Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2008r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku R. C., I. B. oraz W. B. o wstrzymanie wykonania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2008 roku, znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy w sprawie ze skargi R. C., I. B. oraz W. B. na tę decyzję - postanawia - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

R. C., I. B. oraz W. B. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

w Rzeszowie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2008r. znak: [...] utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] marca 2008r. znak: [...], która ustalała dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością "[...]" warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażem podziemnym

i infrastrukturą techniczną na określonych w niej działkach.

Każda ze skarg zawierała wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, z uwagi na możliwość wyrządzenia niepowetowanej szkody a także możliwość powstania nieodwracalnych skutków.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Składana do sądu administracyjnego skarga nie ma charakteru środka suspensywnego, co oznacza, że samo jej wniesienie nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności stanowiących jej przedmiot.

Zgodnie jednak z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), określanej dalej jako P.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności,

o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

W doktrynie i orzecznictwie podkreśla się jednocześnie, iż możliwość wstrzymania wykonania odnosi się wyłącznie do aktów lub czynności, które są wyposażone w przymiot wykonalności w tym znaczeniu, iż wymagają wykonania

i nadają się do wykonania i tak np. decyzja o warunkach zabudowy

i zagospodarowania terenu, wydana na podstawie art. 59 ust. 1 lub 2 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717), stwierdza tylko istnienie pewnego stanu faktycznego i prawnego i nie wymaga wykonania (tak T. Woś w komentarzu do art. 61 P.p.s.a., Lex Polonica).

Sąd podziela przedstawiony wyżej pogląd o niewykonalności decyzji ustalającej warunki zabudowy dla określonej inwestycji i wobec tego stwierdza, iż wniosek o wstrzymanie wykonania wskazanej na wstępie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2008r., która utrzymuje

w mocy decyzję Prezydenta Miasta ustalającą warunki zabudowy dla wskazanej

w niej inwestycji, nie może zostać uwzględniony.

Z przytoczonych względów orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 61 § 3 oraz § 5 P.p.s.a.