Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędziowie: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędzia WSA Teresa Liwacz (spr.) Protokolant Asystent sędziego Waldemar Dąbrowski po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi H.L. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy na zalesienie 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w M. z dnia [...] nr [...] 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w T. na rzecz H. L. kwotę 200 (dwieście) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania

I SA/Bd 337/08

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w T. utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w M. z dnia [...]

Nr [...] odmawiającą przyznania pomocy na zalesienie.

W uzasadnieniu organ powołał się na następujący stan faktyczny:

skarżący w dniu [...] złożył w Biurze Powiatowym w M. wniosek

o przyznanie pomocy na zalesienie gruntów rolnych - działki nr [...] położonej

w L., gm. J., powiat m.

W wyniku stwierdzonych nieprawidłowości organ I instancji wezwał wnioskodawcę do złożenia wyjaśnień dotyczących wniosku o przyznanie pomocy

na zalesienie. W odpowiedzi strona złożyła korektę przedmiotowego wniosku

oraz pismo Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody [...] Urzędu Wojewódzkiego w B. z którego wynika, iż działka zgłoszona we wniosku zalesieniowym znajduje się na obszarze objętym ochroną prawną z tytułu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2004r. Nr 92, poz. 880 ze zm.) tj. na terenie parku krajobrazowego pn. N. P. T., poza obszarem Natura 2000.

Decyzją z dnia [...] organ I instancji odmówił stronie przyznania pomocy wskazując, iż działka przeznaczona do zalesienia znajduje się na projektowanym obszarze Natura 2000 o nawie "J. G" symbol [...] w związku z czym do czasu odmowy zatwierdzenia albo zatwierdzenia tego obszaru przez Komisję Europejską, nie można przyznać pomocy na zalesienie gruntów rolnych.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem pismem z dnia [...] skarżący złożył odwołanie, którym wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu strona podniosła, iż rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi

z dnia 18 czerwca 2007r. regulujące kwestie przyznania pomocy na zalesienie wyłącza

z pomocy grunty położone na obszarze Natura 2000, natomiast sporna działka

leży na terenie projektowanym do włączenia do obszarów Natura 2000. Ponadto w ocenie skarżącego projektowany obszar Natura 2000 "J. G." nie korzysta z ochrony określonej w art. 33 ust. 2 ustawy o ochronie przyrody, gdyż zalesienie gruntów rolnych nie należy do działań mogących w znaczący sposób pogorszyć stan siedlisk przyrodniczych.

Utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję organ odwoławczy stwierdził,

iż wnioskodawca nie spełnił warunków określonych w § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 czerwca 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Zalesianie gruntów rolnych oraz zalesianie gruntów innych niż rolne", objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013 (Dz. U. Nr 114, poz. 786 ze zm.

dalej zwane rozporządzeniem) w związku z czym nie było możliwości przyznania pomocy na zalesienie gruntów rolnych.

Ponadto odnosząc się do zarzutu, iż sporna działka nie znajduje się na obszarze Natura 2000, co potwierdził pismem z dnia [...] Wojewódzki Konserwator Przyrody [...] Urzędu Wojewódzkiego w By., organ II instancji wskazał, iż zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm. - dalej u.o.p.) zabrania się podejmowania działań mogących w znaczący sposób pogorszyć stan siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk gatunków roślin i zwierząt, a także w znaczący sposób wpłynąć negatywnie na gatunki, dla których ochrony został wyznaczony obszar Natura 2000, z zastrzeżeniem art. 34. Powyższy przepis stosuje się odpowiednio do projektowanych obszarów Natura 2000, znajdujących się na liście przekazanej do Komisji Europejskiej, do czasu odmowy zatwierdzenia albo zatwierdzenia tych obszarów przez Komisję Europejską jako obszary Natura 2000. Dalej podkreślono, że projekt takiej listy zgodnie z art. 27 cyt. ustawy został przekazany przez Ministra Środowiska do Komisji Europejskiej w dniu 31 sierpnia 2007r. Wśród przesłanych projektów obszarów Natura 2000 znalazł się specjalny obszar ochrony siedlisk "J. G." [...], który swym zasięgiem obejmuje część gminy J. W.

Reasumując organ stwierdził, iż z uwagi na fakt, że działka przeznaczona

do zalesienia znajduje się na projektowanym obszarze Natura 2000 to zgodnie

z § 4 ust. 2 rozporządzenia w zw. z art. 33 ust. u.o.p. nie można było przyznać wnioskowanej pomocy.

W skardze skierowanej do Sądu skarżący podniósł, iż rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 czerwca 2007r. w żadnym zakresie nie odwołuje

się do ustawy o ochronie przyrody, a planując zalesienie należy tylko i wyłącznie spełnić zadania i wymogi określone w przedmiotowym rozporządzeniu.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy podtrzymując argumentacje zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:

Skargę należało uznać za uzasadnioną.

