drukuj    zapisz    Powrót do listy

6114 Podatek od spadków i darowizn, Prawo pomocy, Naczelnik Urzędu Skarbowego, Uchylono zaskarżone postanowienie i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w..., II FZ 191/08 - Postanowienie NSA z 2008-06-04, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II FZ 191/08 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2008-06-04 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-05-05
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Stanisław Bogucki /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6114 Podatek od spadków i darowizn
Hasła tematyczne
Prawo pomocy
Sygn. powiązane
I SAB/Kr 5/06 - Postanowienie WSA w Krakowie z 2008-12-01
Skarżony organ
Naczelnik Urzędu Skarbowego
Treść wyniku
Uchylono zaskarżone postanowienie i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w...
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 6, art. 255, art. 257, art. 246 par. 1 i 2
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Stanisław Bogucki po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 listopada 2007 r., sygn. akt I SAB/Kr 5/06 pozostawiającego bez rozpoznania wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym wydanego w sprawie ze skargi J. G. na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego K. w sprawie o wznowienie postępowania w przedmiocie podatku od spadków i darowizn postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 16 listopada 2007 r. o sygn. I SAB/Kr 5/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w sprawie ze skargi J. G. (dalej: skarżąca) na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego K. w sprawie o wznowienie postępowania w przedmiocie podatku od spadków i darowizn – pozostawił bez rozpoznania wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata lub doradcy podatkowego.

Uzasadniając postanowienie podano, że Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2007 r. o sygn. II FZ 171/07 uchylił postanowienie WSA w Krakowie z dnia 28 listopada 2006 r. oddalające wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy i przekazał sprawę temuż Sądowi do ponownego rozpoznania. Jednocześnie zobowiązano WSA w Krakowie, by przy ponownym rozpoznaniu sprawy skorzystał z uprawnienia przewidzianego w art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. (dalej: P.p.s.a.), ponieważ z oświadczenia skarżącej nie wynika jakie ponosi koszty na utrzymanie mieszkania, jaki jest jej stan zdrowia i jakie ponosi wydatki na leki.

W wykonaniu polecenia Naczelnego Sądu Administracyjnego wezwano skarżącą pismem z dnia 9 października 2007 r. o złożenie dodatkowych oświadczeń i dokumentów źródłowych dotyczących jej stanu majątkowego, dochodów i stanu rodzinnego w terminie 14 dni od daty doręczenia wezwania. W dniu 12 października 2007 r. w.w. wezwanie zostało skarżącej doręczone, a zatem termin do uzupełnienia wniosku upłynął w dniu 26 października 2007 r., jednakże skarżąca do tego czasu nie dokonała tejże czynności. Ponieważ skarżąca nie uzupełniła wniosku w wyznaczonym terminie, WSA w Krakowie w myśl przepisu art. 257 P.p.s.a. pozostawił przedmiotowy wniosek bez rozpoznania, wskazując że niedopuszczalne jest orzekanie w sprawie wniosku o przyznanie prawa pomocy, gdy wnioskodawca nie przedstawia na wezwanie sądu w trybie art. 255 P.p.s.a. dodatkowych oświadczeń i dokumentów.

Zażalenie od postanowienia WSA w Krakowie wniosła skarżąca, wskazując że z uwagi na fakt, iż na złożoną do tegoż Sądu skargę nie otrzymała żadnej odpowiedzi, w dniu 31 lipca 2007 r. złożyła skargę ponownie wraz z załącznikami, które stanowiły opłata za mieszkanie i trzy faktury za leki. Dodała również, że ustawodawca nie przewidział w ustawie możliwości składania oświadczeń dotyczących stanu zdrowia. Do wniosku dołączono kserokopie potwierdzeń wpłat za energię elektryczną oraz faktur za leki i gaz.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie. W myśl art. 255 P.p.s.a. jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego, możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Regulacja zawarta w przepisie art. 257 P.p.s.a wymaga, by wniosek, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w terminie, pozostawić bez rozpoznania. Z uwagi na treść art. 6 P.p.s.a, według którego sąd administracyjny powinien udzielać stronom występującym bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań, w wezwaniu, o którym mowa w art. 255 P.p.s.a., sąd ma obowiązek wyznaczyć stronie termin, w jakim powinna uzupełnić wskazane braki lub nadesłać dodatkowe dokumenty, a także wskazać rygor grożący w razie niewykonania w oznaczonym terminie wezwania. Tylko w razie prawidłowego sformułowania wezwania dopuszczalne jest skorzystanie z tegoż rygoru i pozostawienie wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania (art. 257 P.p.s.a.). W rozpatrywanej sprawie w wezwaniu skierowanym do skarżącej z dnia 9 października 2007 r. o przedłożenie dodatkowych oświadczeń i dokumentów źródłowych, wydanym w wykonaniu zarządzenia z dnia 5 października 2007 r., wyznaczony został termin do dokonania w.w. czynności (14 dni od dnia doręczenia wezwania), jednakże nie poinformowano strony o skutkach (rygorze) niezachowania tegoż terminu, tj. pozostawieniu wniosku bez rozpoznania. Tym samym WSA w Krakowie nie dopełnił nałożonego nań przez art. 6 w zw. z art. 257 P.p.s.a. obowiązku udzielania pomocy stronom występującym bez pomocy adwokata czy radcy prawnego. Reasumując należy zaznaczyć, że skarżąca (nie korzystająca z pomocy adwokata ani radcy prawnego) nie może ponosić negatywnych konsekwencji nieuzupełnienia przedmiotowego wniosku w terminie, jeżeli nie została przez Sąd o grożących jej konsekwencjach poinformowana.

Należy przy tym zaznaczyć, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej stosownie do art. 246 § 1 P.p.s.a następuje (w zakresie całkowitym - § 1), gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bądź (w zakresie częściowym – § 2), jeżeli wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Na podstawie powołanej regulacji prawnej, przyznanie prawa pomocy nie następuje ze względu zły stan zdrowia skarżącego. Nie w ten sposób należy rozumieć wskazanie zawarte w postanowieniu NSA z dnia 19 kwietnia 2007 r. o sygn. II FZ 171/07, że "z oświadczenia strony nie wynika (...), jaki jest jej stan zdrowia i jakie ponosi wydatki na leki". Przepis art. 255 P.p.s.a. umożliwia przeprowadzenie dodatkowego postępowania wyjaśniającego poprzez wezwanie strony do złożenia dodatkowego oświadczenia lub dokumentów źródłowych dotyczących jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Natomiast wzywanie strony do składania dodatkowego oświadczenia o jej stanie zdrowia nie znajduje uzasadnienia, nawet jeśli kwestia ta nie została dotychczas wyjaśniona. W sytuacji, gdy strona powołuje się na zły stan zdrowia, możliwe jest wezwanie do wykazania wydatków, jakie jest zmuszona ponosić na leczenie.

Kierując się wyżej wymienionymi względami, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, działając na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a.



Powered by SoftProdukt