Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka, Sędzia WSA Teresa Randak (spr.), Protokolant Halina Modliszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 sierpnia 2007r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy – na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. ) – decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] r. nr [...] – w sprawie określenia T. W. zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od dochodu z odpłatnego zbycia w 2001 r. ½ części prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz ½ części nieruchomości znajdującej się na tym gruncie w wysokości [...] zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że T. W. dokonał wraz z żoną sprzedaży nieruchomości położonej w B., przy ul. A za kwotę [...] zł. na którą składała się cena budynków w wysokości [...] zł., cena prawa użytkowania wieczystego gruntu w wysokości [...] zł. oraz należny podatek od towarów i usług od ceny budynku w wysokości [...] zł. Nieruchomość ta została nabyta na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w B. z dnia [...] r. sygn. akt [...] i weszła w skład majątku wspólnego M. i T. małżonków W.. Dokonane w dniu [...] 2001 r. zbycie nieruchomości nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. W dniu [...] 2001 r. podatnik złożył w Urzędzie Skarbowym w B. oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży wydatkowany zostanie na własne cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego organ pierwszej instancji ustalił łączny przychód małżonków na kwotę [...]zł. oraz łączne wydatki na kwotę [...] zł. Przyjmując za podstawę w/w wielkości Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. decyzją z dnia [...] r. nr [...] – określił T. W. kwotę zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od dochodu z odpłatnego zbycia w 2001 r. ½ części prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz ½ części nieruchomości znajdującej się na tym gruncie w wysokości [...] zł.

Od decyzji tej podatnik działając przez pełnomocnika będącego radcą prawnym złożył odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w K. zarzucając organowi pierwszej instancji naruszenie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez przyjęcie, że zakup nieruchomości dokonany przez podatnika nie został w całości pokryty przychodem z odpłatnego zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu i nieruchomości określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a – c w/w ustawy.

Odnosząc się do tak sformułowanego zarzutu Dyrektor Izby Skarbowej w K. w pierwszej kolejności odwołał się do regulacji zawartej w treści art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. Nr 14, poz. 176 z 2000 r. z późn. zm. ) – w dalszej części uzasadnienia określaną skrótem "updof" – wskazując, iż źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Jak podniósł organ zbycie nieruchomości w rozpatrywanej sprawie nastąpiło przed upływem terminu wynikającego z w/w przepisu, gdyż jej nabycie nastąpiło w dniu [...] 2001 r., natomiast zbycie w dniu [...] 2001 r. Przyjmując wspólny dochód małżonków uzyskany ze sprzedaży na kwotę [...] zł. – po odjęciu od ceny sprzedaży uiszczonego podatku VAT w wysokości [...] zł. na podstawie art. 19 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1 - organ wskazał, że podatnik nie poniósł kosztów sprzedaży w/w nieruchomości, o które to koszty pomniejsza się cenę sprzedaży w trybie art. 10 ust. 1 pkt 8 updof, gdyż koszty te poniosła nabywająca Spółka "A".

W dalszej kolejności Dyrektor Izby Skarbowej odwołał się do brzmienia art. 28 updof, wskazując że dochodu ze sprzedaży nie łączy się z dochodami z innych źródeł, a podatek z tego tytułu ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu i jest on płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania sprzedaży na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika, chyba że podatnik w tym samym czasie złoży oświadczenie, że przychód ze sprzedaży wyda na cele mieszkaniowe określone w ustawie. Do w/w celów zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a ustawy zalicza się wydatki poniesione na nabycie w kraju:

1) budynku mieszkalnego lub jego części,

2) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,

3) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu,

4) gruntu albo prawa do użytkowania wieczystego gruntu pod budowę budynku mieszkalnego,

5) nabycie wynikających z przydziały spółdzielni mieszkaniowej:

- nabycie w kraju prawa do jednorodzinnego domu mieszkalnego,

- nabycie prawa do lokalu mieszkalnego w małym domu mieszkalnym,

6) budowę, rozbudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

Wydatki te powinny być poniesione nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży nieruchomości.

