Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędziowie Sędzia WSA Zofia Skrzynecka (spr.) Asesor WSA Renata Kantecka Protokolant Anna Gradowska po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie przyznania płatności do gruntów rolnych na 2007 r. oddala skargę.

Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR decyzją z dnia "[...]" utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR z dnia "[...]" przyznającą Spółce A z siedzibą w G. płatności bezpośrednie do gruntów rolnych na rok 2007 w łącznej wysokości 1.502.482,68 zł, w tym: z tytułu jednolitej płatności obszarowej (JPO) w wysokości 860.513,74 zł, uzupełniającej płatności obszarowej do powierzchni grupy upraw podstawowych (UPO) w wysokości 641.968,94 zł oraz odmawiającą przyznania uzupełniającej płatności obszarowej do powierzchni roślin przeznaczonych na paszę, uprawianych na trwałych użytkach zielonych (płatność zwierzęca – PZ).

Z przedstawionego w zaskarżonej decyzji stanu faktycznego sprawy wynika, że Spółka we wniosku o przyznanie płatności do gruntów rolnych na 2007 r. ubiegała się o przyznanie płatności do grupy upraw JPO o powierzchni 2853,73 ha, do grupy upraw UPO o powierzchni 2176,83 ha oraz do grupy PZ o powierzchni 435,13 ha. Organ I instancji uwzględnił w całości żądanie strony w zakresie płatności JPO i UPO. Natomiast odmówił przyznania tzw. płatności zwierzęcej ze względu na fakt, iż liczba zwierząt w odniesieniu do dużych jednostek przeliczeniowych (DJP) wyniosła 0,00.

Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie, podnosząc, że w okresie od dnia 15 września 2006 r. do dnia 22 stycznia 2007 r. bydło było zarejestrowane w systemie IRZ na firmę B, której cały majątek został przejęty przez skarżącą w dniu 23 stycznia 2007 r. Producent rolny podniósł ponadto, że nie zgadza się z twierdzeniem, iż w okresie referencyjnym tj. od dnia 15 września 2006 r. do dnia 14 marca 2007 r. Spółka nie posiadała zarejestrowanych w systemie IRZ zwierząt, bowiem nie nastąpiło przemieszczenie bydła czy zmiany osoby zarządzającej tym stadem. O przejęciu majątku Spółki B producent rolny poinformował Agencję pismem z dnia 9 lutego 2007 r. Wniosek o zmianę danych w ewidencji producentów złożono zaś w dniu 2 marca 2007 r. Mając na uwadze powyższe, strona stwierdziła, iż dostarczenie powyższych dokumentów było wystarczającą podstawą do automatycznego zarejestrowania stosownych zmian siedziby stada w systemie IRZ .

Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR, rozpatrując niniejszą sprawę wskazał, że w związku z wejściem w życie w dniu 27 lutego 2007 r. ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej (Dz.U. Nr 35, poz. 217 ze zm.), dalej powoływanej jako ustawa o płatnościach do gruntów rolnych, zmienione zostały zasady przyznawania płatności do gruntów rolnych w roku 2007, polegające na przyznawaniu płatności do grupy upraw, w tym m.in. do: jednolitej płatności obszarowej (JPO), płatności uzupełniającej do powierzchni grupy upraw podstawowych (UPO), płatności uzupełniającej do powierzchni roślin przeznaczonych na paszę, uprawianych na trwałych użytkach zielonych (płatności zwierzęce - PZ).

Organ II instancji podniósł, że przyznanie tzw. płatności zwierzęcych (PZ) uzależnione jest od spełnienia warunków określonych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 marca 2007 r. w sprawie rodzajów roślin objętych płatnością uzupełniającą oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania tej płatności (Dz. U. Nr 46, poz. 309 ze zm.). Zgodnie z treścią § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku, gdy rolnik nie występował uprzednio z wnioskiem o przyznanie płatności do gruntów rolnych, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych i oddzielnej płatności z tytułu cukru oraz art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej, płatność zwierzęca przysługuje mu, jeżeli w okresie od dnia 15 września roku poprzedzającego rok złożenia wniosku o przyznanie płatności do gruntów rolnych do dnia 14 marca roku złożenia tego wniosku był posiadaczem bydła lub owiec, lub kóz, lub koni, które w tym okresie były wpisane lub zostały przez tego rolnika zgłoszone do rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych lub do rejestru koniowatych, o których mowa w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt.

