Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia E. L., J. L., J. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 6 marca 2009 r., sygn. akt V SA/Wa 199/08 w zakresie odrzucenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 16 czerwca 2008 r., sygn. akt V SA/WA 199/08 w zakresie odrzucenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 20 maja 2008 r., sygn. akt V SA/WA 199/08 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 17 kwietnia 2008 r., sygn. akt V SA/WA 199/08 w zakresie odrzucenia skargi E. L., J. L., J. L. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] czerwca 2007 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie

Postanowieniem z dnia 6 marca 2009 r., sygn. akt V SA/Wa 199/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił zażalenie E. L., J. L., J. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 16 czerwca 2008 r., sygn. akt. V SA/Wa 199/08 w przedmiocie odrzucenia zażalenia.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że w przedmiotowej sprawie zarządzenie Przewodniczącego Wydziału V z 11 lipca 2008 r., zobowiązujące skarżących do uiszczenia solidarnie wpisu sądowego od zażalenia jest prawomocne, gdyż Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na ww. zarządzenie (postanowienie z 16 października 2008 r. sygn. akt II GZ 266/08). Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 13 lutego 2009 r. sygn. akt II GZ 28/09 oddalił również zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z 3 grudnia 2008 r., którym odrzucono zażalenie na powtórne wezwanie z 30 października 2008 r. Skarżących do uiszczenia wpisu, jako na akt nie podlegający zaskarżeniu.

W związku z powyższym Sąd stwierdził, że skarżący mimo skutecznego wezwania zarządzeniami Sądu z 11 lipca 2008 r. oraz otrzymania pism z 30 października 2008 r. przypominających o konieczności uiszczenia wpisu, obowiązku tego nie wypełnili.

W dniu 25 marca 2009 r. wpłynęło do sądu "zażalenie, wniosek wraz ze skargą". W piśmie tym skarżący domagali się "zmiany, unieważnienia i uchylenia w/w postanowienia, wezwania". Opisując szeroko dotychczasowy przebieg postępowania E. L., J. L., J. L.wskazali, że ich zdaniem sprawa powinna być prowadzona na koszt organu, sądu lub państwa.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zażalenie jest środkiem odwoławczym służącym od wskazanych ustawowo postanowień incydentalnych, niekończących postępowania w sprawie, stosownie do treści art. 194 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: p.p.s.a). Jak wynika z art. 194 § 1 pkt 8 p.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego, którego przedmiotem jest odrzucenie zażalenia.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z 6 marca 2009 r. odpowiada prawu. Sąd I instancji trafnie podniósł, iż skarżący mimo skutecznego wezwania zarządzeniami Sądu z 11 lipca 2008 r. oraz otrzymania pism z 30 października 2008 r. przypominających o konieczności uiszczenia wpisu, obowiązku tego nie wypełnili.

Stosownie do treści art. 220 § 1 zd. 1 p.p.s.a., sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Natomiast zgodnie z art. 220 § 3 p.p.s.a. skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od którego mimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega-ją odrzuceniu przez sąd. Wobec powyższego Sąd I instancji zasadnie odrzucił zażalenie.

Zauważyć należy, że skarżący próbując kwestionować wynikający z powyższych przepisów obowiązek uiszczenia wpisu od wniesionego zażalenia, w istocie twierdzą jedynie, iż - ich zdaniem - obowiązek ponoszenia kosztów sądowych nie wynika z przepisów prawa. Należy wskazać, iż zgodnie z art. 214 § 1 p.p.s.a. do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. Podniesionych w zażaleniu zarzutów nie sposób odnieść do przedmiotu postępowania zażaleniowego, który sprowadza się jedynie do oceny faktu nieuiszczenia należnego wpisu sądowego.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.