Wnioskiem z dnia 23 czerwca 2008 r. (data stempla pocztowego), złożonym na formularzu PPF, R. B. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 cyt. ustawy, prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W świetle powołanych uregulowań przyznaje się prawo pomocy w zakresie częściowym, jeżeli wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zatem to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
Na podstawie złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz nadesłanych przez wnioskodawcę dokumentów źródłowych ustalono, że nie osiąga on żadnych dochodów, jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna i od dnia 10 maja 2008 r. nie przysługuje mu z tego tytułu prawo do zasiłku (zaświadczenie urzędu pracy z dnia 17 czerwca 2008 r.), pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z małżonką, która otrzymuje zasiłek przedemerytalny w wysokości 579,12 zł netto (zaświadczenie ZUS z dnia 19 czerwca 2008 r.) oraz uczącą się i nie uzyskującą dochodów córką. Majątek wnioskodawcy i jego małżonki stanowi dom o powierzchni 100 m2, obciążony hipoteką przymusową w kwocie 504.397,23 zł z tytułu niespłaconych składek ZUS (odpis z księgi wieczystej z dnia 23 czerwca 2008 r.) oraz samochód osobowy marki [...], rok produkcji 1994, o wartości około 1.500 zł (dodatkowe oświadczenie wnioskodawcy z dnia 23 lipca 2008 r. oraz odpis dowodu rejestracyjnego). Wnioskodawca poza zadłużeniem względem ZUS, które określił na kwotę około 200.000 zł, posiada również zaległości podatkowe w wysokości około 111.000 zł. W ramach prowadzonej względem wnioskodawcy egzekucji zawiadomieniem z dnia 18 lipca 2008 r. dokonano zajęcia przysługującego mu zwrotu nadpłaty w kwocie 1.383 zł z tytułu podatku dochodowego za 2007 r. (odpis zawiadomienia organu egzekucyjnego, odpis zeznania podatkowego wnioskodawcy za 2007 r.). Małżonkowie nie posiadają żadnych oszczędności (zgodnie z przedłożonym wykazem z rachunku bankowego prowadzonego dla żony wnioskodawcy zgromadzone na nim środki pieniężne na dzień 23 lipca 2008 r. stanowiły kwotę 34,85 zł), papierów wartościowych ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro, ponoszą wydatki związane ze stałymi kosztami utrzymania, na które składają się: opłata za prąd w średniej wysokości 117 zł miesięcznie (odpisy dowodów zapłaty za miesiące od marca do czerwca br.), opłata za dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków w średniej wysokości 96 zł miesięcznie (odpisy faktur za okres od 9 kwietnia do 10 lipca 2008 r.), opłata za gaz w średniej wysokości 143 zł miesięcznie (odpis faktury za okres od 4 kwietnia do 4 lipca 2008 r.), opłata za wywóz nieczystości w kwocie 30 zł miesięcznie (odpisy dowodów zapłaty za okres od listopada 2007 r. do czerwca 2008 r.), opłata za energię cieplną w średniej wysokości 166 zł miesięcznie (odpis faktur i dowodów zapłaty za okres od lutego do kwietnia 2008 r.), opłata za usługi telekomunikacyjne (telefon, internet) w średniej wysokości 145 zł miesięcznie (odpisy dowodów zapłaty) oraz opłata za abonament RTV w wysokości 17 zł miesięcznie (odpisy dowodów zapłaty za okres od grudnia 2007 r. do czerwca 2008 r.).
Biorąc pod uwagę ustalone okoliczności faktyczne, w tym w szczególności wysokość dochodów trzyosobowej rodziny wnioskodawcy (579,12 zł netto) oraz brak jakichkolwiek zasobów pieniężnych, uznano, iż wnioskodawca wykazał, że nie ma realnych możliwości finansowych poniesienia kosztów sądowych w niniejszej sprawie bez uszczerbku koniecznego utrzymania dla siebie i rodziny.
W konsekwencji na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.