Ponadto organ powołał § 2 rozporządzenia, zgodnie z którym w przypadku, o którym mowa w ust. 1, płatność zwierzęca przysługuje do powierzchni trwałych użytków zielonych zadeklarowanych we wniosku o przyznanie płatności na dany rok, nie większej jednak niż powierzchnia ustalona jako iloraz liczby zwierząt przeliczonych na duże jednostki przeliczeniowe (DJP) według średniego stanu z okresu, o którym mowa w ust. 1, i współczynnika 0,3 oraz nie większej niż 50 % powierzchni zadeklarowanych w tym wniosku gruntów rolnych, do których jest przyznawana jednolita płatność obszarowa, o której mowa w art. 143b ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001 (Dz. Urz. UE L 270 z 21.10.2003, str. 1, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 40, str. 269, ze zm.).

Mając na uwadze treść powyższych regulacji, Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji stwierdził, iż w przedmiotowej sprawie producent rolny nie spełnił jednego z warunków przyznania płatności zwierzęcej, gdyż w okresie referencyjnym nie zgłosił do rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych, które w tym okresie były w jego posiadaniu. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia siedziby stada dopiero dnia 2 sierpnia 2007 r., a więc po okresie referencyjnym. Zatem wyliczona na podstawie informacji zawartych w rejestrze zwierząt oznakowanych liczba zwierząt w przeliczeniu na duże jednostki przeliczeniowe wyniosła 0,00 DJP.

Ustosunkowując się natomiast do zarzutów odwołania, organ odwoławczy zauważył, że w myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 872, ze zm.) posiadacz zwierzęcia gospodarskiego jest obowiązany zgłosić kierownikowi biura w terminie 7 dni - w przypadku bydła, oraz w terminie 30 dni - w przypadku owiec i kóz, każde zdarzenie powodujące zmiany liczebności stada, w szczególności przemieszczenie zwierzęcia gospodarskiego między stadami. W ocenie organu, producent rolny przejmując w dniu 23 stycznia 2007 r. majątek Spółki B miał obowiązek w terminie 7 dni zgłosić przemieszczenie siedziby stada. Wskutek niedopełnienia powyższego obowiązku, wskaźnik DJP dla skarżącej w okresie referencyjnym od dnia 15 września 2006 roku do dnia 14 marca 2007 roku wyniósł 0,00 DJP.

Organ podniósł również, że nie można uznać za zasadne twierdzeń strony, że dostarczone do Agencji dokumenty (wniosek z dnia 6 marca 2007 r. o zmianę danych w ewidencji producentów oraz odpis aktualny z rejestru przedsiębiorców z dnia 23 stycznia 2007 r.) powinny być podstawą do automatycznego zarejestrowania stada w systemie IRZ na nowego właściciela. Na potwierdzenie powyższego organ powołał art. 12 ust. 7 ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt, zgodnie z którym zgłoszeń przemieszczeń zwierzęcia gospodarskiego między stadami dokonuje się w formie pisemnej na formularzu udostępnionym przez Agencję.

W złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skardze na powyższą decyzję organu odwoławczego strona wniosła o jej uchylenie w całości. Zaskarżonej decyzji Spółka zarzuciła naruszenie prawa materialnego tj. art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych oraz § 5 i § 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 marca 2007 r. w sprawie rodzajów roślin objętych płatnością uzupełniającą oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania tej płatności, poprzez ich błędne zastosowanie.

