Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie – - Iwona Golec po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku U. i Z. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie z ich skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia[...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2006 rok p o s t a n a w i a: przyznać U. i Z. G. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym: 1) zwolnienie od kosztów sądowych, 2) ustanowienie adwokata.

Skarżący, w odpowiedzi na wezwanie Sądu do uiszczenia opłaty sądowej od wniesionej skargi w kwocie 270 zł, złożyli wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.

Z uzasadnienia złożonego wniosku, dodatkowych dokumentów i oświadczeń złożonych przez skarżących wynika, co następuje.

Źródłem utrzymania rodziny skarżących jest zasiłek dla bezrobotnych otrzymywany przez U. G. w wysokości ok. 560 zł średnio miesięcznie

( zaświadczenie – k. 64 ) oraz pomoc syna i rodziny. Skarżący oświadczył, że nie ma innych dochodów oraz że nie uzyskał żadnych dochodów z tytułu prac sezonowych. Niepodjęcie czynności zarobkowych skarżący uzasadnił brakiem możliwości ich podjęcia, utratą zdrowia wymagającą leczenia psychicznego, koniecznością ciągłego uczestnictwa w postępowaniach sądowych i administracyjnych.

Odnośnie stanu rodzinnego skarżący wskazali na będącą na ich utrzymaniu 14 – letnią córkę i dodali, że ich 19 – letni syn pracuje w Londynie, ponieważ z powodu braku środków finansowych nie mógł podjąć studiów w Polsce.

Z przedłożonych zaświadczeń organu podatkowego wynika, że zarówno U. jak i Z. G. złożyli 24 kwietnia 2007 r. zeznania podatkowe PIT-36 za rok 2006, w którym każdy ze skarżących wykazał dochód w kwocie 0,00 zł.

Odnośnie stanu majątkowego skarżący wskazali, że U. G. jest właścicielką domu o powierzchni 161,28 m² oraz nieruchomości gruntowej z budynkiem o powierzchni 0,1149 ha; posiadają nadto samochód osobowy Renault Talia z 2005 roku o wartości 7.500,00 zł. U. i Z. G. dodali, że posiadają "wirtualny" majątek wielkiej wartości, t.j. wierzytelności z tytułu nakładów na nieruchomość w kwocie 132.131,00 zł zasądzone wyrokiem z dnia 04.12.2006 r. oraz wierzytelności z tytułu zaległego wynagrodzenia za sprawowanie ustawowego zarządu w kwocie ok. 250.000,00 zł. Skarżący wskazali, że fakt pełnienia przez nich przez okres prawie siedmiu lat "przymusowego zarządcy cudzej nieruchomości" przyczynił się do powstania sytuacji, w której nie są w stanie ponieść kosztów sądowych oraz wynagrodzenia adwokata.

Ze złożonego na urzędowym formularzu PPF oświadczenia wynika, że skarżący nie posiadają zgromadzonych zasobów pieniężnych.

Do wniosku o przyznanie prawa pomocy dołączono postanowienie Sądu Rejonowego w M. z 25 września 2007 r. sygn. akt (...) zezwalające Skarbowi Państwa – Staroście (...) na złożenie do depozytu kwoty 132.131,00 zł jako zabezpieczenie zgodnie z wyrokiem i ustalające, że "depozyt może być wydany U. lub Z. G. pod warunkiem przedłożenia zaświadczenia od komornika sądowego (...) o opuszczeniu i wydaniu nieruchomości położonej w M., przy ul. (...)". Skarżący dołączyli również do akt sprawy postanowienie Sądu Rejonowego z 25 września 2007 r. sygn. akt (...) postanawiające wydać wnioskodawcom U. i Z. G. depozyt sądowy w kwocie 132.131,00 zł, z informacją, że depozyt sądowy zostanie przelany na wskazany w postanowieniu rachunek bankowy należący do U. G.

Z przedłożonych, w odpowiedzi na wezwanie, rachunków bankowych skarżących wynika, że według stanu na dzień 26 listopada 2007 r. posiadali środki w wysokości 1.610,00 zł ( skarżący oświadczyli, że są to podlegające zwrotowi pieniądze pożyczone od syna ), a na wskazany w w/w postanowieniu Sądu rachunek bankowy nie wpłynęła w okresie od 25 września do 26 listopada 2007 r. kwota 132.131,00 zł.

Odnośnie ewentualnego korzystania przez skarżących z pomocy społecznej skarżący oświadczyli, że do czasu ostatecznego rozliczenia się ze Skarbem Państwa zamierzają korzystać jedynie z pomocy rodziny i dzieci.

Z przekazanych dowodów potwierdzających wydatki związane z koniecznym utrzymaniem siebie i rodziny wynika, że skarżący ponoszą miesięcznie wydatki w kwocie średnio 290 zł ( opłata za energię elektryczną, wodę, wywóz ścieków, opłatę za telefon ).

Zgodnie z przepisem art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 p.p.s.a.). Przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym jest zależne od wykazania przez stronę będącą osobą fizyczną, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).

Przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego ( art. 245 § 2 p.p.s.a. ) jest uzależnione od wykazania przez stronę będącą osobą fizyczną, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Ciężar dowodu takich okoliczności spoczywa na stronie, która ubiega się o przyznanie prawa pomocy. Świadczy o tym użycie w przepisie art. 246 § 1 p.p.s.a zwrotu "gdy wykaże". Do Sądu należy natomiast ocena, czy takie okoliczności zachodzą. Brak wskazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy wręcz uniemożliwia sądowi merytoryczną ocenę wniosku.

Oceniając złożony wniosek o przyznanie prawa pomocy wraz z przedłożonymi przez skarżących dokumentami i oświadczeniami, stwierdzić należy, iż zasługuje on na uwzględnienie; skarżący wykazali bowiem, iż aktualna sytuacja finansowa i rodzinna nie pozwala im na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania w niniejszej sprawie.

Z tych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 245 § 2 p.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji.