Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 9 listopada 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Referendarz sądowy Agnieszka Grosińska po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2007 roku na posiedzeniu niejawnym wniosków K. Ł. i J. Ł. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi K. Ł. i J. Ł. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a odmówić K. Ł. i J. Ł. przyznania prawa pomocy AG

II SA/Łd 902/07

U Z A S A D N I E N I E

K. Ł. i J. Ł. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę.

W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 października 2007 roku skarżący zostali wezwani do uiszczenia solidarnie wpisu od złożonej skargi w wysokości 500 złotych. W odpowiedzi na wezwanie skarżący wystąpili z żądaniem przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.

Jak wynika ze złożonych przez skarżących oświadczeń o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, J. Ł. osiąga wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę w wysokości 2.600 złotych, zaś K. Ł. – w wysokości 3.600 złotych. Skarżący nie wskazali w nadesłanym formularzu żadnych innych wymaganych okoliczności, które składają się na całokształt ich sytuacji materialnej, m. in. w szczególności zaś informacji dotyczących pozostawania we wspólnym gospodarstwie domowym, członków rodziny czy też posiadanych składników majątku. W uzasadnieniu wniosku podnieśli natomiast, iż uważają się za osoby pokrzywdzone w postępowaniu administracyjnym przez urzędników interpretujących i stanowiących prawo według własnego uznania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje.

Stosownie do przepisów art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.Nr 153 poz. 1270 z późn. zm.) – dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Zgodnie zaś z art. 246 § 1 p.p.s.a. osobie fizycznej przyznaje się, na jej wniosek, prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże ona, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, jeżeli wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Przede wszystkim należy zauważyć, iż stosownie do powyższych przepisów, warunkiem przyznania stronie prawa pomocy jest wykazanie przez stronę, iż występują przesłanki uzasadniające jej udzielenie. W interesie skarżącego leży zatem przedstawienie wszelkich okoliczności, które wskazywałyby na fakt pozostawania w trudnej sytuacji materialnej. Ocena sytuacji materialnej nie sprowadza się tylko do stwierdzenia, że skarżący uzyskuje lub nie uzyskuje dochodów, ale również polega na zbadaniu, czy posiada on majątek oraz czy posiada obiektywnie rozumianą zdolność do zdobycia potrzebnych środków finansowych.

Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe.

Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy należy uznać, iż sytuacja rodzinna i materialna skarżących nie uzasadnia przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.

Sąd miał przede wszystkim na uwadze wysokość dochodów uzyskiwanych przez skarżących, przy czym zważyć wypada, iż już kwota dochodów osiąganych odrębnie przez każdego ze skarżących pozwala na ich partycypację w kosztach postępowania. Ponadto, Sąd wziął pod uwagę fakt, iż z akt administracyjnych wynika, że skarżący są właścicielami nieruchomości położonej przy ul. A w W. (działka nr 99), co przeczy wynikającym z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach informacjom o nieposiadaniu jakiegokolwiek majątku. Sąd doszedł również do przekonania, iż skoro strona skarżąca uznała za stosowne podanie jedynie informacji o osiąganych dochodach, to w jej ocenie ich wysokość stanowi podstawowe kryterium dla oceny sytuacji materialnej i zdolności płatniczych. Stosując powyższe kryterium należy jednak stwierdzić, iż nie zostały spełnione przesłanki uzasadniające przyznanie stronie skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym, tj. nie jest możliwe przyjęcie, że skarżący nie są w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Tymczasem jedynie wykazanie istnienia tej przesłanki obliguje Sąd do przyznania skarżącej prawa pomocy we wnioskowanym zakresie (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2006, s. 504).

Wobec powyższego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.

AG