Sąd administracyjny bada zgodność zaskarżonej decyzji organu odwoławczego

z punktu widzenia jej legalności, tj. zgodności tej decyzji z przepisami powszechnie obowiązującego prawa. Z brzmienia art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270

ze zm.zwana dalej p.p.s.a.) wynika, że zaskarżona decyzja winna ulec uchyleniu wtedy, gdy Sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania lub inne naruszenie przepisów postępowania, jeśli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy.

Sąd w niniejszej sprawie dopatrzył się naruszenia przepisów prawa materialnego poprzez nieuzasadnione zastosowanie przepisu art. 33 ustawy o ochronie środowiska

w związku z czym na mocy art. 145 § 1 pkt 1 lit a p.p.s.a. zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję należało wyeliminować z obrotu prawnego.

Spór w przedmiotowej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia czy organy zasadnie odmówiły skarżącemu przyznania pomocy na zalesienie gruntów rolnych.

W związku z tym należało rozstrzygnąć czy z uwagi na położenie działki przeznaczonej do zalesienia w projektowanym obszarze Natura 2000 zastosowanie znajduje

art. 33 ustawy o ochronie przyrody jak twierdzi organ czy też jak twierdzi skarżący

aby otrzymać pomoc na zalesienie należy spełnić tylko i wyłącznie warunki określone

w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Zalesianie gruntów rolnych oraz zalesianie gruntów innych niż rolne", objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013 - dalej zwane rozporządzeniem).

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w przepisie art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy

z dnia 7 marca 2007r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków

z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich

(Dz. U. Nr 64, poz. 427 ze zm.) wydane zostało rozporządzenie Ministra Rolnictwa

i Rozwoju Wsi z dnia 18 czerwca 2007r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Zalesianie gruntów rolnych

oraz zalesianie gruntów innych niż rolne", objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013 (Dz. U. Nr 114, poz. 786 ze zm.) regulujące kwestie związane z przyznawaniem pomocy na zalesienie gruntów rolnych oraz gruntów innych

niż rolne.

Z treści przepisu § 4 ust. 1 rozporządzenia wynika, iż pomoc na zalesianie gruntów rolnych jest przyznawana rolnikowi, który spełnia następujące warunki:

1. został wpisany do ewidencji producentów, stanowiącej część krajowego systemu ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności;

2. zobowiązał się do: zalesienia gruntów rolnych, na których do dnia złożenia wniosku o pomoc była prowadzona działalność rolnicza, przez którą rozumie

się produkcję, hodowlę lub uprawę produktów rolnych, włączając w to zbiory, dojenie, chów zwierząt oraz utrzymanie zwierząt dla celów gospodarczych, prowadzoną zgodnie z minimalnymi wymaganiami utrzymania gruntów rolnych

w dobrej kulturze rolnej zgodnej z ochroną środowiska (norm), określonymi

w przepisach o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej

oraz pielęgnacji założonej uprawy leśnej przez okres 5 lat od dnia wykonania zalesienia - zgodnie z planem zalesienia w rozumieniu przepisów o lasach;

3. zobowiązał się do prowadzenia założonej uprawy leśnej, przez okres 15 lat

od dnia uzyskania pierwszej płatności na zalesianie;

4. zobowiązał się do przestrzegania minimalnych wymagań utrzymywania gruntów rolnych w dobrej kulturze rolnej zgodnie z ochroną środowiska (norm) na terenie całego gospodarstwa.

Zgodnie natomiast z ust. 2 cytowanego przepisu pomoc na zalesianie gruntów rolnych przyznawana jest do gruntów rolnych, użytkowanych jako grunty orne oraz sady,

które zostały przeznaczone do zalesienia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku tego planu, gdy zalesianie tych gruntów

nie jest sprzeczne z ustaleniami stadium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy z wyłączeniem gruntów położonych na obszarach Natura 2000.

W myśl § 9 ust. 2 rozporządzenia wniosek o pomoc, poza elementami określonymi w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego, zawiera: 1) numer identyfikacyjny wnioskodawcy nadany w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków

o przyznanie płatności, 2) dane niezbędne do ustalenia wysokości pomocy, 3) termin wykonania zalesienia, 4) informację o powierzchni gruntów w poszczególnych klasach gleboznawczych, 5) informację o załącznikach, 6) oświadczenie o powierzchni działek ewidencyjnych oraz sposobie użytkowania gruntów przeznaczonych do zalesienia,

7) informację o powierzchni całkowitej gospodarstwa rolnego, 8) oświadczenia

i zobowiązania związane z pomocą na zalesianie.

