Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Serafin-Kosowska /spr./ Sędziowie NSA Jacek Surmacz WSA Kazimierz Włoch Protokolant: ref. staż. T.Tochowicz po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2005r. na rozprawie - sprawy ze skargi R. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] grudnia 2003r. Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 1996r. - p o s t a n a w i a - 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu R. G. uiszczony wpis od skargi w kwocie 1.650 złotych (słownie: tysiąc sześćset pięćdziesiąt złotych).

I SA/Rz 19/04

Uzasadnienie

Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej z dnia (...) grudnia 2003r. nr (...) doręczona została pełnomocnikowi skarżącego R. G. w dniu 31 grudnia 2003r. natomiast w dniu 7 stycznia 2004r. /data wpływu/ pełnomocnik skarżącego złożył do Dyrektora Izby Skarbowej /zwanego dalej organem II instancji/ wniosek o uzupełnienie przedmiotowej decyzji przez "ustalenie obowiązku zwrotu na rzecz podatnika nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za sierpień z odsetkami od dnia 25.09. 1996r.".

Z kolei w dniu 28 stycznia 2004r. /data nadania pocztowego/ pełnomocnik skarżącego złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie - za pośrednictwem organu II instancji - skargę na wymienioną na wstępie decyzję z wnioskiem o jej uchylenie.

Postanowieniem z dnia (...) lutego 2004r. nr (...) organ II instancji odmówił uzupełnienia przedmiotowej decyzji i na postanowienie to pełnomocnik skarżącego złożył w dniu 11 lutego 2004r. /data wpływu/ zażalenie do Ministra Finansów za pośrednictwem organu II instancji i zażalenie to przedstawione zostało adresatowi przy piśmie organu II instancji z dnia 23 lutego 2004r, natomiast w dniu 26 lutego 2004r. organ II instancji przekazał do tut. Sądu akta administracyjne wraz ze skargą i odpowiedzią na skargę z wnioskiem o oddalenie skargi.

Ostatecznie zażalenie powyższe zostało rozpoznane przez Dyrektora Izby Skarbowej postanowieniem z dnia (...) czerwca 2004r. nr (...)utrzymano w mocy postanowienie z dnia 3 lutego 2004r.

W nawiązaniu do przytoczonych wyżej okoliczności stwierdzić należy, że zgodnie z art. 213 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 z późn. zm./ strona może w terminie 14 dni od dnia doręczenia jej decyzji zażądać uzupełnienia tejże decyzji w określonym zakresie. W przypadku wydania decyzji o uzupełnieniu, termin do wniesienia odwołania lub skargi od decyzji "pierwotnej" rozpoczyna bieg od dnia doręczenia decyzji w przedmiocie uzupełnienia co odpowiednio stosuje się także w przypadku wydania postanowienia odmownego /art. 213 § 4 i § 5 cyt. Ordynacji/.

Z kolei zgodnie z art. 52 § i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ -zwane dalej p.s.a. - skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego może być wniesiona po wyczerpaniu środków zaskarżenia jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, natomiast zgodnie z art. 53 § p.s.a. termin do wniesienia skargi wynosi 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.

Z porównania treści przepisów powołanych wyżej wynika, że w przypadku otrzymania przez stronę /pełnomocnika strony/ decyzji od której przysługuje skarga do sądu administracyjnego, strona ta nie może równocześnie skorzystać z dwóch środków dotyczących przedmiotu rozstrzyganego tą decyzją tj. ze złożenia wniosku o jej uzupełnienie do właściwego organu oraz ze skargi do sądu. Jeśli bowiem złoży wniosek o uzupełnienie tej decyzji, to nie traci prawa do skargi do sądu ale następuje wówczas "przedłużenie,, terminu do wniesienia skargi tj. bieg terminu do wniesienia skargi rozpoczyna się dopiero od dnia doręczenia rozstrzygnięcia /decyzji, postanowienia/ w przedmiocie tegoż wniosku przy czym w przypadku postanowienia odmownego /art. 213 § 5 cyt. Ordynacji/ przyjąć należy, że chodzi o postanowienie mające przymiot ostateczności tj. takie od którego nie wniesiono zażalenia lub rozpoznane na skutek wniesionego zażalenia.

W takiej więc sytuacji jaka wystąpiła w niniejszej sprawie tj. wniesienia skargi do sądu równolegle ze złożeniem wniosku o uzupełnienie decyzji organu II instancji przyjąć należy, że wniesienie tej skargi było niedopuszczalne albowiem nastąpiło przed wyczerpaniem toku postępowania związanego ze złożonym wnioskiem w przedmiocie uzupełnienia i wobec powyższego skarga ta podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt. 6 p.s.a.

O zwrocie uiszczonego wpisu od skargi orzeczono na podstawie art. 225 w związku z art. 222 p.s.a.