Jak wskazał organ odwoławczy, z wyliczenia przekazanego przez firmę "A" S.A. cena sprzedaży wynikająca z zawartej w dniu [...] 2001 r. została rozliczona w następujący sposób:

1) [...] zł. kompensata, spłata pożyczki udzielonej przez "A" S.A. T. W. w dniu [...] 2001 r.,

2) [...] zł. odsetki od w/w umowy,

3) [...] zł. kompensata zobowiązania z tytułu nabycia nieruchomości położonej w S.,

4) [...] zł. kompensata zobowiązania z tytułu nieruchomości położonej w S..

W/w rozliczenie obejmowało łącznie kwotę [...] zł.

Dyrektor Izby Skarbowej wskazał ponadto, że M. i T. małżonkowie W. nabyli od firmy "A" S.A. w dniu [...] 2001 r. nieruchomość położoną w S., przy ul. B za kwotę [...] zł. Część zapłaty za w/w nabycie w wysokości [...] zł. została rozliczona między stronami w drodze kompensaty. Wydatek ten został uznany przez organ podatkowy jako spełniający przesłankę wydatku mieszkaniowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a updof. Pozostała cena sprzedaży w kwocie [...] zł. przekazana została firmie "A" jako spłata pożyczki z odsetkami zawartej w dniu [...] 2000 r. pomiędzy "A" a T. W.. Organ wskazał przy tym, że w umowie pożyczki nie określono celu na jaki pożyczka została udzielona, a celu jej przeznaczenia nie wskazali także małżonkowie.

W dalszej kolejności organ wskazał, że nawet gdyby przyjąć, że w/w pożyczka została przeznaczona na sfinansowanie zakupu nieruchomości położonej w B. przy ul. A, to i tak nie mógł mieć zastosowania przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a updof, gdyż przepis ten nie przewidywał możliwości skorzystania z ulgi w przypadku spłaty pożyczki lub kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe. Powołując się na rzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego organ wskazał, że celem ustanowienia zwolnienia było preferencyjne potraktowanie przychodów przeznaczonych na nowe cele mieszkaniowe, a nie udzielanie pomocy w spłatach należności związanych z wcześniejszym zakupem nieruchomości, której podatnik właśnie się pozbył.

Na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. podatnik wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zarzucając organowi odwoławczemu:

1) naruszenie prawa materialnego tj. art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a updof i jego błędną wykładnię poprzez przyjęcie, iż przesłanką zastosowania zwolnienia podatkowego jest zadysponowanie przez podatnika tymi samymi środkami pieniężnymi, podczas gdy analiza naruszonego przepisu prowadzi do odmiennego wniosku,

2) błędne ustalenie stanu faktycznego sprawy poprzez przyjęcie, że zakup nieruchomości dokonany przez skarżącego nie został w całości pokryty przychodem z odpłatnego zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu i nieruchomości.

Uzasadniając skargę w pierwszej kolejności przedstawiono przebieg postępowania podatkowego oraz zapadłe w sprawie rozstrzygnięcia organów podatkowych, a następnie wskazano, że organy obu instancji błędnie przyjęły, że przesłanką zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 32 updof jest zadysponowanie przez podatnika na cele mieszkaniowe tych samych pieniędzy, które uzyskał ze sprzedaży nieruchomości. Przepis ten nie zawiera takiego zastrzeżenia, a ustawodawca wskazał jedynie, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży nieruchomości w części wydatkowanej na cele mieszkaniowe. Zdaniem skarżącego chodzi więc o wydanie na cele mieszkaniowe takiej samej kwoty, jaką uzyskało się ze sprzedaży nieruchomości, w terminie dwóch lat od dnia jej sprzedaży. Jak wskazał autor skargi pieniądz nie jest rzeczą oznaczoną co do tożsamości. Zapłata dokonuje się najczęściej drogą wirtualną w postaci przelewów bankowych. Na rachunkach bankowych znajdują się natomiast należności z tytułu różnych transakcji. Przy płaceniu pieniędzmi zgromadzonymi na rachunku nie sposób wskazać, z której transakcji wydatkowane są pieniądze. Jak podniósł skarżący ustawodawca nie nakazał wyodrębniania przychodów uzyskanych ze sprzedaży na oddzielnych rachunkach bankowych, a tylko takie rozwiązanie gwarantowałoby udowodnienie, że osoba która zgromadziła środki np. ze sprzedaży nieruchomości i ze stosunku pracy nie przeznaczyła tych pierwszych na bieżące utrzymanie, a tych drugich na cele mieszkaniowe. Autor skargi podniósł przy tym, że dokonując interpretacji przepisów nie można – jak to nazwał – posuwać się do "absurdów". Zauważył także, że u podstaw uchwalenie przedmiotowego zwolnienia legła konieczność zintensyfikowania budownictwa mieszkaniowego co należy mieć na względzie dokonując interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a updof.

W końcowej części skargi wskazano na błędne ustalenie stanu faktycznego poprzez po pierwsze nie zbadanie jakimi środkami finansowymi dysponował podatnik w dniu zakupu nieruchomości, po drugie przyjęcie nieprawdziwego założenia, że w dacie zakupu nieruchomości w B. podatnik mógł rozporządzać jedynie kwotą [...] zł.

Skarżący wniósł o:

1) uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej jej decyzji organu pierwszej instancji,

2) zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Dyrektor izby Skarbowej, w odpowiedzi na skargę, wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu objętej skargą decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje.

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) "Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej". "Kontrola, o której mowa w § 1, sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej" (art. 1 § 2 cyt. ustawy).

Tylko zatem stwierdzenie, iż zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszeniem prawa dającym podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, innym naruszeniem przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy; może skutkować uchyleniem przez Sąd zaskarżonej decyzji (art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skarga uzasadniona nie jest, albowiem wbrew jej twierdzeniom, zaskarżona decyzja prawa nie narusza.

Przedmiot sporu, w rozpatrywanej sprawie ogranicza się do kwestii zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych dochodu skarżącego uzyskanego z tytułu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i posadowionego na nim budynku.

Rozstrzygnięcie zawisłego sporu, w pierwszej kolejności wymaga analizy przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a updof, zgodnie z którym, wolne od podatku, są "przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w części wydatkowanej na nabycie w kraju, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, lub na nabycie wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawa do jednorodzinnego domu mieszkalnego, prawa do lokalu mieszkalnego w małym domu mieszkalnym oraz na budowę, rozbudowę albo remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego". Ustawa uzależnia zatem zwolnienie od podatku przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości od spełnienia kilku warunków, w tym:

- po pierwsze, przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży na nabycie budynku mieszkalnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (...),

- po drugie, wydatkowanie kwoty uzyskanej ze sprzedaży na cele w/w w okresie nie dłuższym niż dwa lata od dnia sprzedaży,

- po trzecie, nabycie praw wymienionych w tym przepisie ze środków pochodzących ze sprzedaży.

Warunki wymienione w tym przepisie muszą być spełnione łącznie, a to oznacza, że nie spełnienie jednego, czy też dwóch, czy wszystkich warunków pozbawia podatnika prawa do ulgi wymienionej w treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a updof.

Należy wskazać, że stan faktyczny sprawy, w zakresie dotyczącym daty sprzedaży jednej nieruchomości i zakupu drugiej nieruchomości – w rozpatrywanej sprawie jest bezsporny, podobnie jak i wzajemne rozliczenie z tytułu sprzedaży i zakupu nieruchomości dokonane pomiędzy "A" S.A., a skarżącym. Taka konstatacja wynika z analizy zgromadzonego materiału dowodowego ( dwa akty notarialne z dnia [...] 2001 r. i z dnia [...] 2001 r. zawarte pomiędzy skarżącym i jego żoną oraz firmą "A" ), a także z treści skargi, w której pełnomocnik zawarł stwierdzenie, iż wydatkowana kwota powinna być taka sama, a nie ta sama, a to oznacza, że nie muszą być wydatkowane te same pieniądze, które podatnik uzyskał ze sprzedaży nieruchomości.

