Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Wiciak po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. G. i J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulgi płatniczej – umorzenia zaległości podatkowej w kwestii wniosku J. G. o przyznanie prawa pomocy p o s t a n a w i a pozostawić wniosek bez rozpoznania. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi J. G. przedłożyła wypełniony formularz oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania, stosowany w postępowaniu cywilnym.

Oświadczenie to potraktowane zostało jako wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy.

Wobec powyższego, referendarz sądowy wezwał skarżącą do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu (PPF) w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

Przesyłka zawierająca wezwanie oraz stosowny formularz była dwukrotnie awizowana (tj. w dniu 31 stycznia 2008 r. oraz w dniu 8 lutego 2008 r.) a następnie zwrócono ją nadawcy z adnotacją "nie podjęto w terminie".

Zarządzeniem z dnia 19 marca 2008 r. referendarz sądowy pozostawił wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, wskazując, iż zgodnie z art. 257 ustawy z dnia ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie: ppsa, wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.

Odpis zarządzenia referendarza doręczony został skarżącej w dniu 1 kwietnia 2008 r.

W piśmie z dnia 8 kwietnia 2008 r. podpisanym przez J. G. i J. G., zatytułowanym "Sprzeciw od odpisów zarządzeń i wniosek o przywrócenie terminu" skarżący wskazali, iż wnoszą o "przywrócenie terminu rozpatrzenia sprawy i sprzeciw od odpisów zarządzeń". W piśmie tym wskazano także, iż listy polecone są nie odbierane, gdyż "przebywam obecnie w Niemczech do dnia 10 września 2008 r." Zaznaczono, że przyjazd na krótko na święta wielkanocne pozwolił na odbiór przesłanych listów poleconych, zawierających zarządzenia sądu.

Ponadto, Sąd z urzędu stwierdził, iż z pisma z dnia 8 kwietnia 2008 r., podpisanego przez J. G. a skierowanego do zawisłej przed tut. Sądem sprawy ze skargi J. G. o sygn. I SA/Gl 1001/07 wynika, że to J. G. przebywa w Niemczech, natomiast J. G. (małżonek) pozostaje w kraju.

Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 24 kwietnia 2008 r. zwrócono się do skarżącego J. G. o wskazanie adresu, na który należy kierować korespondencję do jego żony J. G. – w terminie 7 dni, pod rygorem uznania, że adresem do doręczeń dla J. G. jest wskazany w nagłówku pisma z dnia 8 kwietnia 2008 r. adres: "G. J. a, G. J. ul. F., [...]". Jednocześnie wskazano skarżącemu, że adres J. G. jest niezbędny dla dokonania wezwania J. G. do uzupełnienia braków formalnych pisma z dnia 8 kwietnia 2008r. tj. dokładnego sprecyzowania charakteru pisma.

Wezwanie powyższe doręczone zostało skarżącemu J. G. w dniu 13 maja 2008 r. i pozostało ono bez odpowiedzi.

Wobec powyższego uznano, iż adresem do doręczeń dla J. G. jest wskazany w nagłówku pisma z dnia 8 kwietnia 2008 r. adres: "G. J., G. J. ul. F., [...]".

Wezwano również skarżącego J. G. i skarżącą J. G. – na wymieniony wyżej adres - do dokładnego sprecyzowania charakteru pisma z dnia 8 kwietnia 2008 r. a to wskazania, czy stanowi ono sprzeciw od zarządzeń referendarza sądowego z dnia 19 marca 2008 r. czy też wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku wniosku o prawo pomocy (tj. złożenia formularzy PPF) - w terminie 7 dni, pod rygorem uznania pisma z dnia 8 kwietnia 2008 r. za sprzeciw.

Przesyłki polecone, zawierające powyższe wezwanie, awizowane były dwukrotnie, tj. w dniu 10 czerwca 2008 r. oraz w dniu 18 czerwca 2008 r., następnie zaś zostały zwrócone nadawcy z adnotacją "Zwrot – nie podjęto w terminie".

Powyższa sytuacja sprawiła, iż wezwania do sprecyzowania charakteru pisma z dnia 8 kwietnia 2008 r. uznane zostały za doręczone zastępczo skarżącym w dniu 25 czerwca 2008 r.

Wobec braku odpowiedzi, pismo skarżących z dnia 8 kwietnia 2008 r. uznane zostało za sprzeciw od zarządzeń referendarza sądowego z dnia 19 marca 2008 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z art. 260 ustawy ppsa, w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym.

Badając zatem ponownie wniosek J. G. o przyznanie prawa pomocy stwierdzić w pierwszej kolejności należy, iż wniosek ten, jako kwalifikowane pismo procesowe, winien być złożony na urzędowym formularzu (art. 252 § 2 ppsa).

W rozpatrywanej sprawie, przesyłka zawierająca wezwanie do złożenia wniosku o prawo pomocy na urzędowym formularzu, była awizowana dwukrotnie: w dniu 31 stycznia 2008 r. oraz w dniu 8 lutego 2008 r., następnie zaś zwrócona została nadawcy z adnotacją "Zwrot – nie podjęto w terminie".

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 65 § 2 ustawy ppsa, do doręczania pism w postępowaniu sądowym przez pocztę stosuje się tryb doręczania pism sądowych w postępowaniu cywilnym. Wskazany tryb reguluje Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym (Dz. U. Nr 62, poz. 697 ze zm.). Przepisy cytowanego rozporządzenia przewidują wymóg dwukrotnego awizowania przesyłki w razie niemożności jej doręczenia. Wskazać należy, iż w przypadku niepodjęcia przez adresata pisma dwukrotnie awizowanego, uznaje się je za doręczone zastępczo z upływem siedmiodniowego okresu, liczonego od daty powtórnego awizowania przesyłki (nie wliczając do wskazanego okresu dnia, w którym nastąpiło powtórne awizowanie przesyłki).

Powyższe oznacza, iż w rozpatrywanej sprawie wezwanie do złożenia wniosku o prawo pomocy na formularzu PPF zostało doręczone zastępczo skarżącej w dniu 15 lutego 2008 r., zaś termin dla dokonania tej czynności upłynął z dniem 22 lutego 2008 r. Skarżąca nie uczyniła zadość wymogowi z art. 252 § 2 ppsa, nie nadsyłając w terminie zakreślonym w wezwaniu referendarza sądowego wypełnionego urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy.

Zgodnie z treścią art. 257 ppsa wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie pozostawia się bez rozpoznania.

Z wyżej wymienionych względów, na podstawie wskazanych przepisów i przy zastosowaniu art. 260 oraz art. 16 § 2 ppsa, orzeczono zatem jak w sentencji postanowienia.