Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Referendarz sądowy - Justyna Wtulich Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2008r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie : nie uwzględnienia wniosku o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym postanawia : I. przyznać E. K. prawo pomocy poprzez zwolnienie od wpisu sądowego od skargi w wysokości 200,00 złotych oraz ustanowienie adwokata z urzędu, II. w pozostałym zakresie wniosek oddalić.

W dniu 12 sierpnia 2008r. (data stempla biura podawczego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął uzupełniony przez wnioskodawcę formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.

Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. przewidują możliwość przyznania stronom postępowania prawa pomocy.

Prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie całkowitym (art. 245 § 2 p.p.s.a) lub częściowym (art. 245 § 3 p.p.s.a.), przy czym jego przyznanie uzależnione jest od spełnienia przez stronę ustawowo przewidzianych przesłanek.

Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ww. ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym dotyczącym w niniejszej sprawie zwolnienia z kosztów sądowych i ustanowienia adwokata z urzędu następuje gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

Przyjętą regułą jest, iż obowiązkiem stron jest ponoszenie kosztów związanych z udziałem w postępowaniu. Tylko w wyjątkowych przypadkach może być przyznane na wniosek strony prawo pomocy polegające na zwolnieniu z kosztów sądowych bądź ustanowieniu pełnomocnika z urzędu. Przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, jakiego domaga się strona, następuje w przypadku wykazania przez wnioskującego, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Obejmuje zatem osoby, które ze względu na niskie dochody i szczególną sytuację życiową, mimo poczynionych oszczędności w wydatkach i przy największej staranności nie mogą ponieść tych kosztów.

Z nadesłanego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że we wspólnym gospodarstwie domowym z wnioskodawcą pozostaje żona oraz czworo dzieci. Źródłem utrzymania wnioskodawcy i jego rodziny są dochody uzyskiwane przez niego z tytułu pracy w wysokości 4.000,00 złotych brutto miesięcznie oraz dochód z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego przez żonę w wysokości 30,00 złotych miesięcznie. Wnioskodawca dodał, że żona nie pracuje zawodowo, gdyż zajmuje się wychowaniem dzieci z których troje jest w wieku szkolnym i uczęszcza do szkół ponadpodstawowych. Wnioskodawca dodał, że najstarsza córka jest aktualnie osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku.

W uzasadnieniu swojego wniosku wnioskodawca wskazał, że przez bardzo długi okres czasu pozostawał wraz z żoną bez pracy i stałych dochodów, utrzymując się jedynie z zasiłków i pomocy społecznej. Z tego względu, nie posiada żadnego majątku oraz oszczędności, a obecnie musi spłacać zaciągnięte w tym okresie długi.

Wnioskodawca podał, że posiada mieszkanie o powierzchni 75 m ², nieruchomość rolną o powierzchni 1,28 ha przeliczeniowych oraz samochód osobowy marki Opel Astra rok produkcji 1994r. o wartości około 2.500,00 złotych.

Biorąc pod uwagę powyższe dane uznano, że wnioskodawca nie jest w stanie samodzielnie ustanowić profesjonalnego pełnomocnika z wyboru. Z tego względu przyznano wnioskodawcy prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata z urzędu.

W kwestii zwolnienia od kosztów sądowych, celem zapewnienia wnioskodawcy prawa do Sądu zwolniono go od wpisu sądowego od skargi w wysokości 200,00 złotych, w pozostałym zaś zakresie wniosek oddalono.

Mając bowiem na względzie wysokość stałego miesięcznego dochodu wnioskodawcy uznano, że przy ograniczeniu wydatków nie będących niezbędnymi będzie on w stanie ponieść ewentualne pozostałe koszty sądowe samodzielnie.

Z powyższych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) orzeczono jak w sentencji postanowienia.