Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Do skargi z dnia 5 maja 2008 r. strona skarżąca załączyła wniosek

o wstrzymanie wykonania decyzji oznaczonej w sentencji niniejszego postanowienia, którą organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji w sprawie określenia wartości rynkowej nieruchomości w wysokości [...] zł oraz określenia wysokości zobowiązania podatkowego w kwocie [...] zł w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodu uzyskanego

w dniu 17 lipca 2003 r. ze sprzedaży nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W treści uzasadnienia skarżący podniósł, że "w skardze wykazał[em] istotne uchybienia zawarte

w zaskarżonej decyzji". Nadto wskazał, że jest jedynym żywicielem czteroosobowej rodziny, jego żona nie pracuje, ponoszą znaczne wydatki na utrzymanie i z uwagi na sytuację finansową nie może wpłacić kwoty zaległości podatkowej. Oświadczył przy tym, że wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować trudne do odwrócenia skutki.

Postanowieniem z dnia [...], nr [...] organ odwoławczy odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W treści uzasadnienia podkreślono, że strona ograniczyła się tylko do sprecyzowania żądania oraz wskazania na grożące jej konsekwencje majątkowe związane z wykonaniem decyzji, przy czym strona nie zobrazowała okoliczności uzasadniających istnienie realnego niebezpieczeństwa wystąpienia tychże skutków bądź powstania szkody,

w szczególności nie przestawiła dokumentów, które obrazowałyby aktualną sytuację finansową strony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej ppsa)

w razie wniesienia skargi organ, który wydał zaskarżoną decyzję lub postanowienie, może z urzędu lub na wniosek skarżącego wstrzymać ich wykonanie w całości lub

w części. Stosownie jednak do art. 61 § 3 ppsa odmowa wstrzymania wykonania aktu przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu, który po przekazaniu doń skargi może wydać postanowienie uwzględniające taki wniosek.

Przystępując zatem do rozpoznania wniosku, odnotować trzeba w pierwszej kolejności, że w myśl art. 61 § 1 ppsa wniesienie skargi do sądu co do zasady nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Tym samym postanowienie o wstrzymaniu wykonania przełamuje tę zasadę i może być wydane jedynie

w okolicznościach faktycznych o charakterze wyjątkowym, które, w świetle treści przywołanego już art. 61 § 3 ppsa, polegają na niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Rozpoznając złożony w niniejszej sprawie wniosek, należy stwierdzić, że brak jest podstaw do jego uwzględnienia. Składając ów wniosek, strona nie wykazała, aby wykonanie decyzji stanowiło niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody czy też spowodowało trudne do odwrócenia skutki. Skarżący ograniczył się jedynie do sprecyzowania żądania, a następnie powołał się na swoją trudną sytuację materialną, nie wykazując jednak należycie, iż w stosunku do niego zachodzą okoliczności uzasadniające wstrzymanie wykonania decyzji. Poprzestał on bowiem jedynie na wskazaniu, że z uwagi na sytuację finansową nie może wpłacić kwoty zaległości podatkowej oraz że ponosi wydatki związane z utrzymaniem rodziny. Nie zobrazował on jednak okoliczności, które uzasadniałyby istnienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (np. poprzez nadesłanie dokumentów przedstawiających jego sytuację finansową).

W konsekwencji brak jest podstaw do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, gdyż trudna sytuacja materialna nie stanowi niejako samo przez się przesłanki wstrzymania wykonania. Trafnie zatem podniósł organ odwoławczy, że strona nie wskazała żadnych okoliczności czy dowodów, poprzestając jedynie na sformułowaniu ogólnego twierdzenia dotyczącego trudnej sytuacji finansowej. Okoliczności uzasadniających wstrzymanie wykonania nie dopatrzył się także Sąd, analizując akta sprawy. Nadto za uwzględnieniem wniosku nie może też przemawiać powołany przez skarżącego argument, że wykazał "istotne uchybienia zawarte

w zaskarżonej decyzji". Trafność zarzutów podniesionych w skardze zostanie zbadana dopiero na etapie merytorycznego rozpoznania skargi. Powołanie się przez skarżącego na wady decyzji nie może więc przemawiać na rzecz uwzględnienia rozpatrywanego wniosku.

Ponadto należy też podnieść, iż wykonanie decyzji określających wysokość zobowiązania podatkowego ze swej istoty nie ma charakteru nieodwracalnego lub trudno odwracalnego skutku, gdyż ewentualne uwzględnienie skargi może sprawić, iż należności uiszczone na podstawie tej decyzji zostaną zwrócone wraz z odsetkami ustawowymi.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 61 § 3 ppsa orzekł jak

w sentencji.