Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Kręcichwost – Durchowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 marca 2007r. sprawy ze skargi H. P. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 listopada 2004r. sygn. akt 4/II SA/Po 1085/02 wydanego w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r.Nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego postanawia odrzucić skargę o wznowienie postępowania /-/ E. Kręcichwost – Durchowska

H. P. w dniu 8 lutego 2007r. działając w imieniu M. P. wniosła o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 listopada 2004r. sygn. akt 4/II SA/Po 1085/02, w którym Sąd oddalił skargę wniesioną przez M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] wydaną w przedmiocie zasiłku stałego. Uzasadniając wniosek o wznowienie postępowania H. P. wskazała na fakt, iż w sprawie doszło do "przestępstwa przekroczenia kompetencji". W dalszych zarzutach skargi o wznowienie postępowania oraz w obszernym ich uzasadnieniu Skarżąca podjęła polemikę z ustaleniami dokonanymi przez organy administracji orzekające w sprawie.

Zgodnie z art. 280 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej ppsa) Sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę. Oznacza to, że pierwszą czynnością sądu jest wstępne badanie skargi o wznowienie postępowania na posiedzeniu niejawnym pod względem formalnym, a więc czy skarga została oparta na ustawowej podstawie wznowienia i czy została złożona w ustawowym terminie. Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż przedmiotem analizy na etapie badania pod względem formalnym skargi o wznowienie postępowania nie są zarzuty dotyczące kwestionowanych rozstrzygnięć organu administracji. W związku z powyższym pominąć należy dywagacje zawarte w uzasadnieniu skargi o wznowieniu postępowania sądowego a dotyczące postępowania w zakresie uzyskania zasiłku stałego.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalonym jest pogląd, że samo sformułowanie podstawy wznowienia w sposób odpowiadający przepisom art. 271 – 273 ppsa nie oznacza, iż skarga opiera się na ustawowej podstawie wznowienia jeżeli już z samego jej uzasadnienia wynika, że podnoszona podstawa nie zachodzi. Taka skarga jako nie oparta na ustawowej podstawie wznowienia podlega odrzuceniu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 1999r. sygn. akt III AO 5/99, OSNP 2000/14/564, aprobowane przez J. Gudowskiego w " Przeglądzie orzecznictwa" – PS 2001/4/107; postanowienie SN z dnia 28 października 1999r., sygn. akt II UKN 174/99, OSNAP 2001/4/133). Ponadto zauważyć należy, iż na wstępnym etapie postępowania sąd nie bada trafności powołanych podstaw wznowienia postępowania, lecz tylko fakt ich prawidłowego powołania. Dokonuje więc oceny wskazanych przez skarżącego podstaw wznowienia pod kątem ich ustawowej dopuszczalności. Sąd dokonuje powyższej oceny na podstawie twierdzeń zawartych w skardze o wznowienie (por. postanowienie SN z dnia 24 marca 1998r., I PKN 97/98, OSNAP 1999/9/308).

Mając powyższe na uwadze, uwzględniając argumentację Skarżącej powołującej się na "przestępstwo przekroczenia kompetencji" stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzi przesłanka zawarta w art. 273 §1 pkt 2 ppsa., zgodnie z którym można żądać wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego na tej podstawie, że orzeczenie uzyskane zostało za pomocą przestępstwa. Uzyskanie wyroku za pomocą przestępstwa może mieć miejsce wtedy gdy określony czyn wpływa bezpośrednio na samo wydawanie orzeczenia, jak i wtedy, gdy wpływ jego na treść wyroku jest niejako pośredni – wpływa bowiem na działanie osób biorących udział w postępowaniu (uczestników postępowania, ich przedstawicieli, pełnomocników), jak i osób występujących w tym postępowaniu (por. T. Ereciński, J. Gudowski, M. Jędrzejewska "Kodeks postępowania cywilnego – komentarz", Wyd. Prawn. Warszawa 2006r. t. 2 s. 268). Podkreślić należy jednak, że z powodu przestępstwa można żądać wznowienia postępowania jedynie wtedy, gdy czyn został ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że postępowanie karne nie może być wszczęte lub że zostało umorzone z innych przyczyn niż brak dowodów (art. 274 ppsa).

W świetle powyższego stwierdzając, że w niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki dopuszczające wszczęcie postępowania wznowienie postępowania na tej podstawie, że orzeczenie uzyskane zostało za pomocą przestępstwa, Sąd na podstawie art. 280 § 1 ppsa orzekł jak w sentencji postanowienia.

/-/ E. Kręcichwost – Durchowska

MB