Pełnomocnik nie kwestionował, że w dniu [...] 2001 r. przed notariuszem A. J. prowadzącą Kancelarie Notarialną z siedzibą w B. strony tj. skarżący i jego żona oraz "A" S.A. zawarły dwie umowy notarialne. Na mocy jednej z tych umów skarżący i jego żona zbyli na rzecz Spółki "A" nieruchomość położoną w B., przy ul. A, za cenę [...] zł. ( akt notarialny nr Rep A [...]). W tym samym dniu Spółka "A" zbyła na rzecz małżonków W. nieruchomość położoną w S. przy ul. B za cenę [...] zł. ( akt notarialny Rep A [...]). Cena za w/w nieruchomość miała być uregulowana w dwóch etapach tj. kwota [...]. zł. miała zostać uregulowana w terminie do dnia [...] 2001 r., a pozostała kwota w wysokości [...]. zł. w terminie do dnia [...] 2001 r.. W dniu zakupu nieruchomości skarżący i jego żona nie uregulowali zatem żadnej kwoty na poczet w/w ceny. W aktach sprawy przekazanych Sądowi znajduje się także – nie kwestionowane przez pełnomocnika – rozliczenie ceny zakupu nieruchomości położonej w B. przy ul. A, sporządzone przez Firmę "A", a podpisane przez główną księgową M. N., z którego wynika, że firma ta rozliczyła cenę zakupu nieruchomości poprzez kompensatę pożyczki udzielonej skarżącemu w dniu [...] 2000 r. oraz odsetek od tej pożyczki w łącznej kwocie [...] zł. oraz kompensatę ceny zakupu nieruchomości położonej w S. w łącznej kwocie [...] zł. Dodatkowo należy wskazać, na co zwrócił uwagę organ I – ej instancji na str. [...] uzasadnienia, iż cena zakupu nieruchomości położonej w S. została pokryta dwoma pożyczkami udzielonymi przez "A" skarżącemu w dniu [...] 2001 r. oraz w dniu [...] 2003 r. Twierdzenie zatem pełnomocnika, iż należało zbadać stan faktyczny sprawy, a zwłaszcza okoliczność posiadania przez skarżącego środków finansowych, które przeznaczył na zakup spornej nieruchomości, w świetle wskazanych okoliczności uznać należy za bezzasadne, skoro w/w pożyczki stanowią dokładnie różnicę pomiędzy kompensatą z ceny sprzedaży, a ponadto druga z nich została zawarta po upływie dwóch lat od dnia zawarcia umowy sprzedaży.

