Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Sygn. akt I SAB/Kr 5/06 | | POSTANOWIENIE Dnia 1 grudnia 2008r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba, Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek (spr), Asesor: WSA Inga Gołowska, Protokolant: Bożena Wąsik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 grudnia 2008r., sprawy ze skargi J. G., na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego, w postępowaniu w przedmiocie wznowienia postępowania podatkowego w podatku od spadków i darowizn, postanawia: - umorzyć postępowanie sądowe-

Pismem z dnia [...] stycznia 2006r. J. G. wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowym o wznowienie postępowania podatkowego w sprawie ustalenia podatku od spadków i darowizn po zmarłym S. O. W wyniku złożonego wniosku Naczelnik Urzędu Skarbowego w dniu [...] stycznia 2006r. wydał postanowienie nr [...], którym wznowił postępowanie podatkowe. W dniu [...] marca 2006r. wydano postanowienie wyznaczając J. G. jako stronie siedmiodniowy termin do zapoznania się z całością zebranego w sprawie materiału dowodowego. W dniu [...] marca 2006r. (data wpływu) J. G. przesłała pisemne uwagi do zgromadzonego materiału dowodowego w sprawie. Równocześnie organ podatkowy, mając na uwadze upływający termin postępowania podatkowego wydał w dniu [...] marca 2006r. postanowienie nr [...], którym przedłużył termin załatwienia sprawy do dnia [...] maja 2006r. Postanowienie to J. G. odebrała w dniu [...] kwietnia 2006r.

W dniu [...] maja 2006r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał decyzję nr [...], w której odmówił uchylenia decyzji z dnia [...] października 2005r. ustalającej podatek od spadku. J. G. przedmiotową decyzję odebrała w dniu [...] maja 2006r.

Z kolei w piśmie z dnia [...] maja 2006r. Dyrektor Izby Skarbowej odpowiadając na ponaglenie J. G. z dnia [...] kwietnia 2006r. na nieterminowe działanie Naczelnika Urzędu Skarbowego wskazał, że art. 139 i następne Ordynacji podatkowej szczegółowo regulują terminy załatwiania spraw przez organy administracji podatkowej. W myśl w/w przepisów załatwienie sprawy powinno nastąpić bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej w ciągu 2 miesięcy. W przypadku nie załatwienia sprawy w terminie organ podatkowy zobowiązany jest zawiadomić stronę, podając przyczyny niedotrzymania terminu i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. W związku z faktem, wydania postanowienia o przedłużeniu terminu załatwienia sprawy i wydaniem decyzji przed upływem nowego terminu w nim wyznaczonego, Dyrektor Izby Skarbowej uznał ponaglenie za bezzasadne.

W międzyczasie J. G. wniosła skargę z dnia [...] maja 2006r. (osobiście złożoną w dniu [...] maja 2006r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego.

W uzasadnieniu skargi podniosła, że mimo upływu dodatkowego terminu do załatwienia sprawy w dniu [...] maja 2006r. i ponaglenia na bezczynność organu podatkowego I instancji, organ ten nie wyznaczył terminu załatwienia sprawy, ani też nie wydał stosownej decyzji.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w odpowiedzi na skargę z dnia [...] czerwca 2006r. wniósł o oddalenie skargi, a ustosunkowując się do zarzutów skargi wskazał, że postanowieniem z dnia [...] marca 2006r. powiadomił skarżącą o przedłużeniu terminu załatwienia sprawy do [...] maja 2006r. i przed upływem tego terminu w dniu [...] maja 2006r. wydał decyzję w przedmiotowej sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Merytoryczną ocenę skargi należy rozpocząć od stwierdzenia, że z bezczynnością organu mamy do czynienia wtedy, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub, pomimo prowadzenia postępowania w sprawie, nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia, innego aktu albo nie podjął stosownej czynności. Dla dopuszczalności skargi na bezczynność nie ma znaczenia okoliczność, z jakich powodów organ nie wydał żadnego rozstrzygnięcia lub nie podjął czynności.

W rozpoznawanej sprawie skarżąca wnosząc skargę na bezczynność zarzuciła Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, że pomimo upływu w dniu [...] maja 2006r. dodatkowego terminu do rozpatrzenia sprawy i ponaglenia na jego bezczynność nie wyznaczył terminu załatwienia sprawy ani też nie wydał stosownej decyzji w sprawie. Tymczasem jak wynika z akt sprawy tenże organ podatkowy w dniu [...] maja 2006r., a więc przed upływem wyznaczonego do dnia [...] maja 2006r. terminu załatwienia sprawy, wydał decyzję nr [...], [...] w ramach wznowionego postępowania, którą odmówił uchylenia decyzji nr [...], [...] z dnia [...] października 2005r. ustalającej skarżącej podatek od spadków i darowizn w kwocie 7.615,90 zł. Wymaga przy tym podkreślenia fakt, że przedmiotowa skarga na bezczynność została wniesiona do tut. Sądu w dniu [...] maja 2006r., a więc także przed wyznaczoną datą załatwienia sprawy tj. dniem [...] maja 2006r., co do zasady czyniło skargę na bezczynność przedwczesną.

W sprawach ze skarg na bezczynność organów administracji sąd administracyjny orzeka, biorąc za podstawę stan prawny i faktyczny sprawy w czasie orzekania, a właściwie w chwili zamknięcia rozprawy (J.P. Tarno: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2004, s. 196). Jeżeli w toku postępowania sądowoadministracyjnego, przed dniem orzekania w sprawie ze skargi na bezczynność, organ administracji publicznej wydał decyzję lub inny akt, choćby z przekroczeniem ustawowych terminów, oznacza to, że organ ten nie pozostaje w stanie bezczynności i sąd nie może uwzględnić skargi stosownie do uprawnień, jakie ma na podstawie art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Nie może bowiem zobowiązać organu do wydania określonego aktu (decyzji) lub podjęcia czynności, które przed dniem orzekania zostały wydane lub podjęte (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 467).

Niespornym w sprawie jest, że decyzja organu I instancji, co prawda, została wydana i doręczona już po wniesieniu skargi na bezczynność do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ale przed rozpoznaniem jej przez Sąd. W takiej sytuacji postępowanie sądowe wszczęte wskutek złożenia przez skarżącą skargi na bezczynność organu podatkowego uznać należy za bezprzedmiotowe i w związku z tym umorzyć je na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w/w ustawy. Zasadność takiego stanowiska została potwierdzona uchwałą z dnia 26 listopada 2008r., sygn. akt I OPS 6/08, w której NSA w składzie 7 sędziów stwierdził, że "Przepis art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) ma zastosowanie także w przypadku, gdy po wniesieniu skargi na bezczynność organu – w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 – 4a tej ustawy – organ wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do których pozostawał w bezczynności".

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz stan faktyczny sprawy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.