Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie: Przewodniczący Asesor WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu w dniu 3 września 2008r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" r. Nr "[...]" w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego postanawia umorzyć postępowanie sądowe. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

K. J. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego, skargę na decyzję tego organu z dnia "[...]" r. Nr "[...]" , utrzymującą w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Wójta Gminy D. przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. z dnia "[...]" r. w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w formie zasiłku pielęgnacyjnego osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, legitymującej się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. W uzasadnieniu skargi skarżąca podała, że odmowa przyznania wnioskowanego świadczenia jest bezzasadna, gdyż w części pokrywa z własnych środków koszty całodobowego pobytu w domu pomocy społecznej, tym samym zasiłek pielęgnacyjny winien jej przysługiwać.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego podnosząc, iż skład orzekający Kolegium uwzględnił w całości skargę K. J. w trybie art. 54 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Organ wskazał, iż decyzją z dnia "[...]" r. Nr "[...]" uchylił zaskarżoną własną decyzję z dnia "[...]" r. oraz decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. z dnia "[...]" r. i orzekł co do istoty sprawy w ten sposób, że przyznał skarżącej K. J. wnioskowane świadczenie w formie zasiłku pielęgnacyjnego od dnia 1 lutego 2008r. na czas nieokreślony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.

W rozpoznawanej sprawie skarżąca wniosła skargę na decyzję organu administracji publicznej, a zatem na podstawie art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153,

poz. 1270 ze zm., zwanej dalej: ustawą ppsa).

Stosownie zaś do art. 161 § 1 pkt 3 ustawy ppsa, Sąd wydaje postanowienie

o umorzeniu postępowania, gdy stało się ono z innych przyczyn bezprzedmiotowe.

W doktrynie oraz judykaturze panuje zgodny pogląd, iż do tej kategorii przyczyn umorzenia postępowania należy zaliczyć uwzględnienie skargi przez organ administracyjny w trybie autokontroli, określonym w art. 54 § 3 ustawy ppsa (por. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Komentarz, Wydanie 3,

Warszawa 2008, str. 403, postanowienie Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 21 listopada 2007r. sygn. akt II FSK 1259/06, niepublikowane). Stosownie do treści wskazanego przepisu, organ którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

W rozpoznawanej sprawie Samorządowe Kolegium Odwoławcze skorzystało z tej możliwości i uchyliło zaskarżoną (własną) decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w D., uwzględniło skargę w całości przyznając skarżącej zasiłek pielęgnacyjny, o który wnosiła.

Mając powyższe na uwadze nie budzi wątpliwości, że zaskarżona decyzja została wyeliminowana z obrotu prawnego, a w konsekwencji postępowanie sądowoadministracyjne stało się bezprzedmiotowe. Z tego powodu, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało orzec o jego umorzeniu.