drukuj    zapisz    Powrót do listy

6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz, Budowlane prawo, Inspektor Nadzoru Budowlanego, Oddalono skargę, VII SA/Wa 1236/10 - Wyrok WSA w Warszawie z 2010-10-28, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VII SA/Wa 1236/10 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2010-10-28 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2010-07-02
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Krystyna Tomaszewska
Mirosława Kowalska /przewodniczący sprawozdawca/
Tadeusz Nowak
Symbol z opisem
6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz
Hasła tematyczne
Budowlane prawo
Sygn. powiązane
II OSK 400/11 - Wyrok NSA z 2012-05-25
Skarżony organ
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071 art. 156
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Dz.U. 2002 nr 75 poz 690 par. 10-13, par. 271-273
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1067 par 102
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi dalekosiężne do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant Ref. staż. Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2010 r. sprawy ze skargi W.M. i J.M. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2010 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lutego 2010r., znak: [...], działając na podstawie art. 157 § 1 i 2 w zw. z art. 158 § 1 w zw. z art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98 poz. 1071 ze zm. - zwanej dalej k.p.a.) w zw. z art. 80 ust. 1 pkt 2, art. 81 ust. 1 pkt 2, art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm./ - po rozpatrzeniu wniosku W. i J.M. o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty [...] z dnia [...] marca 2004r. znak [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę segmentu ,A" oraz przebudowę budynku administracyjno - gospodarczego w ramach rozbudowy Gimnazjum i Szkoły Podstawowej w [...] na działce nr [...] - odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji.

Organ pierwszej instancji w uzasadnieniu decyzji podkreślił, że jego ocenie podlegała wyłącznie decyzja kontrolowana w postepowaaniu nieważnościowym, zatem legalność pozwolenia na budowę segmentu "A" oraz przebudowę budynku administracyjno — gospodarczego przy Gimnazjum i Szkole Podstawowej w [...] (działka nr [...]). Nie oceniał całkowitej lokalizacji kompleksu edukacyjnego, celowość inwestycji w tym miejscu, a także kwestie zapewnienia należytego udziału wnioskodawcom w licznych postępowaniach administracyjnych lub rozpatrywanie cywilno-prawnych spraw odkupu przez Gminę [...] ich nieruchomości. Te aspekty wielowątkowej sprawy są bowiem lub były przedmiotem odrębnych postępowań, które w większości zakończyły się prawomocnymi decyzjami i wyrokami, o czym szeroko piszą wnioskodawcy.

Zdaniem organu, decyzja opisana wyżej, a kontrolowana w postępowaniu nieważnościowym, nie jest obarczona żadną z wad opisanych w przepisie art. 156 k.p.a.. Rozbudowa obiektu edukacyjnego dopuszczalna była w świetle, obowiązującego w dacie wydania decyzji, miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego Gminy [...] (uchwała Rady Gminy [...] nr [...] z dnia [...] października 2001 r.,), gdzie m.in. działka nr [...], objęta inwestycją, przeznaczoną została na cele oświatowe. Projekt budowlany

wykonany został przez uprawnione osoby oraz jest kompletny, tj. posiada wymagane opinie, uzgodnienia i sprawdzenia, w tym w aspekcie zabezpieczeń przeciwpożarowych oraz bezpieczeństwa i higieny pracy. Wobec takich okoliczności, zgodnie z art. 35 ust. 4 ówcześnie obowiązującego Prawa budowlanego, organ administracji architektoniczno - budowlanej posiadał obowiązek wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.

Zdaniem organu pierwszej instancji, także analiza akt sprawy nie wykazała naruszeń przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki oraz ich usytuowanie. Budynek nowoprojektowany usytuowano od granic działki nr [...] w odległości 5m od strony południowej, 15m od strony zachodniej i 30 od strony północnej. Najmniejsza odległość od granic działki Państwa M. wynosi ok. 40m, a od terenu stacji paliw ok. 75m. Budynek adaptowany znajduje się odpowiednio w odległości 50, 28 i 5m od granic geodezyjnych działki nr [...]. Najmniejsza odległość od granic działki właścicieli M. wynosi ok. 17m, a od terenu stacji paliw ok. 60m. Są to odległości zgodne z wymaganiami stawianymi przez rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U.nr 75 poz. 690 z póżn. zm. - por. §10-13 oraz §271-273). Ponadto, zrealizowana inwestycja nie narusza odległości wynikających z przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki z dn. 20 września 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi dalekosiężne do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie. Posiadane dane z oceny wzajemnego oddziaływania funkcjonującej stacji paliw będącej własnością W.M., a Zespołem Szkół w [...] dowodzą, że wymagana § 17 rozporządzenia odległość 20m pomiędzy budynkami użyteczności publicznej (szkołą) a bazą paliw, tj. czterema zagłębionymi w gruncie zbiornikami po 20 m każdy i dwoma zbiornikami LPG o łącznej pojemności 10 m3 jest zachowana. Równocześnie, przy projektowaniu inwestycji nie naruszono odległości określonych w § 97 rozporządzenia, tj. 10 m - od budynków o konstrukcji niepalnej, z wyjątkiem wymienionych w pkt 1 i 20 m - od innych budynków niewymienionych w pkt 2