W uzasadnieniu skargi wyjaśniono, że w dniu 19 grudnia 2006 r. Spółka B została przejęta przez stronę w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, przy czym skutek połączenia nastąpił z dniem rejestracji, tj. z dniem 23 stycznia 2007 r. W ocenie skarżącej, wstępując z dniem 23 stycznia 2007 r. w sferę prawną B uznawana być musi jako uprawniona w takim samym zakresie, w jakim pozostawała uprawniona przejęta spółka. Nieprawdziwe jest natomiast twierdzenie jakoby posiadane przez skarżącą bydło nie było wpisane do rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych, bowiem zostało wpisane przez Spółkę B.

Skarżąca powołała również treść regulacji art. 21 ust. 1 ustawy z 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, zgodnie z którym w przypadku przekazania gospodarstwa rolnego, płatności przyznawane są przejmującemu, jeżeli przekazanie zostało dokonane do dnia 31 maja, a przejmujący złoży wniosek o płatności do dnia 30 czerwca danego roku. Tym samym, w ocenie Spółki, do wniosku o płatność zwierzęcą zastosowanie znaleźć winien nie § 5, ale § 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 marca 2007 w sprawie rodzajów roślin objętych płatnością uzupełniającą oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania tej płatności.

Spółka zaznaczyła też, że złożyła w dniu 2 sierpnia 2007 r. dodatkowy wniosek dotyczący rejestracji bydła wyłącznie na podstawie otrzymanej z Agencji informacji. W jej ocenie wniosek taki w ogóle nie był wymagany, gdyż zarejestrowane uprzednio przez B stado z mocy prawa przeszło na skarżącą i co najwyżej należało dokonać aktualizacji danych jego posiadacza, a nie wykreślenia i nowej rejestracji połączonej z nadaniem stadu nowego numeru. Ponadto Spółka zaakcentowała, że przejęcie B nie było połączone z jakimkolwiek przemieszczeniem stada bydła. Reasumując, skarżąca podniosła, że mając na uwadze sens i funkcję płatności, winny one być jej przyznane.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR, wnosząc o jej oddalenie, podtrzymał argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył , co następuje:

Badając zaskarżoną decyzję pod względem jej zgodności z prawem materialnym i procesowym Sąd nie dopatrzył się zarzuconych w skardze naruszeń prawa ani też naruszeń przez skarżącą nie podnoszonych.

Okoliczności faktyczne sprawy nie są w istocie sporne między skarżącą Spółką a organami administracji. Rozbieżność występuje w zakresie ocen jakie przepisy prawa materialnego należało zastosować do ustalonego stanu faktycznego.

Pierwszy wniosek o przyznanie płatności do gruntów rolnych Spółka A złożyła w dniu 8 maja 2007 r. Zaskarżoną odwołaniem decyzją przyznano Spółce płatności do grup upraw JPO do powierzchni 2853,73 ha i do grup upraw UPO do powierzchni 2176,83 ha. W tym zakresie uwzględniony został w całości wniosek o przyznanie płatności.

Odmowa przyznania płatności dotyczyła uzupełniającej płatności obszarowej do powierzchni roślin przeznaczonych na paszę, uprawianych na trwałych użytkach zielonych, a więc tzw. płatności zwierzęcej (PZ) a zasadniczą i jedyną zarazem przyczyną odmowy przyznania tej płatności było to, że zgodnie z danymi z rejestru zwierząt oznakowanych wyliczona liczba zwierząt w przeliczeniu na duże jednostki przeliczeniowe wynosiła 0,00 DJP. Według organów administracji świadczy to o tym, że w okresie referencyjnym tj. od dnia 15 września 2006 r. do dnia 14 marca 2007 r. producent nie zarejestrował posiadanego bydła w rejestrze zwierząt gospodarskich oznakowanych, a tym samym nie spełnił warunków do przyznania płatności zwierzęcej określonych w § 5 ust.1 i 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 marca 2007 r. w sprawie rodzajów roślin objętych płatnością uzupełniającą oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania tej płatności (Dz. U. Nr 46, poz.309 ze zm.).

