Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula - Dąbrowska (spr.), Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Asesor WSA Jarosław Trelka, Protokolant Łukasz Bazyluk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi J. R. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wniosku o przyznanie odszkodowania pieniężnego oddala skargę

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2008 r. Nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy postanowienie Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] grudnia 2008 r. Nr [...] o zwrocie J. R. podania z dnia [...] r. o przyznanie odszkodowania pieniężnego.

W uzasadnieniu stanowiska organ wskazał, iż do zdarzeń i stanów prawnych powstałych po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 162, poz. 1692) tj. od dnia 1 września 2004 r., nie ma już zastosowania art. 160 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. (Dz. U. 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej: "k.p.a."). Aktualnie administracyjny tryb dochodzenia roszczeń odszkodowawczych (art. 160 k.p.a.) stosuje się jedynie w tych sprawach, których decyzja nieważnościowa (art. 156 § 1 k.p.a.) stała się ostateczna przed dniem 1 września 2004 r. Wydanie w tym trybie decyzji po tej dacie skutkuje objęciem wniosku odszkodowawczego regulacją art. 417¹ § 2 Kodeksu cywilnego, a zatem jego rozpoznanie następuje wyłącznie przed sądem powszechnym. Organ wskazał ponadto, iż uchylenie art. 160 k.p.a. – którego dotychczasową materię reguluje teraz art. 417¹ § 2 Kodeksu cywilnego – spowodowało, że objęte tym przepisem roszczenie odszkodowawcze stanowi sprawę cywilną w rozumieniu art. 1 k.p.c., do rozpoznania zaś spraw cywilnych powołane są sądy powszechne (art. 2 § 1 k.p.c.).

Na powyższe postanowienie skarżący złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której zarzucił wydanemu rozstrzygnięciu:

– rażące naruszenie przepisów art. 6-11, art. 66 § 3, art. 138 i art. 160 k.p.a.;

– naruszenie przepisów art. 1, art. 5, art. 8, art. 13, oraz art. 14 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności;

– rażące naruszenie prawa materialnego, tj. art. 111a ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej;

– sporządzenie wadliwego uzasadnienia oraz błędy w ustaleniach faktycznych organu, przyjętych za podstawę orzeczenia.

Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżanego postanowienia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2008 r., a także utrzymanego nim w mocy postanowienia Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] grudnia 2008 r.

Ponadto skarżący wniósł o zobowiązanie organu I instancji do wydania stosownej decyzji odszkodowawczej oraz m.in. o przeprowadzenie kontroli toku całości postępowania administracyjnego.

W odpowiedzi na skargę organ przytoczył argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

W sprawie bezspornym jest, iż J. R. złożył do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: "MSWiA") zażalenie na postanowienie Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] grudnia 2008 r. Nr [...] o zwrocie skarżącemu podania z dnia [...] r. o przyznanie odszkodowania pieniężnego.

Organ słusznie wskazał w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, iż wnioskowany przez skarżącego, administracyjny tryb dochodzenia roszczeń z tytułu odszkodowania, nie ma obecnie zastosowania.

W ocenie Sądu stwierdzenie takie zasługuje na aprobatę, gdyż przepis art. 160 k.p.a., stanowiący podstawę dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w związku ze stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnej, został uchylony z dniem 1 września 2004 r. Przepis ten przewidywał odszkodowanie dla strony, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji nieważnej albo wydania decyzji z naruszeniem prawa. Dotyczyło to każdej strony, a więc także adresata decyzji nieważnej, chyba że przyczyniła się ona do powstania szkody.

Uchylenie wskazanego przepisu na mocy art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianach ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 162, poz. 1692) spowodowało, iż zasady dochodzenia roszczeń odszkodowawczych są określone w Kodeksie cywilnym (dalej: "k.c."), przy czym dla dochodzenia roszczeń związanych ze stwierdzeniem nieważności decyzji podstawowe znaczenie mają postanowienia art. 417 § 1 i § 2 i art. 4171 § 2 k.c.

W ocenie Sądu nie budzi wątpliwości fakt, iż MSWiA słusznie utrzymał w mocy postanowienie Komendanta Głównego Straży Pożarnej z dnia [...] grudnia 2008 r., zwracające skarżącemu wniosek o odszkodowanie. Zgodnie z treścią art. 66 k.p.a., w wypadku, gdy podanie wniesiono do organu niewłaściwego, a z podania wynika, że właściwym w sprawie jest sąd powszechny, organ, do którego podanie wniesiono, zwraca je wnoszącemu. Zwrot podania następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

W powyższej sprawie organ jako podstawę swojego rozstrzygnięcia wskazał również art. 111a ustawy dnia z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. 2006 r. Nr 96, poz. 667 ze zm.), w myśl którego sprawy dotyczące roszczeń majątkowych o świadczenia pieniężne wynikające ze stosunku służbowego strażaków rozstrzygają sądy pracy.

W świetle wskazanych okoliczności, całość podniesionych w skardze zarzutów dotyczących zarówno naruszenia przepisów prawa jak i odnoszących się do uzasadnienia oraz błędów w ustaleniach faktycznych, nie zasługuje na uznanie.

Mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 p.p.s.a., oddalił skargę jako bezzasadną.