Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 15 kwietnia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Referendarz sądowy Agnieszka Grosińska po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2008 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku T. i K. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi T. i K. P. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia p o s t a n a w i a przyznać skarżącym prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.

II SA/Łd 130/08

U Z A S A D N I E N I E

T. i K. P. wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia.

W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skarżący zostali wezwani do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionej skargi. W odpowiedzi na wezwanie skarżący wystąpili z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Składając natomiast oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku i dochodach na urzędowym formularzu skarżący wystąpili również o ustanowienie adwokata.

Jak wynika ze złożonego oświadczenia, skarżący prowadzą wspólne gospodarstwo domowe i utrzymują się z renty i zasiłku przedemerytalnego w łącznej wysokości 1.186,43 złotych. Posiadają mieszkanie o powierzchni 64 m kw. Skarżący nie zadeklarowali posiadania oszczędności, papierów wartościowych ani wartościowych przedmiotów.

W uzasadnieniu wniosku skarżący podnieśli, iż nie znają się na prawie, a charakter sprawy wymaga udziału profesjonalnego pełnomocnika. Ponadto T. P. wymaga opieki lekarskiej ze względu na stan zdrowia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje.

Stosownie do przepisów art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.Nr 153 poz. 1270 z późn. zm.) – dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Zgodnie zaś z art. 246 § 1 p.p.s.a. osobie fizycznej przyznaje się, na jej wniosek, prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże ona, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, jeżeli wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Przede wszystkim należy zauważyć, iż stosownie do powyższych przepisów, warunkiem przyznania stronie prawa pomocy jest wykazanie przez stronę, iż występują przesłanki uzasadniające jej udzielenie. W interesie skarżącego leży zatem przedstawienie wszelkich okoliczności, które wskazywałyby na fakt pozostawania w trudnej sytuacji materialnej. Ocena sytuacji materialnej nie sprowadza się tylko do stwierdzenia, że skarżący uzyskuje lub nie uzyskuje dochodów, ale również polega na zbadaniu, czy posiada on majątek oraz czy posiada obiektywnie rozumianą zdolność do zdobycia potrzebnych środków finansowych.

Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe.

Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy należy uznać, iż sytuacja rodzinna i materialna skarżących, a zwłaszcza wysokość dochodów uzasadnia przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata. Wykazanie zaś istnienia tej przesłanki obligowało Sąd do przyznania stronie skarżącej prawa pomocy (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2006, s. 504).

Na marginesie jedynie należy zauważyć, iż co prawda, z akt administracyjnych wynika, iż skarżący są właścicielami działki położonej w T. przy ul. A o powierzchni 0,06 ha, czego nie wykazali w złożonym oświadczeniu, jednak okoliczność ta nie ma wpływu na sytuację materialną skarżących przedstawioną przez skarżących.

Wobec powyższego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.

A.T.-P.