Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Sędzia NSA Jan Jędrkowiak (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Protokolant Starszy Referent Izabela Adamowicz po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji w K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 grudnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dot. nieważności decyzji w sprawie przejęcia w administrację nieruchomości 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego Bazar spółki z o.o. w likwidacji kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Spółka A z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji w K. – reprezentowana przez kuratora A. B., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 grudnia 2007r. Nr [...] stwierdzającej uchybienie terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 września 2007 r. Nr [...] w której orzeczono o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Miasta i Gminy z dnia 12 czerwca 1984r. Nr [...] dotyczącej przejęcia w administrację nieruchomości położonej przy ul. P. [...] w K. Skarżąca spółka wniosła o uchylenie postanowienia Kolegium zarzucając naruszenie art. 134 w zw. z art. 127 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) poprzez uznanie, że wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Miasta i Gminy z dnia 12 czerwca 1984r. złożony w dniu 17 października jest wnioskiem o ponowne rozpoznanie sprawy zgodnie z art. 127 § 3 k.p.a., podczas gdy, jak twierdzi strona skarżąca, złożono wniosek wszczynający nowe postępowanie. W uzasadnieniu dodatkowo powołała się na postanowienie Sądu Okręgowego II Wydziału Cywilnego Rodzinnego w G., w którym poszerzono kuratorowi uprawnienia do reprezentowania Spółki A, m.in. przed organami administracji państwowej i samorządowej.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym ustalonym przez organ:

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 20 września 2007r. Nr [...] orzekło o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Miasta i Gminy z dnia 12 czerwca 1984 r. Nr [...] opisanej powyżej.

Odbiór tej decyzji A. B. (kurator skarżącej spółki) potwierdził na zwrotnym potwierdzeniu odbioru dnia 26 września 2007r.

W dniu 17 października 2007r. do Kolegium wpłynęło pismo skarżącej spółki (złożone osobiście przez jej kuratora) nazwane jako wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji. Kolegium uznało, ze wskazany powyżej pismo jest w istocie wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, do którego to środka prawnego strona wnioskująca jest uprawniona, zgodnie z treścią art. 127 § 3 k.p.a. Kolegium podniosło, że w myśl pouczenia zawartego w decyzji z dnia 20 września 2007r. przedmiotowy wniosek powinien zostać złożony w terminie 14 dni od doręczenia omawianej decyzji, który upłynął w dniu 10 października 2007r., natomiast wniosek został złożony w dniu 17 października 2007r. Zdaniem Kolegium, nawet niewielkie przekroczenie terminu do wniesienia wniosku czy odwołania, stanowi już jego uchybienie, które skutkuje obowiązkiem stwierdzenia tego uchybienia w formie postanowienia. Kolegium wskazało, że postanowienie zostało wydane na podstawie art. 134 w zw. z art. 127 § 3 k.p.a. i z tych też względów należało orzec o niedopuszczalności omawianego wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

W odpowiedzi na skargę Kolegium wniosło o jej odrzucenie podnosząc, że kurator A. B., wyznaczony przez Sąd Rejonowy w K. do konkretnej sprawy, nie miał uprawnień do reprezentowania Spółki A w postępowaniu administracyjnym, co zostało wyraźnie stwierdzone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 31 stycznia 2007r. sygn. akt II SA/Gd 290/06, w którym stwierdzono nieważność decyzji Kolegium z dnia 6 października 2005r. Nr [...]. Z tych też względów Kolegium w decyzją z dnia 20 wrześnią 2007r. Nr [...] odmówiło wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Miasta i Gminy z dnia 12 czerwca 1984r. zawnioskowanego przez kuratora A. B. pismem z dnia 28 września 2004r. Wniosek ten został złożony ponownie przez kuratora A. B., który został potraktowany przez Kolegium jako wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy (zgodnie z pouczeniem zawartym w decyzji z dnia 20 września 2007r.). Kolegium stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia tego wniosku. Dodatkowo wskazało, że strona skarżąca nie podała sygnatury akt oraz daty wydania postanowienia przez Sąd Okręgowy w G. Ponadto strona nie załączyła go do skargi. W ocenie organu administracji, załączony do skargi wypis z Krajowego Rejestru Sądowego - dotyczący skarżącej Spółki A sp. z o.o. w K., nie zawiera wpisu dotyczącego rozszerzenia uprawnień kuratora. Figuruje jedynie poprzedni wpis z 2004r. dokonany przez Sąd Rejonowy w K. Kolegium podniosło, że skarżący nadal nie może skutecznie wnieść skargi w imieniu Spółki A z uwagi na brak właściwego umocowania do tej czynności.

