Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Piotr Lechowski (spr) Sędziowie WSA Halina Jakubiec NSA Wiesław Kisiel Protokolant Katarzyna Dydaś po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi T. B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ewidencji gruntów I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. orzeka, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane, III. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego na rzecz skarżącej T. B. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Decyzją z dnia [...] znak [...], po rozpatrzeniu odwołania T. B., Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] znak [...] orzekającą o wprowadzeniu w operacie ewidencji gruntów i budynków dla obrębu Nr. nr. [...] jedn. ewid. K. – K. zmian dotyczących działek Nr. [...], [...], [...], i [...] objętych księgą wieczystą Nr [...], oraz działek; nr. [...] obj. KW Nr [...], [...] obj. Kw Nr. [...], nr. [...] obj. Kw [...] i [...] obj. Kw Nr [...]. W podstawie prawnej decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wskazano przepisy art. 138 § 1 pkt 1 kpa, oraz art. 7 "b" ust. 2 pkt 2, ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tj. Dz.U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.)

Uzasadniając decyzję Organ Odwoławczy wskazał następujące okoliczności faktyczne i motywy prawne rozstrzygnięcia;

Spółka z o.o. "A" w T., właściciel nieruchomości objętej Nr [...], składającej się z działek [...], [...], [...], i [...] w obrębie [...] jedn. ewid. K. – K. złożyła wniosek o dokonanie w operacie ewidencji gruntów i budynków zmian co do powyższych działek oraz działek sąsiednich [...], [...], [...] i [...]. Podstawę faktyczną wprowadzenia zmian w zakresie powierzchni i oznaczenia działek [...], [...] i [...] oraz co do zmiany konfiguracji powierzchni i oznaczenia działki [...] względem działek sąsiednich stanowić miały zmiany powstałe w wyniku dokonanego wznowienia granic.

Decyzją z dnia [...] Prezydenta Miasta orzekł o wprowadzeniu w operacie ewidencji gruntów i budynków dla obrębu Nr. [...] jedn. ewid. K. – K. następujących zmian " zgodnie z mapą uzupełniającą wraz z wykazem zmian sporządzonymi w dniu 28.06.2007r. Nr. ks. Rob. [...] przez geodetę uprawnionego inż. B. B. przyjętą do ewidencji państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 18 lipca 2007r. KERG Nr [...]; z działek objętych księgą wieczystą Nr [...], tylko działka [...] o pow. 10. 5428 ha zmieniła konfigurację, powierzchnię i oznaczenie na działkę Nr [...] o pow. 9.7676 ha, natomiast pozostałe działki zmieniły tylko powierzchnię i oznaczenia bez zmiany konfiguracji w ten sposób, że działka [...] o pow. 0.2658 ha zmieniła oznaczenie na [...] o pow. 0.2652 ha, działka [...] o pow. 1.3600 ha na [...] o pow. 0.21054 ha a działka [...] o pow. 0.2231 ha na [...] o pow. 0.2179 ha.

Natomiast w odniesieniu do działek sąsiadujących z w/w nieruchomością orzeczono o zmianie konfiguracji i oznaczenia działek bez zmiany powierzchni w ten sposób, że;

działka [...] o pow. 0.5241 obj. Kw Nr [...] zmieniła oznaczenie na działkę [...],

działka [...] o pow. 0.0971 ha obj. KW Nr [...] zmieniła oznaczenie na działkę [...],

działka [...] o pow. [...] obj. Kw [...] na działkę [...], oraz

działka [...] o pow 0.2616 obj. Kw [...] na działkę [...], wszystkie o dotychczasowych powierzchniach.

Organ I instancji uzasadniając decyzję wskazał, że prawo własności działek sąsiednich do działek wnioskodawcy stanowiących odrębne nieruchomości objęte w/w księgami wieczystymi należy do B. – Spółki z o.o. w K. co do działki [...], T. B. co do działki [...] oraz Gminy co do działek [...] i [...].