Odnosząc się do zarzutu, że do wniosku Spółki A o przyznanie płatności zwierzęcej zastosowanie powinien mieć § 6 a nie § 5 powoływanego wcześniej rozporządzenia z dnia 13 marca 2007 r. stwierdzić należy, że jest on nietrafny.

Wychodząc z brzmienia art.21 ust.1 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w do gruntów rolnych skarżąca wnioskuje, że w sytuacjach przewidzianych w tym przepisie, płatność zwierzęca przyznawana jest przejmującemu niezależnie od tego czy posiadał on lub posiada bydło, gdyż chodzi o to by samo przejście gospodarstwa na inną osobę nie pozbawiało jej prawa do płatności zwierzęcej z tego tylko powodu, że nie jest ona w stanie wylegitymować się statusem wcześniejszego posiadacza bydła w okresie od 15 września poprzedniego roku.

Błędna jest konkluzja skarżącej, iż organy obu instancji błędnie zastosowały w ustalonym stanie faktycznym § 5 rozporządzenia, mimo wyraźnego wyłączenia zawartego w jego treści dotyczącego sytuacji opisanych w art.21 ust.1 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach do gruntów rolnych, które to sytuacje, według skarżącej, poddane zostały regulacji przepisu § 6 rozporządzenia.

Powołany jako podstawa rozstrzygnięcia § 5 rozporządzenia z 13 marca 2007 r. stanowi, że w przypadku, gdy rolnik nie występował uprzednio z wnioskiem o przyznanie płatności do gruntów rolnych, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych i oddzielnej płatności z tytułu cukru oraz art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej, płatność zwierzęca przysługuje mu, jeżeli w okresie od dnia 15 września roku poprzedzającego rok złożenia wniosku o przyznanie płatności do gruntów rolnych do dnia 14 marca roku złożenia tego wniosku był posiadaczem bydła lub owiec, lub kóz, lub koni, które w tym okresie były wpisane lub zostały przez tego rolnika zgłoszone do rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych lub do rejestru koniowatych, o których mowa w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt.

Zwrócić należy uwagę, że art.21 ust.1 ustawy o płatnościach do gruntów rolnych z dnia 26 stycznia 2007 r. ma brzmienie następujące:

w przypadku przekazania gospodarstwa rolnego, w rozumieniu art.74 ust.1 lit. a rozporządzenia nr 796/2004, jednolita płatność obszarowa lub płatność uzupełniająca, o które ubiega się przekazujący, są przyznawane przejmującemu jeżeli:

pkt 1) przekazanie zostało dokonane nie później niż do dnia 31 maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tych płatności;

pkt 2) przejmujący złoży wniosek do dnia 30 czerwca roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie płatności.

Analizując art.21 ust.1ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. nie trudno zauważyć, że normuje on sytuację, gdy już po złożeniu przez rolnika wniosku o przyznanie płatności dochodzi do przekazania gospodarstwa rolnego, którego był posiadaczem. Wprost świadczy o tym sformułowanie: "płatność obszarowa lub płatność uzupełniająca, o które ubiega się przekazujący". Ratio legis tego unormowania, wynikające też z dalszej części art.21, jest takie, by przejmujący w sytuacji, gdy wniosek o przyznanie płatności złożył już przekazujący, mógł wstąpić w postępowanie w sprawie płatności na miejsce poprzednika (art.21 ust.5 ustawy).

Zatem sytuacja, o której mowa w poprzednim akapicie, to właśnie między innymi, wyżej opisana, która wyłączona jest z działania regulacji § 5 rozporządzenia z dnia 13 marca 2007 r. a zastosowanie do niej ma niewątpliwie § 6 rozporządzenia z dnia 13 marca 2007 r. stanowiący, że w przypadkach, o których mowa w art.21 ust.1 i art.22 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej, płatność zwierzęca, o którą ubiegał się w danym roku przekazujący albo spadkodawca, jest przyznawana przejmującemu albo spadkobiercy niezależnie od tego czy posiadali lub posiadają bydło lub owce, lub kozy lub konie.

