Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2008 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata R. C. o zasądzenie kosztów pomocy prawnej, udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi J. Z.K. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego postanawia: odmówić przyznania adwokatowi R. C. wynagrodzenia za zastępstwo prawne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 2 października 2007 r. oddalił skargę J. Z. K. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego.

Skarżący, po otrzymaniu odpisu nieprawomocnego orzeczenia wraz

z uzasadnieniem, wnioskiem z dnia 19 listopada 2007 r., złożonym na urzędowym formularzu, wystąpił o przyznanie prawa pomocy.

Postanowieniem z dnia 28 listopada 2007 r. zostało przyznane skarżącemu prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu.

Na tej podstawie Okręgowa Rada Adwokacka w W. wyznaczyła adwokata R. C. na pełnomocnika J. Z. K., który udzielił adwokatowi stosownego pełnomocnictwa.

Pismem z dnia 14 stycznia 2008 r., skierowanym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ustanowiony adwokat złożył do akt Opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej i wniósł o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc z urzędu.

Jednocześnie wskazał, że opinia została przekazana skarżącemu do wiadomości.

Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:

Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) - dalej ppsa, wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych

i udokumentowanych wydatków.

Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.) .), zwanego dalej rozporządzeniem.

Stosownie do § 20 rozporządzenia, wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.

Oświadczenie takie jest niezbędnym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie kosztów. Stanowi bowiem przesłankę do przyjęcia, że za świadczoną pomoc prawną adwokat nie otrzymał wynagrodzenia, a zatem, że zachodzi podstawa do poniesienia tych kosztów przez Skarb Państwa, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1058 z późn. zm). Badanie istnienia tej przesłanki jest konieczne z uwagi na fakt, że sąd - jako dysponent środków publicznych - odpowiada za zasadność i legalność ich wydatkowania (por. postanowienie SN z dnia 14 października 1998 r., sygn. akt

II CKN 687/98, OSNC 1999/3/63).

Stanowisko takie, podzielając pogląd Sądu Najwyższego, wyraził również Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt II FZ 625/05, niepublikowane.

W uzasadnieniu tego orzeczenia Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że treść § 20 rozporządzenia nie pozostawia wątpliwości, iż oświadczenie, o którym mowa w cytowanym przepisie, jest obligatoryjnym składnikiem wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. Wynika to – zdaniem Sądu - z użytego

w treści tej normy wyrażenia "powinien zawierać".

Naczelny Sąd Administracyjny uznał również, że oświadczenie to nie jest elementem formalnym lecz stanowi zasadniczy składnik uzasadnienia wniosku. Z tego względu jego brak nie może zostać uzupełniony na podstawie art. 49 ppsa.

Wskazano też, że nie powinno się utożsamiać treści wniosku, którą stanowi żądanie przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, z treścią oświadczenia wynikającego z § 20 rozporządzenia.

Zgadzając się w całości ze stanowiskiem wyrażonym w cytowanym postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że

w niniejszej sprawie adwokat nie złożył stosownego oświadczenia.

Na marginesie jedynie można wskazać, że opinia sporządzona jest dla strony i w jej interesie i to strona powinna być jej głównym adresatem.

Z uwagi na wyżej wskazane okoliczności, brak jest podstaw do uznania, że zostały spełnione warunki uzasadniające przyznanie adwokatowi R. C. żądanego wynagrodzenia.

Z tych względów, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ppsa w związku z art. 250 ppsa i w związku z § 20 rozporządzenia, postanowiono jak w sentencji.