Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Sędziowie Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Asesor WSA Tomasz Świetlikowski, Protokolant Małgorzata Jakubiak, po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi Spółki A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 8 sierpnia 2007 r. Nr [...] w przedmiocie : odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za grudzień 2000 r., od lutego do kwietnia 2001 r., od czerwca do października 2001 r., za grudzień 2001 r. oraz za styczeń 2002 r. p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie.

Decyzją z dnia 7 listopada 2006r. Nr [...] Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego we W. odmówił stronie skarżącej określenia nadpłaty w podatku od towarów i usług wraz z odsetkami za miesiące określone w sentencji decyzji. Postawą rozstrzygnięcia było uznanie, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002r. sygn. K 45/01 nie dotyczy podatnika, ponieważ utracił on prawo do zwolnienia z opłat podatku w związku z dokonywaniem sprzedaży wyrobów akcyzowych. Trybunał Konstytucyjny zaś nie rozważał kwestii pozbawienia podatników podatku akcyzowego prawa do ulgi w rozliczeniu podatku od towarów i usług a jedynie ograniczenia z tym zakresie spowodowane zmianami dotyczącymi zasad wyliczania kwot zwrotu.

Po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej we W. decyzją z 1 lutego 2007r. nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Organ podzielił stanowisko podatnika, iż w odniesieniu do stanu faktycznego sprawy zastosowanie będzie miał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2006r. sygn. akt K 45/01.

W wyniku ponownego rozpatrzenia wniosku podatnika o stwierdzenie nadpłaty organ I instancji decyzją z dnia 5 marca 2007r. Nr [...] stwierdził nadpłatę za okresy rozliczeniowe wymienione w sentencji decyzji w wysokościach wnioskowanych przez podatnika, jednakże odmówił określenia oprocentowania nadpłat za powyższe okresy.

Podatnik złożył odwołanie od powyższej decyzji w tej części, w której organ I instancji odmówił określenia oprocentowania nadpłat.

Dyrektor Izby Skarbowej we W. wszczął jednak postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 1 lutego 2007r. kierującej sprawę do ponownego rozpoznania i decyzję z dnia 22 maja 2007r. Nr [...] stwierdził jej nieważność.

W wyniku złożenia odwołania od tej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy swoje wcześniejsze rozstrzygnięcie decyzją z dnia 25 lipca 2007r. nr [...].

Po wydaniu ostatecznej decyzji w zakresie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Izby Skarbowej we W. kierującej sprawę do ponownego rozpatrzenia powstała konieczność ponownego rozpatrzenia odwołania od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego we W. z dnia 5 marca 2007r. nr [...] w sprawie stwierdzenia nadpłat w podatku od towarów i usług oraz odmowy określenia oprocentowania tych nadpłat, oraz odwołania od decyzji pierwotnej Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego we W. z dnia 7 listopada 2006r. Nr [...] w sprawie odmowy określenia nadpłaty w podatku od towaru i usług.

Rozpatrując odwołanie od decyzji pierwotnej Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego we W. z dnia 7 listopada 2006r. Dyrektor Izby Skarbowej we W. decyzją z dnia 8 sierpnia 2007r. Nr [...] utrzymał decyzję organu I instancji w mocy stwierdzając, że analiza wyroku Trybunału Konstytucyjnego nie pozwala na uznanie, że wyrok ten może mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Decyzja powyższa została przez podatnika zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Skarżący podniósł zarzut naruszenia prawa materialnego a to art. 74 a ordynacji podatkowej w zw. z art. 14 a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 8 stycznia 1993r. poprzez odmowę stwierdzenia nadpłaty pomimo, że strona skarżąca jest podatnikiem do którego ma zastosowanie wyrok Trybunału Konstytucyjnego powołany wyżej.

Organ odwoławczy w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sądowi z urzędu wiadomym jest iż, podatnik wniósł do tut. Sądu skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 25 lipca 2007r. nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji uchylającej decyzję dotyczącą odmowy określenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2000, 2001 i 2001 i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia. Postanowieniem z dnia 3 marca 2008r. zapadłym w sprawie I SA/Wr 1501/07 Sąd odrzucił skargę.

Postanowienie to do chwili obecnej nie uzyskało przymiotu prawomocności.

Z uwagi, iż rozpoznanie skargi na decyzję stanowiącą przedmiot sporu w rozpatrywanej sprawie zależne jest od zakończenia postępowania sądowego w sprawie o której mowa wyżej Sąd uznał za zasadne zawiesić postępowanie sądowe. Dopiero bowiem kiedy zostanie ostatecznie zakończony spór co do legalności decyzji która zapadła już w postępowaniu odwoławczym, a której stwierdzono nieważność będzie możliwa ocena legalności decyzji która ponownie została wydana w postępowaniu odwoławczym stanowiąca przedmiot sporu.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270).