Odnosząc się do tak ustalonego stanu faktycznego wskazać należy, że w dniu [...] 2001 r. tj. w dniu dokonania sprzedaży nieruchomości położonej w B., przy ul. A skarżący i jego żona osiągnęli przychód w kwocie [...] zł., który to przychód został przeznaczony w części tj. w kwocie [...] na zakup nieruchomości położonej w S. i w tej też części przychód ten korzystał ze zwolnienia określonego w treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a updof. W części natomiast, w której dokonano kompensaty pożyczki udzielonej skarżącemu w dniu [...] 2000 r. i odsetek od tej pożyczki przychód ten nie korzystał ze zwolnienia, zatem organy podatkowe zasadnie określiły skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. Nie do pogodzenia, ze zgromadzonym materiałem dowodowym – na co już zwrócono uwagę – jest zarzut pełnomocnika, iż organy podatkowe błędnie ustaliły stan faktyczny sprawy, gdyż stan ustalony przez organy wynika z dokumentów tj. aktów notarialnych, rozliczenia wzajemnych należności, załączonych umów pożyczek wraz z kserokopiami ich zgłoszenia do Urzędu Skarbowego dla celów podatku od czynności cywilnoprawnych oraz załączonymi kserokopiami bankowych operacji finansowych. Bez wątpienia wynika z tychże dokumentów, że cena zakupu nieruchomości w kwocie [...] zł. pokryta została przez skarżącego i jego żonę z pożyczek udzielonych przez Spółkę "A" w dniu [...] 2001 r. w kwocie [...] zł. oraz w dniu [...] 2003 r. w kwocie [...] zł. Dodając to tego kwotę kompensaty z tytułu sprzedaży nieruchomości tj. kwotę [...] zł. otrzymujemy pełną cenę zakupu nieruchomości położonej w S. tj. kwotę [...] zł. Dywagacje zatem pełnomocnika skarżącego mają charakter czysto teoretyczny, oderwany od stanu faktycznego rozpatrywanej sprawy. W ocenie Sądu poglądy te nie zasługują na akceptację, gdyż zostały sformułowane dla potrzeb toczącego się postępowania sądowego. Na marginesie zasadną jest uwaga, że ani skarżący, ani też jego pełnomocnik nie zgłaszali wniosków dowodowych, których organ by nie uwzględnił. Po zapoznaniu się pełnomocnika z materiałem dowodowym w dniu [...] 2006 r. zgłosił on wniosek o udostępnienie dokumentów oraz pismem z dnia [...] 2006 r. oświadczył, że przychody uzyskane przez podatników ze sprzedaży ½ części prawa użytkowania wieczystego i ½ części nieruchomości zostały przeznaczone na cele mieszkaniowe tj. na zakup położonego we wsi B. gruntu wraz z budynkami. Biorąc jednakże pod uwagę sposób uregulowania ceny za w/w nieruchomość opisany we wcześniejszej części niniejszego uzasadnienia, oświadczeniu temu, podobnie jak oświadczeniu skarżącemu nie sposób dać wiary, gdyż część uzyskanego przychodu, została przeznaczona na spłatę pożyczki, a zatem nie była wykorzystana na cel wymieniony w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a updof, a w konsekwencji ta właśnie część nie korzystała ze zwolnienia uregulowanego w tym przepisie.

Dodatkowo należy podnieść, że w orzecznictwie utrwalił się pogląd, że dla skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatkowanie pieniędzy na określony w nim cel nie może dotyczyć środków finansowych z innego źródła, niż ze sprzedaży nieruchomości (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 października 2004 r., sygn. akt III SA 2373/03, publ.: Palestra 2005, nr 5-6, s. 272).

Z orzecznictwa sądownictwa administracyjnego wynika ponadto , że przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2001 r. wiązał skutek prawny w postaci zwolnienia przychodu nie z faktem zawarcia umowy, a jedynie z celem wydatkowania środków i terminem ich wydatkowania.

Należy w tym miejscu podkreślić, że każda ulga podatkowa, jako czyniąca wyłom w zasadzie powszechności opodatkowania i równego traktowania podmiotów, musi być stosowana ściśle. Skoro przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a stanowił, że ulgę w postaci zwolnienia przychodu od podatku powoduje wydatkowanie tego przychodu na określony cel i w określonym czasie, to nie było uzasadnienia do zastosowania ulgi w sytuacji przeznaczenia części otrzymanych środków z tytułu sprzedaży nieruchomości na kompensatę zobowiązania z tytułu zaciągniętej pożyczki i odsetek od tej pożyczki.

Reasumując, w uznaniu Sądu brak jest w tej sprawie bezpośredniego związku pomiędzy częścią przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości ( w zakresie w jakim ten przychód został skonsumowany na w/w spłatę ), a celami określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem zarzut naruszenia w/w przepisu nie zasługuje na uwzględnienie.

Reasumując zatem powyższe wywody uznać należało, że zaskarżona decyzja jest słuszna zarówno pod względem merytorycznym jak i podjęta została zgodnie z obowiązującymi przepisami procesowymi. Wyrażone w decyzji stanowisko organu zostało nadto dostatecznie uzasadnione z odwołaniem się do stanu faktycznego, ustalonego na podstawie zgromadzonych dowodów, w tym głównie dokumentów, których ocena została przeprowadzona zgodnie z zasadą wyrażoną w treści art. 191 Ordynacji podatkowej.

Mając na uwadze podniesione wyżej okoliczności, Sąd uznał, iż zaskarżona decyzja nie narusza prawa i działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm. ), orzekł jak w sentencji wyroku.