Według organu sporządzony w dniu 28.06.2007r. za L.Ks.rob [...] przez geodetę uprawnionego inż. B. B. operat pomiarowy potwierdził, że stan ujawniony w operacie ewidencji gruntów i budynków jest niezgodny ze stanem w terenie. W postępowaniu tym ustalono przebieg granicy pomiędzy przedmiotowymi działkami po istniejącym w terenie ogrodzeniu, które to ogrodzenie strony zgodnie uznają za granicę prawną. Obliczenie powierzchni działki Nr [...], [...] i [...] po wznowieniu granic wykazało różnicę pomiędzy powierzchnią wykazaną w operacie ewidencji a wyliczoną ze współrzędnych sprawdzonych w terenie. Różnica powierzchni w/w działek spowodowała konieczność zmian w zakresie objętym decyzją "celem doprowadzenia do zgodności zapisów w operacie ewidencji gruntów i budynków ze stanem prawnym i dokonanymi obliczeniami". Zdaniem organu złożone w toku postępowania przez T. B. zastrzeżenia zostały wyjaśnione w piśmie z dnia 17 sierpnia 2007r.

W odwołaniu od tej decyzji T. B. domagała się "sprostowania i uzupełnienia uzasadnienia decyzji" przez wykazanie "na podstawie protokołu geodezyjnego dokładnego przebiegu granicy jej działki [...] - obecnie [...] jako przebiegającej po zewnętrznej krawędzi jej ogrodzenia z działką [...] – obecnie [...]", a nie "po istniejących w terenie ogrodzeniach, które to ogrodzenie strony uznają zgodnie za granicę prawną", jak to przyjął organ I instancji. Zdaniem odwołania uzasadnienie decyzji nie odzwierciedla treści protokołu wznowienia granic.

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego rozpatrując odwołanie oparł się na materiale zebranym przed organem I instancji, przyjął dokonane ustalenia za własne i podkreślił, że podstawę wprowadzenia zmian w ewidencji stanowił "operat pomiarowy sporządzony przez geodetę uprawnionego... przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 18.07.2007r. za Nr [...] oraz zawarty w operacie wykaz zmian gruntowych wraz z mapą uzupełniającą sporządzoną w dniu 28.06.2007r. Lp. ks. rob. [...]". Wskazano, że nieodłączną częścią tego operatu pomiarowego jest sporządzony dnia 6.06.200r. na podstawie art. 39 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne protokół wznowienia znaków granicznych m.in. między działką [...] a działkami sąsiednimi. Przytoczono treść protokołu wznowienia granic na odcinku wspólnym z działką odwołującej się T. B., i przez nią podpisanego, według którego "granica ..... biegnie wzdłuż zewnętrznej (południowej) strony podmurówki ogrodzenia"..... Wskazując na przepis § 46 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków zaznaczono, że to organ prowadzący ewidencję obowiązany jest zawiadamiać Sąd prowadzony księgę wieczystą o dokonanych zmianach.

Wskazano także, że "uzupełnienie struktury decyzji" winno zastąpić w trybie przewidzianym art. 111 § 1 kpa.

Powyższe okoliczności w przekonaniu organu odwoławczego uzasadniały utrzymanie w mocy zaskarżonej decyzji.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na powyższą decyzję z wnioskiem o jej uchylenie złożyła T. B. Skargę oparto na zarzucie naruszenia przepisów art. 7, 9, 10 w zw. 61, art. 11, 81 i 107 § 3 oraz 138 kpa, a także art. 39 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Naruszenia przepisów postępowania administracyjnego upatruje skarga w pozbawieniu skarżącej możliwości czynnego udziału w postępowaniu, dokonania zmiany numeracji działki bez zgody skarżącej, oraz niewskazanie w sposób konkretny i szczegółowy na czym polega zmiana konfiguracji działki skarżącej. Podnosiła skarżąca, że odwołanie od decyzji I instancji wniósł także inicjator postępowania Spółka "A" a tylko złożyła je z opóźnieniem terminu, jednakże sam fakt złożenia odwołania utwierdza skarżącą w przekonaniu, że w postępowaniu nastąpiły ewidentne błędy. Naruszenie prawa materialnego zdaniem skarżącej polega na błędnej interpretacji powołanego art. 39 i nie dokonaniu wznowienia znaków granicznych tylko dokonaniu bezprawnej i bezpodstawnej zmiany numeru działki ewidencyjnej. Uzasadniając zarzuty skargi podniosła skarżąca, że granica jej nieruchomości niezmiennie przebiega po zewnętrznych krawędziach jej ogrodzenia. Kwestionowano możliwość zmiany konfiguracji działki bez równoczesnej zmiany jej powierzchni. Podnosiła dalej, że protokół wznowienia znaków granicznych nie został w dniu 6 czerwca 2007r. podpisany przez osoby upoważnione do reprezentowania Spółki " A", gdyż w czasie czynności ich nie było oraz, że z protokołu nie wynikał zamiar zmiany numeru działki. Zarzucała, że w dniu 6.06.07 geodeta nie dokonywał pomiarów, a wykaz zmian gruntowych sporządzono 28.06.07 bez powiadomienia zainteresowanych. Zdaniem skarżącej zmiana numeru jej działki pociągnie dla niej liczne konsekwencje faktyczne i prawne, a w tym pozbawi możliwości dochodzenia prawa i skutecznej obrony przed sklepami wielkopowierzchniowymi. Podnosiła, że na rzecz jej działki oznaczonej w [...] ustanowiona jest służebność drogi koniecznej. Na rozprawie przed Sądem skarżąca podniosła, że geodeta w trakcie podpisania protokołu wznowienia znaków granicznych polecił podpisać jej protokół w drugiej pozycji, mimo że nieobecny był współwłaściciel działki, który podpisał się później w pozycji 1-szej.

