Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący – Sędzia WSA - Irena Kudiura po rozpoznaniu w dniu 2 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi K. Ś. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia .... Nr ... w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług postanawia: - oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji -

W skardze z ... r. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z [...] 2006 r. skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując, iż jej wykonanie pozbawi ją środków do życia niezbędnych dla niej i jej rodziny, uniemożliwi uiszczenie opłaty za czynsz i media.

Nadmieniła również, że na jej utrzymaniu pozostaje niepełnosprawne dziecko, którego kształcenie pochłania znaczne środki finansowe.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl § 3 ww. przepisu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności. Rozstrzygając w oparciu o art. 61 § 3 ww. ustawy sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Instytucja wstrzymania wykonania ma bowiem charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane i nie może być poprzedzone merytoryczną oceną zasadności skargi.

Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest więc wykazanie przez skarżącą we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku winno zatem odnosić się do konkretnych zdarzeń, które przemawiałyby za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu lub czynności i czyniły wstrzymanie wykonania uzasadnionym.

Mając na uwadze powyższe, należało uznać, iż skarżąca w przedmiotowym wniosku zawartym w skardze nie przedstawiła okoliczności, które mogłyby uzasadniać jego pozytywne rozpatrzenie. Przede wszystkim powołana przez skarżącą okoliczność o pozbawieniu jej środków do życia nie odnosi się do żadnej konkretnej informacji dotyczącej sytuacji finansowej skarżącej.

W związku z tym nie można przyjąć, że rzeczywiście wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby w konsekwencji zagrozić bytowi skarżącej i jej rodzinie. Wskazania wymaga również fakt, iż postanowieniem z dnia ...r. Sąd I instancji przyznał skarżącej prawo pomocy tylko w zakresie częściowym [...], a rozpatrując zażalenie skarżącej na zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego z dnia ...r. w kwocie...zł Naczelny Sąd Administracyjny orzeczeniem z dnia ...r. oddalił powyższe zażalenie.

Dodatkowo zatem wynika, iż wykazana sytuacja finansowa skarżącej nie uzasadnia wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, a w przypadku jej wykonania nie zachodzi zdaniem Sądu niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Zaznaczenia przy tym wymaga, że decyzja dotyczy świadczenia pieniężnego, co powoduje, że w przypadku podzielenia stanowiska skarżącej prezentowanego w sprawie możliwy jest zwrot nadpłaconej kwoty.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji postanowienia.