D. M. pismem z dnia 27 maja 2008 r. złożyła skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zarzutów zgłoszonych w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Jednocześnie skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w trybie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej w dalszej części ustawą p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Przepis art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przewiduje możliwość wydania przez Sąd, na wniosek skarżącego, postanowienia o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności organu administracji publicznej, objętego kontrolą sądowoadministracyjną w związku ze skargą do tego sądu. Przesłanką uwzględnienia wniosku w tym zakresie jest istnienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w następstwie wykonania danego aktu (czynności).
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem przedmiotem ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 maja 2005 r., I OZ 371/2005, Lex Polonica Nr 402363).
W ocenie Sądu, zaskarżony akt nie posiada atrybutu wykonalności i jako taki nie podlega wstrzymaniu w trybie art. 61 § 3 P.p.s.a. postanowienie to jest bowiem rozstrzygnięciem, które nie nadaje stronie jakichkolwiek uprawnień, ani też nie ustala obowiązków o charakterze materialnoprawnym. Ponadto wskazać należy, że skoro nie kreuje ono żadnego węzła praw i obowiązków, który mógłby podlegać wykonaniu, to tym samym nie może stworzyć zagrożeń, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a.
Wobec powyższego, stosownie do art. 61 § 3 i art. 61 § 5 P.p.s.a., Sąd orzekł jak w postanowieniu.