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie. Podtrzymując stanowisko organ wskazał, że jeszcze w toku postępowania organ I instancji w piśmie z dnia 17.08.2007 odniósł się do zgłaszanych przez skarżącą wątpliwości i podał podstawę prawną zmian, a podstawę faktyczną stanowił operat przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył:

Zgodnie z przepisem art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269) w związku z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 z późn.zm.), przedmiot wywołanej skargą kontroli zaskarżonej decyzji stanowi jej zgodność z prawem. Stosownie do przepisu art. 134 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – dalej ppsa – sprawując tę kontrolę Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Dokonana na powyższych zasadach kontrola zaskarżonej decyzji prowadzi do wniosku, iż skarga jest uzasadniona, aczkolwiek po części tylko z przyczyn innych niż podniesione na poparcie skargi.

W myśl przepisu art. 145 § 1 pkt 1 powołanej ustawy p.p.s.a - Sąd uchyla decyzję w całości (lub w części) jeżeli stwierdzi: a) naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy....c) inne (niż wymienione w pkt. b – a dające podstawę do wznowienia postępowania) naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy. Obie te przesłanki uchylenia zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji zachodzą w sprawie.

Przypomnieć trzeba, że zaskarżone decyzje zapadły w tzw. postępowaniu ewidencyjnym prowadzonym w I instancji przez Starostę - Prezydenta Miasta, jako miasta na prawach powiatu, a więc organ, który w myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tj. Dz.U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn.zm.) – dalej ustawa – powołany jest do prowadzenia ewidencji gruntów i budynków oraz gleboznawczej klasyfikacji gruntów. Istotę ewidencji gruntów i budynków określa art. 2 pkt 8 ustawy stanowiąc, że przez ewidencję gruntów i budynków (kataster nieruchomości) rozumie się jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami i budynkami. Informacje dotyczące gruntów i budynków mają charakter przedmiotowy i podmiotowy, a ich zakres określa przepis art. 20 ustawy. W szczególności zgodnie z przepisem art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy w odniesieniu do gruntów ewidencja obejmuje informacje dotyczące ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty.

Powyższe informacje o gruntach (a także budynkach i lokalach) zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy zawiera operat ewidencyjny, który składa się z map, rejestrów i dokumentów uzasadniających wpisy do tych rejestrów. Ustawa określając rodzaje dokumentów (w postaci decyzji, orzeczeń, aktów notarialnych – art. 33, a także w postaci dokumentów geodezyjnych, kartograficznych i innych niezbędnych do wprowadzania zmian – art. 22 ust. 3), z których mogą wynikać zmiany danych ewidencyjnych, nie reguluje trybu wprowadzania zmian w ewidencji. Czynią to przepisy wydanego na podstawie ustawy Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 38, poz. 454) – dalej Rozporządzenie.

Przepisy Rozporządzenia w Rozdziale 3 (art. 44 in) regulują zasady prowadzenia ewidencji gruntów i budynków oraz szczegółowe zasady wymiany danych ewidencyjnych.