Natomiast zgodnie ust. 4 powyższego przepisu do wniosku o pomoc dołącza się:

1) wypis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotyczący działek ewidencyjnych, na których są położone grunty przeznaczone do zalesienia,

a w przypadku braku tego planu - zaświadczenie potwierdzające, że przeznaczenie gruntów do zalesienia nie jest sprzeczne z ustaleniami studium uwarunkowań

i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy;

2) oświadczenie rolnika o dochodach uzyskiwanych w sposób określony

w § 3 pkt 1 lit. a;

3) zaświadczenie o dochodach uzyskiwanych w sposób określony w § 3 pkt 1 lit. b, wydane przez urząd skarbowy - jeżeli rolnik uzyskał takie dochody;

4) dokumenty potwierdzające uzyskiwanie dochodów innych niż określone w pkt 2 i 3 w roku poprzedzającym rok, w którym złożono wniosek o pomoc - jeżeli rolnik uzyskał takie dochody;

5) pisemną zgodę pozostałych współwłaścicieli na zalesienie gruntów rolnych

lub gruntów innych niż rolne, jeżeli grunty te stanowią przedmiot współwłasności;

6) pisemną zgodę małżonka rolnika na zalesienie gruntów, jeżeli grunty te stanowią własność tego małżonka;

7) dokument, o którym mowa w § 8 ust. 2 pkt 4, z oznaczeniami poszczególnych gruntów przeznaczonych do zalesienia, naniesionymi w sposób określony

w załączniku nr 3 do rozporządzenia;

8) opinię wydaną przez wojewódzkiego konserwatora przyrody, właściwego

ze względu na położenie gruntu planowanego do zalesienia - jeżeli grunt planowany do zalesienia jest położony w rezerwacie przyrody lub parku krajobrazowym;

9) opinię wydaną przez dyrektora parku narodowego - jeżeli grunt planowany

do zalesienia jest położony w parku narodowym.

Zdaniem Sądu regulacje prawne dotyczące przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Zalesiania gruntów rolnych oraz zalesiania gruntów innych niż rolne" objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 zawarte w rozporządzeniu maja charakter zupełny, co wyłącza potrzebę i możliwość posiłkowego korzystania

z przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody

(Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm.). Przepisy dotyczące ochrony przyrody regulują bowiem zagadnienia związane z ochroną szeroko rozumianego środowiska w celu ochrony przyrody. Powstały dla zupełnie innych potrzeb i nie mogą być wprost stosowane

do rozstrzygania spraw dotyczących przyznania pomocy finansowej z tytułu zalesienia.

W cyt. powyżej § 4 rozporządzenia zawarto szczegółowe regulacje dotyczące warunków otrzymania pomocy na zalesienie gruntów rolnych z wyłączeniem gruntów położonych na obszarach Natura 2000. W tym miejscu należy wskazać,

iż rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 czerwca 2007r. w żadnym z przepisów nie odsyła do ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody. Ustawodawca chcąc z przyznania pomocy na zalesienie wyłączyć grunty znajdujące

się na projektowanym obszarze Natura 2000 winien w przepisach rozporządzenia wyraźnie to zastrzec bądź zastosować odesłanie do innego aktu prawnego,

a skoro na mocy powyższego rozporządzenie z pomocy zalesieniowej wyłączone zostały tereny znajdujące się na obszarze Natura 2000 to nie można zastosować wykładni rozszerzającej rozporządzenia i w oparciu o art. 33 ustawy o ochronie przyrody wyłączyć również tereny znajdujące się na projektowanym obszarze Natura 2000. Ponadto należy podkreślić, że przy ubieganiu się o przyznanie pomocy

na zalesienie gruntów położonych na terenach parków krajobrazowych bądź rezerwatów przyrody, które na dzień złożenia wniosku nie były objęte programem Natura 2000 koniecznym jest przedstawienie opinii wydanej przez Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody. W okolicznościach niniejszej sprawy bezsporne jest,

że skarżący oprócz innych wymaganych dokumentów przedłożył także taką opinię,

z której jednoznacznie wynika, iż Wojewódzki Konserwator Przyrody po zapoznaniu

się z dokumentami przedmiotowej sprawy zaopiniował wniosek zalesieniowy skarżącego pozytywnie., to tym samym spełnione zostały warunki zakreślone

w rozporządzeniu do uzyskania pomocy.

Reasumując należy stwierdzić, że przepisy rozporządzenia Ministra Rolnictwa

i Rozwoju Wsi z dnia 18 czerwca 2007r.w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Zalesianie gruntów rolnych

oraz zalesianie gruntów innych niż rolne", objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013, biorąc pod uwagę kompletność regulacji

i jej szczegółowość, nie pozbawiają możliwości uzyskania pomocy finansowej na zalesienie gruntów, które w przyszłości mogą być objęte programem Natura 2000. Ograniczenie

z tego tytułu zgodnie z § 4 rozporządzenia dotyczy tylko i wyłączenie tych gruntów,

które są już objęte programem Natura 2000.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz.1270 ze zm.) orzeczono jak w sentencji. Na podstawie art. 152 cyt. ustawy Sąd określił, iż zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości.