W związku ze złożoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargą na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] grudnia 2007 r., nr [...] wydaną w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji administracyjnej z naruszeniem prawa, M. M. wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
W oświadczeniu złożonym na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy M. M. wskazał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i dwiema córkami, nie uzyskują żadnych dochodów. W uzasadnieniu złożonego wniosku skarżący oświadczył, że jest bez prawa do zasiłku, jest zarejestrowany w urzędzie pracy i dlatego nie stać go na opłacenie wpisu sądowego. Również jego żona jako bezrobotna i bez prawa do zasiłku jest zarejestrowana w urzędzie pracy. Na dowód powyższych twierdzeń skarżący nadesłał zaświadczenia z dnia 13 i 19 marca 2008 r. wystawione przez Urząd Pracy Miasta W.
Na wstępie stwierdzić należy, że prawo pomocy zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) może być przyznane osobie fizycznej na jej wniosek. Prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym – wówczas obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, lub częściowym – wówczas obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych i wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 1, § 2 i § 3 powołanej ustawy).
Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym – gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje – gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 ustawy).
Stwierdzić należy, że wobec braku jakiegokolwiek dochodu skarżący wykazał, że nie jest w stanie uiścić kosztów postępowania sądowego. Wobec powyższego na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 1 i 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.