Przepis § 46 w ust. 2 określa rodzaje dokumentów, na podstawie których organ prowadzący ewidencję gruntów może dokonać aktualizacji operatu ewidencyjnego przez wymianę danych ewidencyjnych z urzędu, a także na wniosek (ust.1). W myśl przepisu § 46 ust. 2 pkt. 2 Rozporządzenia, podstawę wprowadzenia zmian może stanowić opracowanie geodezyjne i kartograficzne, przyjęte do państwowego zasobu geodezyjnego kartograficznego, zawierające wykaz zmian danych ewidencyjnych. Katalog zmian jakie winien obejmować wykaz zmian ewidencyjnych określa przepis § 46 ust. 3 w pkt. 1-8, wymieniając w szczególności - w pkt. 6 - dane ewidencyjne, które uległy zmianie z wyszczególnieniem danych dotychczasowych oraz danych aktualnych. Do takiej podstawy wprowadzenia zmian w istocie odwołał się organ I instancji w rozstrzygnięciu decyzji wyrzekając, iż wprowadza zmiany "zgodnie z mapą uzupełniającą wraz z wykazem zmian sporządzonymi w dniu 28.06.2007r. za Nr ks.rob. [...] przez geodetę uprawnionego inż. B. B... przyjętą do ewidencji państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 18.07.2007r. KERG Nr [...]".

Z przedstawionych akt administracyjnych wynika, że nie zawierają one dokumentu zatytułowanego "mapa uzupełniająca" z naniesionymi na nim a wskazanymi w rozstrzyganiu decyzji danymi o przyjęciu do zasobu. W aktach znajduje się natomiast (k. 28) - luzem – dokument mający charakter mapy, zatytułowany "wznowienie znaków granicznym dz. [...], [...], [...] i [...] objętych [...]" sporządzony dnia 28.06.2006r. za L.ks.rob. [...] przez geodetę uprawnionego inż. B. B. z klauzulą, iż został przyjęty do zasobu geodezyjno-kartograficznego w dniu 18 lipca 2007 za Nr [...]. Zawarty na tym dokumencie "wykaz zmian działek", dotyczy wyłącznie działek wyżej wymienionych. Natomiast w opracowaniu graficznych m.in. granica działki [...] (po zmianie Nr. działki [...] z działką [...] (przed zmianą oznaczenia działki [...] przedstawiona jest dwoma liniami, częściowo pokrywającymi się, w kolorze czarnym i czerwonym, przy czym legenda nie określa znaczenia tych kolorów. Pozostałe dokumenty w aktach noszą także ten sam numer L.p.ks.rob. lecz nie zawierają klauzuli o przyjęciu ich do zasobu, w tym oznaczony Nr karty 27 "wykaz zmian gruntowych – wznowienie punktów granicznych dz. [...], [...], [...], [...]" który w swej treści obejmuje wykaz zmian także co do działek sąsiednich z w/w, a wśród nich co do działki [...] po zmianie [...].

Z akt sprawy zatem nie wynika by w odniesieniu do działki skarżącej wprowadzona zmiana w operacie ewidencji zarówno w części opisowej ( obecnie geodezyjno – prawnej ) jak i kartograficznej ( obecnie opisowo – kartograficznej ) była oparta na dokumentacji geodezyjno – kartograficznej – przyjętej do zasobu. Stan ten akceptował organ odwoławczy, a dokonana zmiana nie mająca oparcia w aktach sprawy narusza prawo materialne – przepis art. 46 ust. 2 pkt. 2 w zw. z § 45 ust. 1 Rozporządzenia w zw. z art. 24 ust. 1 ustawy.

Decyzje naruszają także jak trafnie zarzuca skarga art. 39 ust. 1 powołanej ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Przepisy rozdziału 6 ustawy regulują dwa rodzaje postępowań administracyjnych; postępowanie w sprawie rozgraniczenia nieruchomości (art. 29 in) i postępowanie w sprawie wznowienia znaków granicznych, stosowane także odpowiednio do wyznaczenia punktów granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków (art. 39).

Celem postępowania rozgraniczeniowego zgodnie z art. 29 ust. 1 i 2 ustawy jest ustalenie przebiegu granic nieruchomości przez określenie położenia punktów i linii granicznych, utrwalenie tych punktów znakami granicznymi na gruncie oraz sporządzenie odpowiednich dokumentów, przy czym rozgraniczeniu podlegają granice określonej nieruchomości z przyległą nieruchomością. Taka regulacja oznacza, że istotą sporu o rozgraniczenie jest spór o zasięg prawa własności sąsiadujących nieruchomości, obrazowany przez spór co do przebiegu granic, (por. St. Rudnicki, sąsiedztwo nieruchomości, Zakamycze 1998 r. str. 80). Spór co do przebiegu granic nieruchomości zawiera w sobie spór co do elementów służących ustaleniu tego przebiegu w postaci usytuowania punktów granicznych, których położenie determinuje przebieg linii granicznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 3 organem właściwym do dokonania rozgraniczenia jest wójt (burmistrz, prezydent miasta), a w wypadkach wskazanych w ustawie – na dalszym etapie postępowania – sąd powszechny. Przepis art. 36 ustawy zawiera regulację dotyczącą wyjątku od zasady, że pierwszym etapem rozgraniczenia jest postępowanie administracyjne.

