Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do złożenia środka zaskarżenia od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 stycznia 2005 r. (sygn. akt I SA/Wr 1543/04) odrzucającego skargę w sprawie ze skargi Z. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń 2002 r. postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu.

W piśmie z dnia 2 października 2007 r. skarżący wniósł o "przywrócenie terminu do złożenia środków zaskarżenia od postanowienia tutejszego Sądu z dnia 30.01.2005 r. sygn. akt I SA/Wr 1543/04 dotyczącego odrzucenia jego skargi." W uzasadnieniu skarżący podniósł, że nie otrzymał odpisu w/w postanowienia, w związku z czym nie mógł się od niego odwołać. Skarżący zaznaczył, że przeglądając akta sprawy w Sądzie w dniu "1 października 2007 r." stwierdził, że na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki zawierającej postanowienie Sądu z dnia "30 stycznia 2005 r." nie figuruje jego podpis.

W związku z wątpliwościami w zakresie treści wniosku strony, pismem z dnia 30 października 2007 r. wezwano stronę do uzupełnienia braków pisma z dnia 2 października 2007 r. poprzez uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu oraz o dokonanie czynności, której nie dokonała w terminie; w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania. Jednocześnie Sąd poinformował stronę o wymogach, jakie powinien spełniać wniosek o przywrócenie terminu, przytaczając treść art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej upsa.

Pismem z dnia 17 listopada 2007 r. skarżący w terminie uzupełnił braki formalne pisma z dnia 2 października 2007 r. Jednocześnie skarżący wniósł do Sądu sporządzony osobiście środek odwoławczy zatytułowany błędnie "zażaleniem". W piśmie uzupełniającym skarżący wniósł o nadanie biegu skardze, wskazał wartość przedmiotu sporu w sprawie oraz ponownie podkreślił, że nie otrzymał odpisu postanowienia Sądu z dnia 30.01.2005 r. sygn. akt I SA/Wr 1543/04 odrzucającego skargę. Dodał, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu usług transportowych, w związku z czym często wyjeżdża w teren do kontrahentów i nie mógł odebrać osobiście przesyłki pocztowej, ani nie jest w stanie stwierdzić, kto odebrał przesyłkę za niego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z regulacją art. 86 § 1 upsa, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Przywrócenie terminu uzależnione jest od spełnienia łącznie czterech przesłanek wymienionych w art. 87 powyższej ustawy. Zgodnie z art. 87 upsa pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi), w piśmie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. Jednocześnie z art. 87 § 5 wynika, że po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w przypadkach wyjątkowych. Zgodnie natomiast z art. 88 upsa spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.

Z treści art. 87 § 5 wynika, że ma on jedynie na względzie rozstrzygnięcie, czy przywrócenie uchybionego terminu w okolicznościach danej sprawy jest w ogóle dopuszczalne czy też nie. Kwestia dopuszczalności przywrócenia uchybionego terminu po upływie roku od jego uchybienia stanowi przesłankę dotyczącą postępowania, należy więc do warunków dopuszczalności rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu, a nie do przesłanek merytorycznych, a więc do warunków zasadności wniosku (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek; Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz; Zakamycze 2005, str. 221).

Oceniając wniosek we wskazanym wyżej zakresie stwierdzić należy, że jest on niedopuszczalny, gdyż od daty doręczenia skarżącemu postanowienia Sądu z dnia 10 stycznia 2005 r. odrzucającego skargę, do chwili wniesienia przedmiotowego wniosku, upłynął ponad rok. Wprawdzie we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia środka zaskarżenia oraz w piśmie uzupełniającym z dnia 17 listopada 2007 r. strona wskazała, że nie odebrała w/w orzeczenia, jednak Sąd oceniając skuteczność doręczenia powyższej przesyłki stwierdził, że ze zwrotnego potwierdzenia odbioru odpisu postanowienia odrzucającego skargę jednoznacznie wynika, że przesyłkę odebrał skarżący osobiście w dniu 20 stycznia 2005 r. (podpis skarżącego oraz adnotacja listonosza na odwrocie potwierdzenia). Wskazać ponadto należy, że w literaturze prawniczej podkreśla się, że pomimo, iż art. 87 § 2 na to nie wskazuje, w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu strona powinna również wskazać okoliczności uzasadniające dopuszczalność wniosku ze względu na zachowanie terminu (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska; Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz; LexisNexis Warszawa 2005 r.; s. 337). W rozpatrywanej sprawie, strona we wniosku o przywrócenie terminu wskazała jedynie - nie przedstawiając na tę okoliczność żadnych dowodów - iż nie wie, kto odebrał przesyłkę zwierającą postanowienie odrzucające skargę, a skarżący zapoznał się z treścią powyższego orzeczenia dopiero w dniu, kiedy stawił się w Sądzie celem zapoznania się z aktami sprawy. Oceniając powyższe okoliczności Sąd stwierdził, że skarżący nie dochował szczególnej staranności, jakiej należy wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy, ani nie wskazał okoliczności uzasadniających dopuszczalność wniosku ze względu na zachowanie terminu. Na powyższe wskazuje chociażby fakt, że strona w dniu 18 października 2004 r. odebrała wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi z pouczeniem, że nieusunięcie braków w wyznaczonym terminie spowoduje odrzucenie skargi. Pomimo prawidłowo doręczonego wezwania, skarżący nie uzupełnił braków formalnych skargi w terminie, po czym - jak wyjaśniał we wniosku - nie odbierał korespondencji pocztowej, gdyż "często wyjeżdżał w teren do kontrahentów". Swoją sprawą skarżący zainteresował się dopiero w dniu 2 października 2007 r., kiedy po przejrzeniu akt sprawy stwierdził, że nigdy nie odebrał postanowienia Sądu z dnia 10 stycznia 2005 r. i "nie wie kto mógł to za niego zrobić". Powyższe wskazuje również, że w rozpatrywanej sprawie nie można było stwierdzić wyjątkowości zaistniałej sytuacji uzasadniającej pozytywne rozpatrzenie wniosku po upływie rocznego okresu od uchybionego terminu.

Na marginesie jedynie wskazać należy, że skarżący we wniosku nie uprawdopodobnił również, iż nie ponosi winy w uchybieniu terminu.

W świetle powyższego, biorąc pod uwagę upływ rocznego terminu wyznaczonego do dokonania zaniechanej czynności, na podstawie art. 88 upsa Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.