Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 17 października 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski po rozpoznaniu w dniu 17 października 2007 roku na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej B. P. i J. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 12 czerwca 2006 roku w sprawie ze skargi B. P. i J. P. na bezczynność Starosty Powiatu [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.

W dniu 12 czerwca 2006 roku po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym skargi B. P. i J. P. na bezczynność Starosty Powiatu [...] w sprawie zwrotu nieruchomości Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowił o odrzuceniu skargi. Odpisy powyższego postanowienia doręczono pełnomocnikowi B.P. – adw. A. B. – M. i opiekunowi prawnemu ubezwłasnowolnionego całkowicie J. P. – B. P. w tej samej dacie tj. w dniu 20 czerwca 2007 roku.

W dniu 21 czerwca 2006 roku pełnomocnik B. P. – adw. A. B. – M. złożyła do Sądu pismo, w którym wyraziła ocenę o braku podstaw prawnych do wniesienia skargi kasacyjnej na wskazane na wstępie postanowienie Sądu.

W dniu 7 września 2007 roku B. P. działając w imieniu własnym oraz w imieniu J. P. złożył pismo oznaczone jako zażalenie, dotyczące sprawy o sygn. akt II SAB/Łd 7/06.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II z dnia 11 września 2007 roku B. P. został wezwany do wypowiedzenia się w terminie 7 dni, czy powyższe pismo stanowi środek odwoławczy, czy też stanowi polemikę w sprawie, pod rygorem potraktowania przedmiotowego pisma jako środka odwoławczego. W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący złożył w dniu 20 września 2007 r. pismo, w którym potwierdził fakt otrzymania zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II. W swoim piśmie poinformował również o fakcie otrzymania pisma Starosty Powiatu [...] z dnia 9 września 2007 roku stanowiącego zawiadomienie o możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań (art. 10 § 1 K.p.a.).

Skarżący nie wypowiedział się natomiast w przedmiocie charakteru pisma z dnia

7 września 2007 roku.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II z dnia 21 września 2007 roku pismo B. P. zostało ocenione jako skarga kasacyjna na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 12 czerwca 2006 roku odrzucające skargę na bezczynność Starosty Powiatu [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna tj. pismo z dnia 7 września 2007 roku zatytułowane "Zażalenie" jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.

Analiza treści skargi wniesionej przez B. P. w kontekście wymagań jakie cytowany powyżej przepis przewiduje dla skargi kasacyjnej prowadzi do wniosku, iż pismo skarżącego z dnia 7 września 2007 roku oprócz wskazania zaskarżonego orzeczenia nie zawiera pozostałych składników skargi kasacyjnej.

Nadto stosownie do art. 175 § 1 ww. ustawy skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3 (tzw. przymus adwokacko - radcowski). Przymus ów nie obowiązuje, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich (art. 175 § 2 ustawy). W określonych kategoriach spraw skargę kasacyjną może sporządzić doradca podatkowy lub rzecznik patentowy (art. 175 § 3 ustawy). Użyte w art. 175 § 1 ww. ustawy wyrażenie "skarga kasacyjna powinna być sporządzona" należy rozumieć jako obowiązek jej sporządzenia przez adwokata lub radcę prawnego. Z obowiązku tego zwolnione są wyłącznie podmioty wymienione w § 2 i § 3 art. 175 ustawy. Treść przywołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż sporządzenie skargi kasacyjnej przez inny podmiot niż wymieniony w art. 175 ww. ustawy jest prawnie niedopuszczalne.

Odnosząc powyższe do rozpoznawanej sprawy należy uznać, iż sporządzenie skargi kasacyjnej osobiście przez B. P. stanowi naruszenie obowiązku określonego w art. 175 § 1 ww. ustawy i czyni skargę niedopuszczalną.

Na marginesie nadmienić należy, iż w toku postępowania sądowego skarżącemu przyznano prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata (postanowienie z dnia 16 marca 2006 roku). W piśmie z dnia 21 czerwca 2006 roku adw. A. B. – M. wyraziła opinię o braku odstaw prawnych do wniesienia skargi kasacyjnej.

Niezależnie od powyższego należy zauważyć, iż skarga została wniesiona z uchybieniem terminu. Stosownie do art. 177 § 1 ww. ustawy skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.

Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wydane w dniu 12 czerwca 2006 roku zostało doręczone pełnomocnikowi B. P. – adw. A. B. – M. w dniu 20 czerwca 2006 roku, natomiast skarga kasacyjna została wniesiona w dniu 7 września 2007 roku, tj. z oczywistym uchybieniem terminu.

W tym stanie rzeczy mając na uwadze treść art. 178 ww. ustawy, w myśl którego wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.

T.N.