Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Referendarz sądowy – Robert Adamczewski po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi I. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] znak [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do dodatku szkoleniowego postanawia przyznać skarżącej I. G. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata

III SA/Łd 46/08

Uzasadnienie

Pismem z dnia 31 grudnia 2007 r. I. G. (dalej skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] (znak [...]) w przedmiocie odmowy przyznaniu prawa do dodatku szkoleniowego. Wyrokiem z dnia 27 marca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę. W dniu 8 kwietnia 2008 r. skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Następnie w dniu 7 lipca 2008 r. przedłożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata.

W uzasadnieniu wniosku skarżąca podniosła, że nie jest w stanie ponieść kosztów procesowych w postaci ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika. Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że skarżąca pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z narzeczonym P. O. Na dochody gospodarstwa domowego składają się: dochody z tytułu umowy o dzieło skarżącej w wysokości ok. 150 zł oraz dochody P. O. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości ok. 2.000 – 2.500 zł. Wyjaśniła przy tym, że jej dochody z tytułu umowy o dzieło mają charakter niestałego wynagrodzenia prowizyjnego i uzależnione są od wyników, tj. podpisania umowy. Skarżąca nie posiada własnego domu, mieszkania, a także żadnej innej nieruchomości. Nie posiada także żadnych zasobów pieniężnych, ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej ustawa – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), należy rozważyć, czy w świetle podanych okoliczności skarżąca spełnia przesłanki do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.

Stosownie do postanowień art. 243 § 1 cytowanej ustawy, prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 244 § 1 cyt. ustawy). W myśl art. 245 § 1 powołanej ustawy, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. W niniejszym wniosku skarżąca wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w postaci ustanowienia adwokata, czyli o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym. Zgodnie z art. 245 § 3 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 2 powołanej ustawy, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach. Od Sądu zależy uznanie oświadczenia za wystarczające dla przyznania pomocy prawnej.

W stanie faktycznym istniejącym w rozpatrywanej sprawie należy uznać, że skarżąca nie jest w stanie ponieść kosztów zastępstwa procesowego, co stanowi niezbędną przesłankę do przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym (art. 246 § 1 pkt 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Rozpoznając wniosek skarżącej, sąd miał na względzie przede wszystkim fakt, że prawo pomocy jest instytucją, której zasadniczym celem jest umożliwienie realizacji prawa do sądu osobom ubogim, nie dysponującym wystarczającymi środkami na prowadzenie sporów przed sądem. Ze złożonego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych oraz z oświadczenia o stanie rodzinnym i majątkowym wynika, iż skarżąca pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z narzeczonym P. O. Na dochody gospodarstwa domowego składają się: dochody z tytułu umowy o dzieło skarżącej w wysokości ok. 150 zł oraz dochody P. O. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości ok. 2.000 – 2.500 zł. Skarżąca nie posiada przy tym żadnych zasobów pieniężnych, jak i przedmiotów wartościowych.

W tym stanie faktycznym, mając przede wszystkim na uwadze wysokość osiąganych w gospodarstwie domowym skarżącej dochodów, należy uznać, że skarżąca nie jest w stanie ponieść kosztów zastępstwa procesowego, co stanowi przesłankę do przyznania prawa pomocy w części (art. 246 § 1 pkt 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Wobec powyższego, działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 i art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.