Zupełnie inna jest przesłanka wszczęcia postępowania o wznowienie znaków granicznych (art. 39 ustawy). Przepis art. 152 kodeksu cywilnego nakłada na współwłaścicieli gruntów sąsiednich obowiązek współdziałania przy utrzymywaniu stałych znaków granicznych, a art. 38 ustawy zobowiązuje właścicieli i osoby władające gruntami do ochrony znaków granicznych. Wychodząc z tych obowiązków ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne przewiduje tryb postępowania administracyjnego o wznowienie znaków granicznych, jednakże tylko dla takiej sytuacji, gdy sam przebieg granic nieruchomości nie jest sporny, a tylko znaki zostały przesunięte, uszkodzone lub zniszczone. Celem tego postępowanie jest zapobieganie wątpliwościom i przyszłym sporom o przebieg granicy, a nie ustalenie położenia znaków granicznych dla zlikwidowania już istniejącego sporu (por. także St. Rudnicki j.w str. 78). Na powyższą konstatację wyraźnie wskazuje brzmienie art. 39 ust. 1 ustawy, w myśl którego przesunięte, uszkodzone lub zmienione znaki graniczne ustalone uprzednio, mogą być wznowione bez przeprowadzenia postępowania rozgraniczeniowego, jeżeli istnieją dokumenty pozwalające na określenie ich pierwotnego położenia. Jeżeli jednak wyniknie spór – co do położenia znaków - w myśl w/w przepisu – strony mogą wystąpić do sądu o rozstrzygnięcie sprawy. Z przepisu tego wynika zarazem także, że elementem postępowania rozgraniczeniowego – sporu o przebieg granic – jest ustalenie znaków granicznych, jak również, że spór co do samego położenia znaków, jest sporem sądowym.

Stosownie do przepisu art. 39 ust. 2 wznowienia znaków granicznych na zlecenie zainteresowanych, dokonują podmioty prowadzące działalność gospodarczą i inne jednostki, o których mowa w art. 11. Wprawdzie w postępowaniu o wznowienie znaków granicznych, podmiot prowadzący czynności stosuje elementy postępowania o rozgraniczenie w zakresie zawiadomień, jednakże efektem czynności ewentualnego wznowienia znaków granicznych (a nie granic) jest protokół. Zgodnie z art. 34 ust. 4 z czynności wznowienia znaków granicznych sporządza się protokół, a zatem zarówno wówczas gdy znaki wznowiono, jak i wówczas gdy ich nie wznowiono wobec sporu co do ich położenia. Postępowanie przeto w sprawie wznowienia znaków granicznych, odmiennie niż postępowanie rozgraniczeniowe, kończy się protokołem, a nie decyzją. W myśl art. 39 ust. 5 przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio przy wyznaczaniu punktów granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków. Przepisy Rozporządzenia Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywieniowej z dnia 14 kwietnia 1999r. w sprawie rozgraniczenia nieruchomości (Dz. U. Nr 45, poz. 453) definiują pojęcie punktu granicznego i znaku granicznego. Punkt graniczny ( § 2 pkt 3) to punkt określający przebieg granicy nieruchomości. Znak graniczny ( § 2 pkt ) to znak z trwałego materiału umieszczony w punkcie granicznym lub trwały element zagospodarowania terenu znajdujący się w tym punkcie.

Wznowienie zatem ( przesuniętych, uszkodzonych lub zniszczonych) znaków granicznych w drodze postępowania przed uprawnionym geodetą oznacza brak sporu co do położenia tych znaków, a tym b. brak sporu co do położenia punktów granicznych, w których te znaki się znajdowały. Istnienie sporu o położenie znaków zgodnie z art. 39 ust. 1 zd. II ustawy daje stronom uprawnienia do wystąpienia do sądu (oczywiście powszechnego) o rozstrzygnięcia sprawy.

Rację ma skarżąca, że organ I instancji wbrew treści protokołu wznowienia znaków granicznych m.in. miedzy działkami [...] i [...] (oznaczony jako k.2- akt) przyjął, iż strony uznają za granicę prawną jej przebieg " po istniejących w terenie ogrodzeniach". Z treści pkt. 9 i 10 tego protokołu wynika, iż na odcinku wyznaczonym znakami granicznymi 3138, 366 i 3652* pierwotny opis przebiegu granicy jako " biegnącej środkiem ogrodzenia" poprawiono – w uwadze 1 pkt. 10, przez zapis, że biegnie " wzdłuż zewnętrznej (południowej) strony podmurówki".

