Razem ze skargą do Sądu wpłynął na formularzu PPF wniosek M. K. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Wniosek ten został uzupełniony wyjaśnieniami otrzymanymi w dniu 7 lipca 2008 r.
W treści złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy M. K. zaznaczył, że prowadzi gospodarstwo domowe z żoną i córką. Rodzina wnioskodawcy utrzymuje się z emerytury wnioskodawcy w wysokości 1375,98 zł. Posiadany majątek obejmuje dom o pow. 30 m2 oraz działkę rolno - rekreacyjną na Mazurach o pow. 779 m2, samochód osobowy mercedes 124 rok produkcji 1986 o wartości około 6 - 7 tys. zł. Wnioskodawca podał, że jego żona nie pracuje, córka natomiast się uczy. Koszt nauki córki to około 500-700 zł. Pozostałe koszty utrzymania wnioskodawca określił na około 500-600 zł. Obecnie wnioskodawca mieszka razem z synem i synową. Córka z żoną mieszkają u teściów z uwagi na lepszy dojazd do szkoły oraz posiadanie stałego dostępu do internetu przez teściów. Teściowie pomagają również finansowo w utrzymaniu córki. Ponadto z nadesłanych dokumentów wynika że synowa otrzymuje dochód z pracy w wysokości 1091,92 zł. Wnioskodawca nie wskazał zarobków syna u którego mieszka i z którym faktycznie prowadzi gospodarstwo domowe, do czego zobowiązano stronę na mocy zarządzenia z dnia 16 czerwca 2008 r. Z nadesłanych zaświadczeń lekarskich wynika ponadto, że wnioskodawca cierpi na [...].
W sprawie zważono, co następuje.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zasadą jest, że każdy wnoszący sprawę do Sądu zobowiązany jest ponosić koszty sądowe, a tylko faktyczny brak możliwości finansowych może skutkować zwolnieniem od ich ponoszenia. Należy więc zaznaczyć, że chodzi o taką sytuację finansową, która obiektywnie nie daje możliwości zgromadzenia odpowiednich środków na poniesienie kosztów sądowych. Przyznanie prawa pomocy nastąpić może w przypadku wykazania, że wnioskujący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek lub pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym własnym i swojej rodziny pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym.
Biorąc pod uwagę sytuację majątkową M. K. uznać należy, iż nie jest uzasadnione przychylenie się do wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Wnioskodawca nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych. Wprawdzie zaznaczył, że ma na utrzymaniu żonę i uczącą się córkę, ale z treści wniosku, jak i dodatkowego oświadczenia wynika, ze wnioskodawca mieszka z synem, synową i ich dwójką dzieci i z nimi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Pełnych danych na temat dochodów tego gospodarstwa strona nie ujawniła, bowiem nie podano wysokości zarobków syna wnioskodawcy. Ponadto należy zauważyć, że część kosztów związanych z utrzymaniem córki ponoszą teściowe u których córka z żoną wnioskodawcy mieszka. Strona posada również samochód osobowy marki mercedes 124 rocznik 1986, którego miesięczne utrzymanie wynosi nieco pow. 300 zł. (wskazane roczne koszty podzielone na 12 oraz miesięczne koszty) W tej sytuacji uznano, że strona nie wykazała, że nie stać ją na poniesienie kosztów sądowych, które na obecnym etapie wynoszą 200 zł. wpisu sądowego.
W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
