Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Stopczyński (spr.) Sędzia WSA Alina Balicka Asesor WSA Marta Laskowska po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z.W. o wyłączenie sędziego WSA J.L. od rozstrzygania sprawy ze skargi J.B., E.L., J.L., J.L., Z.W., S.W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...)września 2005r., nr (...) w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi postanawia: wniosek oddalić

Wyrokiem z dnia 23.05.2006r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z.W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) września 2005r. w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi ekspresowej.

Skarżący w piśmie procesowym, które wpłynęło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 9.06.2008r. wniósł o wyłączenie od rozstrzygania jego sprawy sędziego WSA J.L. Z żądaniem tym wystąpił po raz kolejny. Pierwszy wniosek w tym przedmiocie nie został przez Sąd uwzględniony (postanowienie o odmowie wyłączenia Sędziego WSA J.L. z dnia 12 kwietnia 2006r., sygn. akt IV SA/Wa 2264/05).

Skarżący jako podstawę wyłączenia sędziego powołał art. 41 § 1 i art. 42 § 2 k.p.k. W treści pisma podważył kompetencje Sędziego oraz zarzucił mu niechęć do wyjaśnienia sprawy.

Wniosek złożony został przed uprawomocnieniem się wyroku sądu I instancji.

W piśmie z dnia 16.06.2008r. sędzia J.L. oświadczył, że miedzy nim a skarżącym nie istnieje stosunek osobisty, który mógłby wywołać wątpliwości co do jej bezstronności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Żądanie skarżącego wyłączenia sędziego WSA J.L. od rozstrzygania niniejszej sprawy jest nieuzasadnione z następujących względów:

Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy. Poza wypadkami wyłączenia z mocy samego prawa (art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyłączenie sędziego następuje wówczas, jeżeli istnieje związek sędziego ze sprawą albo między sędzią a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego. Oznacza to, że o wniosku o wyłączenie sędziego można mówić wówczas, gdy odnosi się on do określonego sędziego (sędziów) i oparty jest na podstawach wskazujących na istnienie takiego stosunku osobistego pomiędzy tym sędzią a jedną ze stron lub jej przedstawicielem albo takiego związku ze sprawą, który wymaga oceny, czy sytuacja może wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego.

W rozpoznawanej sprawie, w ocenie Sądu nie zachodzą okoliczności mogące stanowić podstawę do wyłączenia sędziego od orzekania w niniejszej sprawie. Skarżący Z.W. nie wskazał także, aby pomiędzy nim a sędzią istniał jakiś szczególny stosunek osobisty mogący poddawać w wątpliwość jego bezstronność przy orzekaniu, a tylko istnienie takiego stosunku osobistego może stanowić podstawę do wyłączenia sędziego na jego wniosek. We wniosku o wyłączenie sędziego skarżący ograniczył się jedynie do podania podstawy tego żądania - tj. art. 41 § 1 k.p.k.(istnienie okoliczności tego rodzaju, ze mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego) i w istocie powtórzył, zawarte w poprzednim wniosku o wyłączenie sędziego, ogólnikowe zarzuty braku zaufania do sędziego i dyskryminacji.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie przepisu art. 22 § 1

i § 2 powołanej ustawy.