Takiego samego przebiegu granicy na dalszym odcinku od pkt 3652* przez pkt. 2840, dotyczy uwaga 2 w pkt.10 protokołu.

Po drugie, z punktu 5 tego protokołu wynika, że wyznaczające przebieg granicy odszukane znaki graniczne umieszczone m.in. w punktach 3138, 366, 3652* 2840 – "stanowią metalowe słupki w ogrodzeniu trwałym na podmurówce" Usytuowanie tych punktów nie było korygowane. Istnieje zatem wyraźna rozbieżność pomiędzy linią granicy wynikającą z usytuowania znaków granicznych w ogrodzeniu trwałym, a opisem granicy jako przebiegającej po zewnętrznej stronie ogrodzenia.

Treść takiego dokumentu zdaje się wskazywać na spór co do położenia punktów i znaków granicznych wyznaczających przebieg granicy sporu między działkami [...] i [...]. Istnienie takiego sporu dyskwalifikowało by protokół "wznowienia granic" jako dokument stanowiący podstawę do opracowania geodezyjno kartograficznego obowiązującego przebieg granicy inny, niż wynikający z dotychczasowej ewidencji gruntów.

Tej okoliczności faktycznej organy nie dostrzegły i nie wyjaśniły, czy spór taki istnieje a w konsekwencji nie zostało wyjaśnione, czy nawet ewentualne przyjęcie tego dokumentu do zasobu geodezyjno- kartograficznego było uzasadnione. W uzasadnieniu wyroku WSA w Krakowie z dnia 13 grudnia 2007r. sygn. III SA/Kr 892/07 (niepubl.) wskazano, że przyjęcie dokumentacji do zasobu nie zwalnia organów prowadzących ewidencję gruntów od oceny tej dokumentacji jako środka dowodowego – materiału źródłowego – mającego stanowić podstawę wprowadzenia zmiany. Na tle okoliczności sprawy, a zwłaszcza treści wprowadzonych zmian, stanowisko to jest nadal aktualne.

W myśl § 62 Rozporządzenia pole powierzchni działki ewidencyjnej oblicza się na podstawie współrzędnych, o których mowa w § 61 (t.j. współrzędnych punktów określających przebieg linii granicznych) i określa w hektarach z dokładnością zapisu do 0.0001. Rację ma skarżąca, iż orzekając o zmianie konfiguracji działki [...], a w konsekwencji jej oznaczenia, organy nie wyjaśniły na czym polega zmiana konfiguracji nie łącząca się ze zmianą powierzchni, przy tak wymaganej dokładności zapisu co do pola powierzchni.

Przede wszystkim jednak, znajdujący się w aktach dokument kartograficzny, wbrew wymogowi § 46 ust. 2 pkt. 2 w zw. z ust. 3 pkt. 6, nie obrazuje jak kształtowały się granice działki [...] o pow. ewid. 10.5428 ha. przed zmianą jej konfiguracji i powierzchni o 77a 52 m², a w konsekwencji oznaczenia na działkę [...] o pow. 9.7676 ha.

Nie są też poczynione żadne ustalenia, które wyjaśniałyby w możliwy do przyjęcia sposób okoliczność, że działka [...] o pow. 1.3600 ha, zmienia swą powierzchnię i oznaczenie na działkę [...] o pow. 2.1054 ha (t.j. o 74 a 54 m²), bez zmiany swej konfiguracji.

Powyższe okoliczności dowodzą, iż zarzut naruszenia przepisów postępowania a w szczególności art. 7 , 77 i 80 kpa przez wyczerpujące zebranie materiału niezbędnego do załatwienia sprawy i jego ocenę w granicach służącej organowi co prawda swobody oceny dowodów, która jednak nie może wykraczać poza zasady logicznego myślenia i doświadczenia życiowego, jest uzasadniony, a uchybienia te mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Z tych względów orzeczono jak w I punkcie sentencji wyroku na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit c w zw. z art. 135 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Mając na uwadze treść wprowadzonych zmian orzeczono jak w punkcie II –gim decyzji na podstawie art. 152 w/w ustawy. Orzeczenie w przedmiocie zwrotu na rzecz skarżącej kosztów postępowania sądowego orzeczono na podstawie art. 200, 205 § 1; 209 p.p.s.a.