Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący – asesor WSA – Piotr Kraczowski po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. L., J. L., J. L. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji; postanawia: – odrzucić skargę –

Skarżący – E. L., J. L., J. L. – 24 czerwca 2007 r. złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z [...] czerwca 2007 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia wysokości należnej opłaty.

Zarządzeniem z 7 sierpnia 2007 r. Przewodniczący Wydziału IV WSA w Warszawie, na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; zwanej dalej "p.p.s.a."), w związku z § 2 ust. 3 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193 ze zm.), wezwał E. L., J. L. i J. L. do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie dwustu złotych w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.

Na powyższe zarządzenie skarżący wnieśli zażalenie.

Postanowieniem z 9 października 2007 r. sygn. akt II OZ 959/07 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie skarżących na zarządzenie z 7 sierpnia 2007 r.

Następnie zarządzeniem z 12 listopada 2007 r. Przewodnicząc Wydziału IV WSA w Warszawie wezwał skarżących do wykonania prawomocnego zarządzenia z 7 sierpnia 2007 r. o wezwaniu do wpisu od skargi w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia.

Na powyższe zarządzenie skarżący wnieśli zażalenie, które WSA w Warszawie postanowieniem z 12 grudnia 2007 r. odrzucił.

Na powyższe postanowienie WSA w Warszawie skarżący wnieśli zażalenie, które Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 28 lutego 2008 r. sygn. akt II GZ 50/08 oddalił. W uzasadnieniu podał, że Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 9 października 2007 r. sygn. akt II OZ 959/07 oddalił zażalenie skarżących na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału IV WSA w Warszawie z 7 sierpnia 2007 r. w przedmiocie kosztów sądowych. Tym samym uznał, że prawidłowo określono rodzaj i wysokość wpisu sądowego. Będące przedmiotowe niniejszej kontroli zarządzenie z 12 listopada 2007 r. jest jedynie wezwaniem do wykonania przez skarżących prawomocnego zarządzenia z 7 sierpnia 2007 r. o wezwanie do uiszczenia przez nich wpisu stałego od skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w kwocie 200 zł. W związku z powyższym brak jest podstaw do kwestionowania przedmiotowego zarządzenia.

Skarżący zostali poinformowani, że postanowienie z 28 lutego 2008 r. jest ostateczne i nie podlega zaskarżeniu.

Wyżej wymienione orzeczenie zostało doręczone skarżącym 14 marca 2008 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru k. 109-111 akt sądowych).

Z informacji uzyskanej z Oddziału Finansowo – Budżetowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wynika, że w dokumentach księgowych dotyczących opłat sądowych nie zidentyfikowano wpłaty do niniejszej sprawy (wpisu sądowego w kwocie 200 zł).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:

Na wstępie należy zauważyć, że doręczenie wezwania skierowanego do strony o uiszczenie opłaty w stosownej wysokości od wniesionego pisma traktuje się jako równoznaczne z doręczeniem odpisu zarządzenia przewodniczącego w tym przedmiocie.

Jeżeli strona nie kwestionuje obowiązku nałożonego na nią przedmiotowym zarządzeniem, to we wskazanym w wezwaniu terminie zobligowana jest do uiszczenia ustalonego wpisu sądowego.

W sytuacji zaś, gdy strona kwestionuje nałożony na nią obowiązek uiszczenia wpisu sądowego uprawniona jest w ustawowym terminie wnieść zażalenie na tak doręczone zarządzenie. Zaskarżenie zarządzenia powoduje ten skutek, że w związku z przeniesieniem na sąd drugiej instancji kompetencji do badania zasadności wezwania do uiszczenia opłaty niejako zawieszeniu ulega skutek doręczenia wezwania w zakresie zapoczątkowania biegu terminu do uiszczenia opłaty. Przeszkoda ta ustaje z chwilą oddalenia zażalenia, z tym jednak, że względem strony wznowienie obowiązku uiszczenia opłaty w ustawowym terminie łączyć należy z elementem wiedzy o treści rozstrzygnięcia sądu drugiej instancji.

W przedmiotowej sprawie skarżący odpis postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 lutego 2008 r. (oddalającego zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w zakresie odrzucenia zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału IV WSA w Warszawie o wezwaniu do uiszczenia wpisu) otrzymali 14 marca 2008 r. wraz z informacją, że ww. orzeczenie jest ostateczne i nie podlega zaskarżeniu. A zatem termin do uiszczenia wpisu sądowego od skargi upłynął 21 marca 2008 r. W tym terminie nie uiszczono żądanego wpisu od skargi.

W tej sytuacji na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji postanowienia.