drukuj    zapisz    Powrót do listy

6111 Podatek akcyzowy, Wstrzymanie wykonania aktu, Dyrektor Izby Celnej, Odmówiono wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, I SA/Lu 48/08 - Postanowienie WSA w Lublinie z 2008-03-18, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Lu 48/08 - Postanowienie WSA w Lublinie

Data orzeczenia
2008-03-18  
Data wpływu
2008-01-28
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Sędziowie
Anna Kwiatek /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6111 Podatek akcyzowy
Hasła tematyczne
Wstrzymanie wykonania aktu
Sygn. powiązane
I GSK 865/09 - Wyrok NSA z 2010-11-26
Skarżony organ
Dyrektor Izby Celnej
Treść wyniku
Odmówiono wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 61 par. 3 i 5
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA Anna Kwiatek po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. G. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące: lipiec – październik 2005 r. - w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a: - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

Skarżąca D. G.w skardze na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] wniosła o "zawieszenie wykonania skarżonej decyzji przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie", na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Wniosek strona uzasadniała trudną ekonomicznie sytuacją związaną z sezonowością działalności przy sprzedaży oleju opałowego oraz okolicznością, że określony decyzją podatek pozbawia stronę przygotowania firmy do działalności w sezonie 2008 r. Stan zdrowia strony wymaga zaś systematycznej opieki lekarskiej. Egzekucja stanowiłaby zagrożenie egzystencji podatnika i jego rodziny oraz mogłaby doprowadzić do bankructwa firmy oraz zwolnienia pracowników.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi(Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w §1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

Kryterium ocenne zawarte w cytowanym przepisie nie zostało zdefiniowane przez ustawodawcę. Jest natomiast oczywiste, że zagrożenie niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków musi sprowadzać wykonanie zaskarżonej decyzji oraz, że uprawdopodobnienie istnienia takiego zagrożenia obciąża wnioskodawcę, jako wywodzącego z danej czynności skutki prawne.

Wskazać też należy też, że chodzi tu o taką szkodę (majątkową a także niemajątkową), która nie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.

Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń, okoliczności, świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione.

Przedmiotowy wniosek strona uzasadnia trudną sytuacją ekonomiczną związaną z sezonowością działalności, prowadzeniem działalności na wsi i uzyskiwanymi z tego powodu niskimi marżami, co w ocenie Sądu nie jest żadną szczególną okolicznością, która mogłaby spowodować wypełnienie ustawowych przesłanek wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Zmienność wysokości obrotów na przestrzeni roku oraz prowadzenie działalności w regionie pozwalającym na uzyskiwanie niższej – w ocenie strony - marży nie wypełnia treści art. 61 § 3 powołanej ustawy. W kontekście powyższego nie można też podzielić argumentacji strony, iż prowadzona egzekucja zagroziłaby egzystencji podatnika i jego rodziny oraz bankructwem firmy i zwolnieniem pracowników, skoro na sytuację finansową firmy prowadzonej przez skarżącą nie wpłynęły żadne szczególne okoliczności, uwarunkowania, skoro strona nadal prowadzi w normalnym trybie działalność gospodarczą, uzyskuje z tego tytułu dochody. Wskazać przy tym należy, że sytuacja majątkowa i finansowa zobowiązanego uwzględniana jest w toku postępowania egzekucyjnego.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.



Powered by SoftProdukt