Treść § 6 rozporządzenia z 13 marca 2007 r. wskazuje jednoznacznie, że normuje on sytuacje zupełnie inne niż ta, jaka występuje w niniejszej sprawie tzn. przekazujący nie składał wniosku o przyznanie płatności na dany rok a czyni to następca, który uprzednio takim wnioskiem nie występował. W związku z tym, jak już wyżej wspomniano, zarzut skargi zarzucający brak zastosowania tego przepisu jest chybiony.

Wbrew twierdzeniom skarżącej nie było przez organ administracji kwestionowane, że skarżąca jest następcą prawnym Spółki B poczynając od dnia 23 stycznia 2007 r. Z tym dniem nastąpiło bowiem przejęcie majątku Spółki B wraz posiadanym przez tę Spółkę zarejestrowanym bydłem. Nie było przez organy kwestionowane faktyczne posiadanie bydła przez przejmującego w okresie referencyjnym. To brak rejestracji bydła przez producenta lub złożenia wniosku o rejestrację potraktowane zostały jako niespełnienie przesłanki wynikającej z § 5 ww. rozporządzenia. Przejmujący zgłosił bowiem siedzibę stada dopiero dnia 2 sierpnia 2007 r.

Rację ma organ administracji podkreślając, że stosownie do art.12 ust.1 ustawy z dnia 1 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt ( Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 872, ze zm., dalej powoływanej też w skrócie jako ustawa o IRZ), w brzmieniu obowiązującym do dnia 7 kwietnia 2007 r., posiadacz zwierzęcia gospodarskiego jest zobowiązany zgłosić kierownikowi biura w terminie 7 dni, w przypadku bydła, oraz w terminie 30 dni w przypadku owiec i kóz, każde zdarzenie powodujące zmiany liczebności stada, w szczególności przemieszczenie zwierzęcia gospodarskiego między stadami, stosownie zaś do art.12 ust.7 tej ustawy, zgłoszenia przemieszczenia dokonuje się w formie pisemnej na formularzu udostępnionym przez agencję. Na marginesie trzeba dodać, że dopiero poczynając od dnia 7 kwietnia 2007 r. art.12 ww. ustawy uzupełniony został o ustęp 8, zgodnie z którym, jeżeli nastąpiła zmiana posiadacza zwierzęcia gospodarskiego, poprzedni i nowy posiadacz są obowiązani zgłosić ten fakt kierownikowi biura na jednym formularzu, który podpisują poprzedni i nowy posiadacz zwierzęcia gospodarskiego.

Biorąc pod uwagę kwestie sporne w niniejszej sprawie, celowe jest przytoczenie także innych przepisów ustawy o IRZ. Zgodnie z art.1 pkt 1 tej ustawy określa ona, między innymi, zasady identyfikacji i rejestracji zwierząt, w tym tryb nadawania numerów siedzib stad oraz numerów identyfikacyjnych zwierząt, a z kolei art.2 ust. 1pkt 5 wyjaśnia, że użyte w ustawie określenie "numer identyfikacyjny posiadacza zwierząt" oznacza numer nadany posiadaczowi zwierzęcia na podstawie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności.

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem skarżącej Spółki, że z samego faktu, iż zgodnie z art. 494 § 1 i 2 kodeksu spółek handlowych ( Dz.U. z 2000 r. Nr 94, poz.1037) spółka przejmująca albo nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, płynie wniosek, że także w dziedzinie przyznawania płatności do gruntów rolnych wstąpienie w ogół praw i obowiązków poprzednika nie wymaga od ubiegającego się o przyznanie płatności żadnych innych czynności poza zgłoszeniem i udokumentowaniem przejęcia gospodarstwa rolnego. Przepisy dotyczące płatności do gruntów rolnych wprowadzają bowiem regulacje szczególne, związane tylko z przyznawaniem płatności, a w regulacjach tych istotne znaczenie odgrywa prawidłowa ewidencja określonych zdarzeń.

