Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Grzeszek po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi M. G. "L. M." w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] w sprawie zabezpieczenia na majątku podatnika zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług została wniesiona skarga z dnia 12 marca 2007 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

W skardze został zawarty także wniosek o "wstrzymanie wszelkich dalszych czynności oraz o wstrzymanie naliczania odsetek".

Na wezwanie Sądu pełnomocnik skarżącego w piśmie procesowym z dnia 12 grudnia 2007r. sprecyzował, że wniosek zamieszczony w skardze jest wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji złożonym w trybie art. 61 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Uzasadniając wniosek podniesiono, że zabezpieczenie na majątku skarżącego dokonane w związku z zaskarżoną decyzją doprowadziło do utraty płynności finansowej jednoosobowej działalności gospodarczej "L. M.", czego skutkiem jest zawieszenie działalności. W piśmie z dnia 12 grudnia 2007 r. wskazano także na fakt, że skarżący został zwolniony od kosztów sądowych w przedmiotowym postępowaniu, których nie był w stanie ponieść. Dlatego też utrzymanie przedmiotowej decyzji o zabezpieczeniu spowoduje trudne do odwrócenia skutki, czyli trwałą utratę zdolności do prowadzenia działalności gospodarczej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm./ zwanej dalej p.p.s.a. wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji.

Jednakże art. 61 § 3 p.p.s.a. przewiduje, że po przekazaniu sądowi skargi sąd na wniosek skarżącego może wstrzymać wykonanie decyzji - w całości lub w części - jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Użyte w wymienionym przepisie prawa, wyrażenie "sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie" oznacza, że orzeczenie dotyczące wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji ma fakultatywny charakter, a więc może, lecz nie musi być wydane nawet w wypadku, gdy występują w sprawie przesłanki przewidziane w powołanym wyżej przepisie prawa, od zaistnienia których ustawodawca uzależnia wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu (por. postanowienie NSA z dnia 17 grudnia 2007 r., sygn. akt I FZ 564/07).

Sąd dokonując oceny, czy w sprawie wystąpiły bądź nie wystąpiły przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, oparł się zarówno na treści wniosku skarżącego jak i materiale dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy.

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, iż sąd może uwzględnić wniosek, gdy zachodzi, co najmniej jedna z wymienionych przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonanie decyzji.

Należy jednak podkreślić, że uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na skarżącym. Jak podnoszono wielokrotnie w orzecznictwie Sąd nie bada z urzędu faktu, czy szkoda lub trudne do usunięcia skutki rzeczywiście mogą zaistnieć, lecz uprawdopodobnienie tego faktu ciąży na wnioskodawcy (por. postanowienie NSA z dnia 16 marca 2005 r., sygn. akt I OZ 62/05, postanowienie NSA z dnia 6 kwietnia 2005 r., sygn. akt I OZ 190/05, postanowienie NSA z dnia 22 listopada 2004 r., sygn. akt FZ 474/04, postanowienie z dnia 31 sierpnia 2004 r., sygn. akt FZ 267/04). Zatem stanowisko pełnomocnika skarżącego zawarte w piśmie procesowym z dnia 12 grudnia 2007 r., wyrażone w stwierdzeniu, że "nie jest więc konieczne uzasadnienie przedmiotowego wniosku" musi być odrzucone jako całkowicie nietrafne.

Uzasadnienie wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zawiera ogólnikowe stwierdzenia, które nie zostały poparte konkretnymi faktami. Ogólnikowe wywody o utracie płynności finansowej prowadzącej do zawieszenia działalności gospodarczej oraz nieodwracalnych skutkach utrzymania decyzji o zabezpieczeniu środków, nieodniesione do konkretnych faktów i niepoparte żadnymi dokumentami źródłowymi w żadnym razie nie mogą uzasadniać twierdzenia, że w rozpatrywanej sprawie wystąpiła jedna z przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji (por. postanowienie NSA z dnia 18 maja 2004 r. sygn. akt FZ 65/04).

Zgodnie z postanowieniem NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 przez wyrządzenie znacznej szkody należy rozumieć zarówno szkodę majątkową jak i niemajątkową, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, które wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiłaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu lub zdrowiu (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Zakamycze, Warszawa 2005).

Dokonując oceny, czy zaskarżona decyzja może wywołać dla skarżącego określone w art. 61 § 3 p.p.s.a. negatywne skutki, należy wziąć pod uwagę charakter zaskarżonej decyzji. Decyzja o zabezpieczeniu na majątku podatnika przyszłych zobowiązań podatkowych rodzi konsekwencje w postaci dokonania zabezpieczenia w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Z treści przepisu art. 154 § 1 ww. ustawy wynika, że postępowanie zabezpieczające jest postępowaniem szczególnym, którego celem jest ochrona "przyszłych" interesów wierzyciela. Postępowanie zabezpieczające nie prowadzi jednak do wykonania przez zobowiązanego obowiązku egzekucji, stwarza jedynie pewne gwarancje, że w przyszłości dojdzie do wyegzekwowania tego obowiązku. Jednakże zabezpieczenie nie może zmierzać do tego, aby stanowiło wykonanie obowiązku (art. 160 ustawy egzekucyjnej).

Mając na uwadze również powyższy kontekst, należy stwierdzić, że skarżący nie wskazał, w jaki sposób wykonanie zaskarżonej decyzji o zabezpieczeniu na jego majątku przyszłych zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudne do odwrócenia skutki.

Przyznanie skarżącemu prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych nie może być argumentem przesądzającym o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, albowiem przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu nie są identyczne z tymi, które stanowiły podstawę do przyznania prawa pomocy (por. postanowienie NSA z dnia 26 kwietnia 2004 r., sygn. akt FZ 38/04).

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, działając na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.