W piśmie procesowym z dnia 3 marca 2008r. Spółka A z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji w K. – reprezentowana przez kuratora A. B. wskazała, że wniosek z dnia 17 października 2007r. o stwierdzenie nieważności decyzji został złożony przez skarżącą spółkę, reprezentowaną przez kuratora. Strona skarżąca podniosła również, że w postanowieniu SKO z dnia 14 grudnia 2007r. zostało błędnie zawarte, iż wniosek został złożony przez A. B., a nie przez Spółkę A z o.o. w likwidacji. Wskazano ponadto, że postanowieniem Sądu Rejonowego w K. III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 2 marca 2004r. sygn. akt [...] dla skarżącej spółki ustanowiono kuratora. Następnie kolejnymi orzeczeniami Sądu Rejonowego w K. jaki i Sądu Okręgowego w G. zakres uprawnień kuratora spółki A został poszerzony o reprezentowanie spółki przed organami administracji państwowej, samorządowej i sądami oraz sprawowania zarządu majątkiem spółki i pobieraniem na jej rzecz pożytków. Dodatkowo strona skarżąca podniosła, że powyższe wynika z załączników do wniosku z dnia 17 października 2007r. do sprawy Nr [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 oraz § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz.1269), Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Kontrola, o której mowa powyżej, sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Na wstępie rozważań zauważyć trzeba, że w okolicznościach rozpoznawanej sprawy wniosek A. B. z dnia 17 października 2007r. "o stwierdzenie nieważności decyzji" był żądaniem niejasnym i w warunkach, w których Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 20 września 2007r. orzekło o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Miasta i Gminy z dnia 12 czerwca 1984 r., (czyli decyzji, o stwierdzenie nieważności której wnosił skarżący) – w/w pismo mogło zostać odczytane jako złożony po terminie wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy. Nie zmienia to jednak faktu, że już samo zatytułowanie w/w pisma powinno skłonić organ do zobowiązania skarżącego do złożenia stosownych wyjaśnień.

Obowiązek podjęcia takich działań wynikał w szczególności z zasady prawdy obiektywnej (art. 7 kpa) i zasady udzielania stronom przez organy informacji faktycznej i prawnej (art. 9 kpa).

Dopiero zaniechanie przez skarżącego wyjaśnienia rzeczywistego żądania uzasadniałoby pozbawienie go możliwości podnoszenia w skardze zarzutu, że treść jego wniosku została przez organ błędnie rozpoznana.

Jak to wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 czerwca 2005 r. (sygn. akt II SA/Gd 558/02, opublikowano LEX nr 299509) – w postanowieniu administracyjnym żądanie strony jest elementem stanu faktycznego sprawy. Zatem błędne rozpoznanie tego żądania stanowi naruszenie art. 7 kpa, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Podobne stanowisko zajął też wcześniej Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 kwietnia 2002r. (sygn. akt I SA 2188/00, opublikowano LEX nr 81741), w którego tezie znalazło się stwierdzenie, że o tym jaki charakter i zakres żądania ma mieć pismo decyduje ostatecznie strona, a nie organ, do którego pismo zostało skierowane. W razie wątpliwości organ mając na względzie postanowienia art. 7-9 kpa powinien zwrócić się do strony o zajęcie jednoznacznego stanowiska.

Powyższe względy przesądziły o uwzględnieniu skargi.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Samorządowe Kolegium Odwoławcze winno ocenić, czy w świetle art. 42 § 1 i § 2 k.c. i postanowienia Sądu Okręgowego II Wydziału Cywilnego Rodzinnego w G. z dnia 31 stycznia 2007r. sygn. akt [...], w którym poszerzono kuratorowi zakres uprawnień do reprezentowania spółki "A", może zostać wszczęte postępowanie o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Miasta i Gminy z dnia 12 czerwca 1984r., czy też należy wydać ponownie decyzję o odmowie wszczęcia tego postępowania.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na mocy art. 145 § 1 pkt 1 c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 153 poz. 1270) orzekł jak w sentencji wydanego orzeczenia.

W związku z uwzględnieniem skargi, Sąd na podstawie art. 200 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 200,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.