 1, § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji.
