drukuj    zapisz    Powrót do listy

6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz, Przywrócenie terminu, Wojewoda, Oddalono wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia, II SA/Gd 363/07 - Postanowienie WSA w Gdańsku z 2008-02-11, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Gd 363/07 - Postanowienie WSA w Gdańsku

Data orzeczenia
2008-02-11  
Data wpływu
2007-05-14
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Sędziowie
Tamara Dziełakowska /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz
Hasła tematyczne
Przywrócenie terminu
Sygn. powiązane
II OZ 439/08 - Postanowienie NSA z 2008-05-08
Skarżony organ
Wojewoda
Treść wyniku
Oddalono wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 87 par. 1
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tamara Dziełakowska po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. J. na decyzję Wojewody z dnia 28 marca 2007 r., Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia odrzucić wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 4 października 2007 r.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 4 października 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił wniosek skarżącej B. J. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi i do uiszczenia wpisu sądowego od skargi.

Powyższe postanowienie wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia zażalenia zostało doręczone skarżącej w dniu 16 października 2007 r.

W ustawowym terminie 7 dni od doręczenia postanowienia skarżąca nie wniosła zażalenia.

Zażalenie na przedmiotowe rozstrzygnięcie oraz wniosek o przywrócenie terminu do jego wniesienia skarżąca złożyła w dniu 20 listopada 2007 r.

We wniosku o przywrócenie terminu skarżąca wskazała, że w okresie od dnia 17 października 2007 r. do 15 listopada 2007 r. była chora i w czasie korzystania ze zwolnienia lekarskiego w wyniku załamania stanu zdrowia została przewieziona do szpitala. Fakt przebywania na zwolnieniu lekarskim w podanym okresie skarżąca udokumentowała stosownym zaświadczeniem.

W odpowiedzi na zarządzenie Sądu z dnia 13 grudnia 2007 r., którym szczegółowo zobowiązano B. J. do wyjaśnienia okoliczności związanych z niezawinionym uchybieniem terminu do wniesienia zażalenia oraz z zachowaniem terminu do złożenia wniosku, skarżąca złożyła pismo polemizujące z treścią zadanych jej przez sędziego pytań dotyczących jej sytuacji życiowej. Skarżąca poleciła sądowi administracyjnemu zainteresowanie się rażącym naruszeniem prawa przez organy wskazanym w treści skargi, a nie sferą jej spraw osobistych i bytowych. Odnośnie wątpliwości Sądu związanych z zachowaniem tygodniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu w sytuacji ustanowienia przez skarżącą pełnomocnika do prowadzenia jej spraw skarżąca wyjaśniła, że udzieliła pełnomocnictwa radcy prawnemu w okresie choroby i nie mogła w tym okresie przekazać mu żadnych akt spraw.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Z ustaleń Sądu związanych z rozpoznawaniem kolejnego wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowych w sprawie wynika, że skarżąca jest osoba chorą od wielu miesięcy. Fakt jej choroby i niezdolności do pracy w okresie od 15 marca 2007 r. do 10 września 2007 r. oraz w okresie od 17 października do 15 listopada 2007 r. potwierdzają liczne zaświadczenia lekarskie znajdujące się w aktach sprawy. Z akt innych postępowań prowadzonych w tutejszym sądzie, szczegółowo wskazanych w uzasadnieniu postanowienia z dnia 4 października 2007 r., wynika także, że fakt choroby skarżącej nie uniemożliwiał jej podejmowania stosownych czynności i składania pism procesowych w innych sprawach. Zatem rozpoznając w niniejszej sprawie kolejny wniosek skarżącej o przywrócenie terminu Sąd zobowiązał ją do wyjaśnienia z kim zamieszkuje i kto pomaga jej w prowadzeniu codziennych spraw w czasie trwającej od wielu miesięcy choroby, a także do wyjaśnienia kto w okresie jej choroby sprawował i sprawuje opiekę nad jej niepełnosprawnym synem, który we wrześniu 2007 r. przeszedł poważną operację na co skarżąca sama wskazała w piśmie z dnia 2 października 2007 r. złożonym w sprawie II SAB/Gd 16/07. Jednocześnie mając na uwadze fakt, że skarżąca w dniu 29 października 2007 r. udzieliła pełnomocnictwa ogólnego do prowadzenia jej spraw profesjonalnemu pełnomocnikowi Sąd zobowiązał skarżącą do wykazania zachowania siedmiodniowego terminu do złożenia w niniejszej sprawie wniosku o przywrócenie terminu pod rygorem jego odrzucenia. Powyższe zobowiązanie Sądu nie zostało prawidłowo wykonane. Z pisma skarżącej z dnia 3 stycznia 2007 r. wynika, że opisane zobowiązanie zostało uznane przez skarżącą za zbyt dużą ingerencję w sferę jej spraw osobistych i bytowych. W tym miejscu należy wyjaśnić skarżącej, iż zarządzenie z dnia 13 grudnia 2007 r. miało na celu jedynie prawidłowe i wnikliwe rozpoznanie jej wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia. Skoro strona wnosi o przywrócenie terminu na tej podstawie, że jego uchybienie spowodowane zostało chorobą to Sąd ma obowiązek wyjaśnić czy strona jest w takiej sytuacji życiowej, że jej choroba rzeczywiście uniemożliwiła jej terminowe dokonanie czynności procesowej. Sam fakt niezdolności do pracy udokumentowany zaświadczeniami lekarskimi nie uzasadnia dostatecznie przyjęcia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W odróżnieniu od nagłej choroby, która nie pozwala na wyręczenie się inną osobą, długotrwałe zwolnienie lekarskie od pracy i brak aktywności zawodowej nie potwierdza wystarczająco braku winy strony w uchybieniu terminowi. Wyłącznie zatem merytoryczne względy były podstawą wydania w niniejszej sprawie zarządzenia z dnia 13 grudnia 2007 r.

Rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu Sąd w pierwszej kolejności obligowany jest do ustalenia czy wniosek został złożony w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia ( art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. )

W niniejszej sprawie skarżąca w dniu 16 października 2007 r. otrzymała postanowienie z dnia 4 października 2007 r. z pouczeniem, że zażalenie na nie wnosi się w terminie 7 dni. W okresie od dnia 17 października do dnia 15 listopada 2007 r. skarżąca przebywała na zwolnieniu lekarskim. W dniu 29 października 2007 r. skarżąca ustanowiła jednak pełnomocnika w osobie radcy prawnego I. Z., który odpis udzielonego mu pełnomocnictwa złożył do akt sprawy II SAB/Gd 16/07 w dniu 15 listopada 2007 r., a do akt niniejszej sprawy w dniu 22 stycznia 2008 r. Zażalenie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu skarżąca złożyła osobiście w dniu 20 listopada tj. w ciągu siedmiu dni od dnia zakończenia choroby.

W świetle powyższych ustaleń należy uznać, iż wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia jest spóźniony. Jak wyjaśniono wyżej fakt korzystania przez stronę ze zwolnienia lekarskiego sam w sobie nie jest obiektywną przyczyną uchybienia terminu. Przyczyną tą jest wyłącznie taka choroba strony, która wystąpiła nagle i wówczas gdy strona nie miała możliwości wyręczenia się inną osobą w terminowym dokonaniu czynności. W niniejszej sprawie należało zatem uznać, iż przyczyna uchybienia terminu, jeżeli rzeczywiście miała miejsce, to ustała najpóźniej w dniu udzielenia pełnomocnictwa przez skarżącą radcy prawnemu tj. w dniu 29 października 2007 r. Od tego dnia bowiem skarżąca miała już możliwość posłużenia się inną osobą w dokonaniu czynności procesowej polegającej na wniesieniu zażalenia na postanowienie z dnia 4 października 2007 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu. Kwestia związana z zasadnością wniosku na tym etapie postępowania nie jest badana. Również dla oceny zachowania tygodniowego terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 w/w ustawy, nie ma żadnego znaczenia okoliczność czy skarżąca poinformowała pełnomocnika o stanie niniejszej sprawy, czy zleciła mu w pierwszej kolejności zajęcie się tą, czy też inną sprawą, ani też inne pozostałe kwestie związane z zakresem udzielonego pełnomocnictwa, czy też umową pomiędzy skarżącą a jej pełnomocnikiem. Należy wskazać, że na podstawie sporządzonego w dniu 29 października 2007 r. pełnomocnictwa ogólnego pełnomocnik uzyskał możliwość zapoznania się ze wszystkimi sprawami prowadzonymi z udziałem skarżącej i to bez potrzeby wskazywania konkretnych sygnatur akt, czy przekazywania mu przez skarżącą posiadanych przez nią dokumentów. Wszelkie informacje w tym zakresie pełnomocnik mógł uzyskać z bazy informacyjnej tutejszego sądu. Oczywiście nie można w każdej sytuacji wymagać od strony, aby na wypadek choroby ustanowiła pełnomocnika do prowadzenia jej spraw. Skoro jednak strona w okresie wykazywanej choroby mającej uzasadniać fakt nieterminowego dokonania czynności procesowej ustanowiła już pełnomocnika to okoliczność ta nie może być obojętna dla oceny terminowości złożenia samego wniosku o przywrócenie terminu. Skoro w okresie choroby strona ustanowiła pełnomocnika to od dnia sporządzenia pełnomocnictwa rozpoczął się bieg terminu dla strony do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, bowiem w tym dniu ustała przyczyna uchybienia terminowi. Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy należało uznać, iż wniosek o przywrócenie terminu winien być złożony stosownie do art. 87 § 1 ustawy najpóźniej w dniu 5 listopada 2007 r. Pomimo bowiem choroby skarżąca już w dniu 29 października 2007 r. miała możliwość posłużenia się inną osobą w dokonaniu spóźnionej czynności procesowej. Zatem wniosek o przywrócenie terminu w niniejszej sprawie jako spóźniony podlegać musiał odrzuceniu stosownie do art. 88 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.



Powered by SoftProdukt