Na tle dokonanych przez organy administracji ustaleń faktycznych nie można mieć wątpliwości, iż uznają one fakt, iż spółka A jest następcą prawnym Spółki B - ze wszystkimi tego faktu konsekwencjami, wynikającymi z kodeksu spółek handlowych. Następstwo prawne co do zasady oznacza wstąpienie przez następcę w ogół praw i obowiązków istniejących po stronie przekazującego w dacie przekazywania. Oznacza to oczywiście, że nie może ona przekazać większej ilości praw i obowiązków niż sama posiada. Organy obu instancji nie zanegowały, jak już wyżej wskazano posiadania stada bydła w okresie referencyjnym. Jednak z punktu widzenia uprawnień do przyznania płatności, źródeł tych uprawnień, w przypadku przekazania gospodarstwa rolnego, poszukiwać należy nie tylko w uregulowaniach kodeksu spółek handlowych normujących przejmowanie i łączenie się spółek, lecz przede wszystkim w przepisach rozporządzenia z dnia 13 marca 2007 r.

Bezzasadny jest w tej sytuacji zarzut skargi, iż organ administracji nie zastosował art. 494 §1 kodeksu spółek handlowych i nie uznał sukcesji skarżącej w prawa przejętej przez nią Spółki B. Z chwilą bowiem powstania nowej Spółki, która przejęła gospodarstwo rolne wraz ze stadem bydła, miała ona obowiązek zgłoszenia w określonym 7 dniowym terminie przemieszenie stada do nowej siedziby. Argumentacja skarżącej nawiązująca do zarejestrowania się Spółki A jako producenta rolnego, co zdaniem Spółki, powinno automatycznie powodować wprowadzenie zmian w rejestrze zwierząt oznakowanych, nie wytrzymuje krytyki.

Dalsza część skargi formułuje zarzuty odnoszące się do wskazywanego przez organy wymogu dopełnienia obowiązku zarejestrowania stada we właściwym czasie. I w tym zakresie skarżąca stoi na stanowisku, że przejęcie spółki B samo w sobie powoduje "przejęcie" dokonanej przez tę spółkę rejestracji posiadanego przez tę spółkę bydła, co czyni zbędnymi podejmowanie jakichkolwiek kroków przez spółkę przejmującą, zwłaszcza, że w istocie nie doszło do przemieszczenia stada a zmianie uległa jedynie nazwa spółki będącej posiadaczem zwierząt.

Dla rozpatrzenia tego zarzutu celowe jest przypomnienie, że przyznanie płatności, o która ubiega się skarżąca w związku z przejęciem gospodarstwa rolnego jest formą wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej, będącej jednym z celów Unii Europejskiej, określonych w art.33 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską(TWE). Rozporządzenie nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej oraz określonych systemów wsparcia dla rolników (Dz. Urz. UE Nr L 03 z 21 października 2003r.) w art.145 zawiera upoważnienie dla Komisji (WE) do przyjęcia szczegółowych przepisów mających na celu wdrożenie tego rozporządzenia. Na podstawie między innymi tego upoważnienia Komisja wydała rozporządzenie z dnia 21 kwietnia 2004 r. nr 796/2004( Dz. Urz. z dnia 30 kwietnia 2004 r. UE L 04.141.18) ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu administracji i kontroli przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003. Z kolei ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach do gruntów rolnych określa w szczególności zasady i tryb przyznawania rolnikom płatności bezpośredniej, płatności uzupełniającej, płatności cukrowej oraz płatności do pomidorów. Już w preambule rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004 (22) zwraca się uwagę, że rozporządzenie (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego z dnia 17 lipca 2000 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestracji bydła oraz dotyczące oznakowania mięsa wołowego oraz produktów wołowych uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97, wymaga od właścicieli bydła przekazywania informacji dotyczących tych zwierząt do skomputeryzowanej bazy danych. W pkt 22 preambuły Komisja podkreśla, że zgodnie z art.138 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 premie w ramach programów pomocy dla bydła mogą być wypłacane na zwierzęta, które zostały odpowiednio zidentyfikowane i zarejestrowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1760/2000. Wiele przepisów rozporządzenia nr 796/2004 nawiązuje do tego wymogu.

Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (Dz. U. nr 91, poz.872 ze zm.) odwołuje się wielokrotnie do uregulowań zawartych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego nr 1760/2000. W szczególności art.9 ust.1 ustawy stanowi, że posiadacz zwierzęcia gospodarskiego, podmiot prowadzący miejsce gromadzenia zwierząt oraz podmiot prowadzący zakład przetwórczy są obowiązani w terminach określonych w pkt.1 i 2 zgłosić kierownikowi biura powiatowego agencji siedzibę stada, miejsce gromadzenia zwierząt oraz miejsce unieszkodliwiania zwłok zwierząt gospodarskich w celu nadania numeru siedziby stada, numeru miejsca gromadzenia zwierząt lub numeru miejsca unieszkodliwiania zwłok zwierząt gospodarskich. Art.12 ust.1 pkt 1 ustawy o systemie identyfikacji rejestracji zwierząt stanowi natomiast, że posiadacz zwierzęcia gospodarskiego zgłasza kierownikowi biura informacje określone w art.7 ust.1 tiret drugie rozporządzenia nr 1760/2000 w terminie 7 dni w przypadku bydła. Te informacje dotyczą zaś każdego zdarzenia powodującego zmiany liczebności stada, a w szczególności przemieszczenie zwierzęcia między stadami. W rejestrze zwierząt gospodarskich oznakowanych stosownie do art.8 ust.1ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt gromadzi się dane dotyczące dostawców oraz w odniesieniu do bydła i świń dane dotyczące posiadaczy zwierząt gospodarskich, zwierząt gospodarskich, siedzib stad.

Nie można zgodzić się ze skarżącą, że zawiadomienie agencji w dniu 9 lutego 2007 r. o przejęciu gruntów i bydła spółki B i uzyskanie informacji z dnia 7 marca 2007 r. o rejestracji zmian, nie powodowało konieczności złożenia przez nowego posiadacza dodatkowego wniosku dotyczącego rejestracji bydła a należało jedynie co najwyżej dokonać aktualizacji danych posiadacza bydła. Skoro bowiem, zgodnie z art.9 ust.3 ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt, numer siedziby stada składa się między innymi z dziewięciu cyfr oznaczających numer identyfikacyjny posiadacza zwierzęcia gospodarskiego (nadawany na podstawie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności), a także z trzech cyfr oznaczających kolejny numer siedziby stada, to oczywistym jest, że każda zmiana numeru identyfikacyjnego posiadacza zwierząt wpływa na numer siedziby stada, co musi być w sposób właściwy odzwierciedlone w rejestrze. Oznacza to, że nawet jeśli nie nastąpi fizyczne przemieszczenie stada a nastąpi zmiana posiadacza, to numer siedziby stada powinien ulec zmianie i konieczne jest zgłoszenie w formie pisemnej na formularzu udostępnionym przez agencję. Nadanie nowego numeru siedziby stada wiąże się siłą rzeczy z zachowaniem kolejności wpisów w rejestrze, zatem koncepcja skarżącej, że nie ma potrzeby dokonywania wykreślania siedziby stada i dokonywania nowej rejestracji, pozostaje w sprzeczności z zasadami prowadzenia rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych. Zauważyć też trzeba, że fakt przejęcia gospodarstwa rolnego wraz ze stadem bydła od poprzednika bynajmniej nie musi oznaczać, że przejmujący zachowa przejęte stado albo nie zmieni faktycznego miejsca jego przetrzymywania. Oznacza to, że samo zawiadomienie kierownika biura Agencji o przejęciu gospodarstwa nie mogło być uznane za spełnienie wymogu wynikającego z art.12 ust.1 pkt 1 ustawy o identyfikacji i rejestracji zwierząt. Kierownik biura nie miał bowiem kompetencji do działania w tym przypadku z urzędu w zakresie dokonywania wpisów w rejestrze gospodarskich zwierząt oznakowanych.

