Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Żak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka,, Sędzia WSA Jacek Kuza, Protokolant Asystent sędziego Dorota Pawlicka, po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2008 r. w Wydziale II na rozprawie sprawy ze skargi R. W. na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie zalewania nieruchomości przez wody opadowe i ścieki p o s t a n a w i a I. odrzucić skargę; II. przyznać od Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na rzecz adwokata M. P. kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa i 80/100) złotych, w tym 52,80 (pięćdziesiąt dwa i 80/100) złotych VAT, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

II SAB/Ke 34/08

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2008r. R. W. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na bezczynność Prezydenta Miasta, polegającą na nierozpoznaniu ,,odwołania od decyzji Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg z dnia 25.03.2008r."i domagała się zobowiązania Prezydenta Miasta do wydania decyzji.

W uzasadnieniu skargi R. W. podniosła, że od lat 80 – tych jej nieruchomość położona przy ul. [...] w [...] jest zalewana przez wody opadowe oraz ścieki, przez co jej dom jest zawilgocony, a na podwórku i w budynku gospodarczym utrzymuje się woda. Podała, że od września 2006r. pisemnie zwraca się do Prezydenta Miasta o pomoc w tej sprawie, ale dotychczas nie podjęto żadnych czynności. Do skargi dołączyła m.in. pismo z dnia 25 lutego 2008r. skierowane do Prezydenta Miasta, w którym podnosi, że jej nieruchomość na skutek braku odwodnienia ulicy [...] oraz działań sąsiadów (zasypanie rowu, wkopanie rur i dren) jest zalewana przez wody i ścieki. W odpowiedzi na to pismo Miejski Zarząd Dróg /MZD/ do którego pismo zostało przekazane przez Prezydenta, w dniu 25 marca 2008r. poinformował skarżącą, że zlecone zostanie opracowanie dokumentacji projektowej mającej na celu budowę ulicy [...] wraz z jej odwodnieniem.

W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta wniósł o jej odrzucenie podnosząc, że przedmiotowa skarga na bezczynność nie mieści się w katalogu spraw wymienionych w art.3 § 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.). Pismem z dnia 25.03.2008r. poinformowano skarżącą o zleceniu opracowania dokumentacji projektowej budowy ul. [...] w [...] wraz z jej odwodnieniem w związku z czym niniejsza skarga nie może być przedmiotem kontroli sprawowanej przez sąd administracyjny i podlega odrzuceniu.

Na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym skarżąca złożyła kserokopie pism z 2006r. i 2007r. kierowanych do Prezydenta Miasta na potwierdzenie, że od 2006r. mimo wniosków o zbadanie przyczyn zalewania jej nieruchomości przez wody opadowe i informowanie o nielegalnym odprowadzaniem ścieków przez sąsiada na jej nieruchomość, organ dotychczas nie podjął żadnych czynności wyjaśniających. Oświadczyła także, że nie składała zażalenia do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie w trybie art.37 kpa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu, ale nie z przyczyny wskazanej przez organ

w odpowiedzi na skargę.

Skarżąca pismem z dnia 25.03.2008r. została poinformowana przez Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg o zleceniu opracowania projektu budowy i odwodnienia ul. [...] w [...]. Pismo to skarżąca, jak wynika z treści skargi, potraktowała jako decyzję administracyjną, ponieważ wniosła skargę na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie nierozpoznania jej ,,odwołania od decyzji Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg z dnia 25.03.2008r."

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić przedmiot niniejszego postępowania.

Z akt sprawy, a w szczególności z treści korespondencji prowadzonej przez skarżącą od 2006r. z Prezydentem Miasta wynika, że informowała ona w nich, iż jej nieruchomość jest zalewana przez ścieki kierowane przez sąsiada z jego nieruchomości oraz wody opadowe z ulicy [...], co powoduje zawilgocenie domu i utrzymywanie się wody w budynku gospodarczym. W odpowiedzi uzyskała pisemną informację Miejskiego Zarządu Dróg Miejskich z dnia 25 marca 2008r. o zleceniu opracowania dokumentacji projektowej budowy pasa drogowego ul.[...]. Gdyby istotnie zamiarem skarżącej było wniesienie skargi na bezczynność w przedmiocie nierozpoznania jej odwołania od w/w pisma z dnia 25.03.2008r. to rzeczywiście jak wywodzi się to w odpowiedzi na skargę, skarga ta podlegałaby odrzuceniu z tej przyczyny, że wskazane pismo MZD ma jedynie charakter informacyjny i nie mieści się w katalogu spraw podlegających kognicji sądu administracyjnego wymienionych w art.3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. Poza tym realizacja obowiązku zaspokajania przez Gminę zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym także w zakresie utrzymania dróg gminnych (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym), nie jest indywidualną sprawą z zakresu administracji publicznej w rozumieniu przepisów k.p.a. i w tym przedmiocie nie można uruchamiać trybu skargi na bezczynność organu uregulowanego w przepisami kpa.

Jednak z w/w treści korespondencji skarżącej z Prezydentem Miasta, co skarżąca potwierdziła też na rozprawie wynika, że domagała się ona wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie ustalenia przyczyn zalewania jej nieruchomości przez wody opadowe oraz ścieki z nieruchomości sąsiedniej, które jak podnosiła kieruje na jej grunt w sposób sprzeczny z prawem jej sąsiad. I tak w piśmie z dnia 15 września 2006r., 23 stycznia 2007r., 18 grudnia 2007r.wnosiła o zajęcie się sprawą odpływu wód z ul. [...], ale także podjęcie działań w związku z nielegalnym odprowadzaniem na jej grunt ścieków i wody przez sąsiadów. Powyższe pozwala przyjąć, że opisywane przez skarżącą okoliczności i składane wnioski dawały podstawę do wszczęcia postępowania administracyjnego w indywidualnej sprawie rozstrzyganej decyzją administracyjną / lub postanowieniem/.

Ponieważ organ nie podjął żadnych czynności w przedmiotowej sprawie R. W., pozostaje on w bezczynności. Mimo tego, skarga na bezczynność nie mogła zostać rozpoznana przez sąd.

Zgodnie z treścią art.52 § 1 i 2 p.p.s.a, skargę oraz skargę na bezczynność można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, przewidziany w ustawie.

W niniejszej sprawie wniesienie skargi na bezczynność organu dopuszczalne jest wtedy, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art.37 kpa., czyli złożyła zażalenie do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie. Poprzez złożenie zażalenia strona wyczerpuje środki zaskarżenia, o których mowa w/w cytowanym przepisie art. 52 § 2 p.p.s.a.

W trakcie rozprawy przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym skarżąca oświadczyła, że nie złożyła zażalenia do organu wyższego stopnia na nieterminowe załatwienie sprawy przez Prezydenta. Nie składając, przed wniesieniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, takiego zażalenia na bezczynność do organu wyższego stopnia, skarżąca nie wyczerpała zgodnie z art. 52 § 1 p.p.s.a. środków zaskarżenia przewidzianych w ustawie. W związku z tym skargę Renaty Wesołowskiej należało uznać za niedopuszczalną, a tym samym podlegała ona odrzuceniu.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.

Orzeczenie o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej oparte zostało na podstawie art. 250 p.p.s.a. w zw. z § 20 i 18 ust. 1 pkt 1 c Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 ze zm.).