Podnoszony w odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji zarzut, że Agencja powinna była poinformować skarżącą o konieczności zarejestrowania nowej siedziby stada nie został uwzględniony przez organ odwoławczy i w tym zakresie nie można dopatrzyć się uchybienia, gdyż żaden przepis nie wymaga od kierownika biura agencji, by przyjmując zawiadomienie o przejęciu gospodarstwa wraz inwentarzem przez innego producenta musiał informować go o konieczności dokonania czynności w zakresie rejestracji zwierząt. Organ pierwszej instancji nie miał też podstaw do tego by mimo braku nakazu udzielenia stosownych pouczeń, choćby z tego względu, że przejmujący nie zgłaszał wątpliwości co do tego jakie ciążą na nim obowiązki a ponadto organ mógł zakładać, że Spółka przejmująca reprezentowana przez tę samą osobę co Spółka przejęta, zna zasady wynikające z ustawy o identyfikacji i rejestracji zwierząt, skoro zwierzęta hodowlane podlegające rejestracji posiadała.

W rezultacie zaniechania skarżącej w zakresie zawiadomienia w sposób przewidziany ww. ustawie, o zmianie posiadacza zwierząt a tym samym o konieczności nadania stadu nowego numeru doprowadziło do tego, że zmiany w rejestrze konieczne dla przyznania płatności, stosownie do §5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 marca 2007 r. nie zostały dokonane ani zgłoszone w okresie referencyjnym

Reasumując podkreślić należy, że w system przyznawania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych wpisany jest system kontroli prawidłowości przyznawanej pomocy odwołujący się między innymi do systemu identyfikacji i rejestracji producentów, gruntów oraz inwentarza. Powoduje to konieczność wypełniania przez ubiegających się o pomoc rolników z obowiązków jakie wynikają z ustanowionych zasad dotyczących kontroli wniosków pomocowych.

Spółka wstępując w prawa i obowiązki przekazującego nie mogła wstąpić w prawo do przyznania płatności zwierzęcej, gdyż prawo to dla przekazującego w odniesieniu do płatności na 2007 rok nie powstało. Nie można też mówić o "przejęciu prawa" czy raczej o przejęciu "dopełnienia przez przekazującego obowiązku zgłoszenia do rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych", skoro z przepisów ustawy o identyfikacji i rejestracji zwierząt gospodarskich wynika wprost, że ustawa nie tylko nie dopuszcza zachowania poprzedniego wpisu do rejestru zwierząt gospodarskich w przypadku zmiany posiadacza stada, ale też nakłada na posiadacza obowiązki w zakresie uaktualniania danych zapisywanych w rejestrze. Najistotniejsze jest jednak to, że rozporządzenie z dnia 13 marca 2007 r. w sprawie rodzajów roślin objętych płatnością uzupełniającą oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania tej płatności, z dopełnieniem przez rolnika składającego wniosek obowiązków ewidencyjnych przewidzianych w paragrafie 5 wiąże jeden z warunków przyznania płatności zwierzęcej. W ocenie Sądu interpretacja § 5 rozporządzenia z 13 marca 2007 r. dokonana przez organy obu instancji kładąca nacisk na to, że wpis lub zgłoszenie do rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych muszą być rezultatem działań rolnika ubiegającego się o przyznanie płatności, jako posiadacza stada, ma uzasadnienie biorąc pod uwagę całość unormowań dotyczących płatności zwierzęcej ściśle powiązanego z systemem identyfikacji i rejestracji zwierząt.

Z powyższych względów, wobec stwierdzenia, że w sprawie nie zostały naruszone przepisy postępowania, ani też przepisy prawa materialnego skargę należało oddalić na podstawie art.151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U Nr 153, poz.1270 ze zm.).