Reasumując, organ pierwszej instancji stwierdził, że nie występują okoliczności uzasadniające konieczność eliminacji z obrotu prawnego, decyzji

pozwolenia na budowę, kwestionowanej w niniejszym postępowaniu nieważnościowym

Dodatkowo odnosząc się do zarzutów w zakresie wątków korupcyjnych i twierdzeń o zasadności zbadania sprawy przez prokuratora i CBA organ wyjaśnił,, że zgodnie z art. 304 § 1 Kodeksu postępowania karnego jeżeli zainteresowani powzięli informację o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu mają obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policję. W odniesieniu natomiast do kwestii wyłączenia wyszczególnionych w piśmie z dn. 31 grudnia 2009 r. osób od sprawy wskazał, że zgodnie z art. 24 § 1 k.p.a. pracownik organu administracji podlega wyłączeniu tylko, gdy wystąpią przesłanki tego przepisu, nie zaś gdy czynności wykonane przez te osoby nie budzą akceptacji wnioskodawców (wśród tych osób znaleźli się także emerytowani już pracownicy [...] Urzędu Wojewódzkiego).

Po rozpatrzeniu odwołania W. i J.M., od opisanej wyżej decyzji organu pierwszej instancji -Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, , decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r. znak [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Organ odwoławczy wskazał, że postępowanie poprzedzające wydanie decyzji .kontrolowanej w postępowaniu nieważnościowym, przeprowadzono zgodnie z dyspozycją art.35 ust.1 pkt1 lit.a,c oraz pkt 2 i 3 ustawy Prawo budowlane. Inwestor spełnił opisane w ww. przepisie warunki , a to obligowało, zgodnie z art. 35 ust. 4 ustawy Prawo budowlane, właściwy organ do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.

Organ II instancji stwierdził, że inwestycja jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania prezstrzennego. Kwestie dopuszczalnych prawem odległości inwestycji od nieruchomości skarżących i zlokalizowanych tam urządzeń potwierdza w piśmie z dnia [...] marca 2009r., znak: [...] Komendnt Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w [...].. Jjak wynika z projektu zagospodarowania terenu przedmiotowa inwestycja, tzn. segment "A" znajduje się w odległości ok. 83,00 m od stacji paliw, znajdującej się na działce odwołujących się, nr ew. [...]. zaś podlegający przebudowie budynek administracyjno-gospodarczy około 71,00 m od ww. stacji paliw. Ponadto, przebudowa istniejącego budynku administracyjno-gospodarczego objęta pozwoleniem na budowę z [...] marca 2010r, zgodnie z projektem budowlanym, dotyczy tylko zmiany funkcji pomieszczeń

wewnątrz budynku (str. 5 Projektu budowlanego, branża: architektura oraz rys. 14 i 15), zatem pozostaje bez wpływu na zagospodarowanie terenu. Powyższe odległości potwierdza również "analiza odległości" z dnia 17 września 2008r., (karta 150 akt).

Organ II instancji stwierzdzil, że inwestycja spełnia wymagania określone w § 102 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2000r., w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi dalekosiężne do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie (Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1067 ze zm. - wg stanu na dzień wydania badanej decyzji Starosty [...] z dnia [...] marca 2004r..), zgodnie z którym, odległość odmierzacza paliw płynnych, przyłącza spustowego, krańca pomiarowego i przewodu oddechowego stacji paliw płynnych powinna wynosić co najmniej 20 m od innych budynków niż budynki o konstrukcji niepalnej.

Ponadto, działka [...], na której została przewidziana inwestycja, nie graniczy bezpośrednio z działką odwołującej się oznaczoną nr ew. [...], co potwierdza "Ocena potencjalnych konfliktów przestrzennych między planowaną rozbudową stacji paliw a zespołem szkół w [...] ", znajdująca się w aktach spraw., bowiem pomiędzy ww. działkami znajdują się działki [...] (droga) oraz [...] (boisko, bieżnia sportowa).

Dodatkowo organ stwierdził, że skoro przedmiotem analizy jest decyzją Starosty dotycząca budowy segmentu A" (kategorii IX), oraz przebudowa budynku administracyjno-gospodarczego, to zarzuty odwołujących się dotyczące budynków istniejących już wcześniej, pozostają bez wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie.

Ostatecznie organ II instancji podzielił stanowisko organu pierwszej instancji o tym, że decyzja kontrolowana w postępowaniu nieważnościowym nie jest obarczona jedną z wad, o której mowa w art. 156 § 1 k.p.a. .

Skargę, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na powyższą decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2010 r. złożyli W.M. i J.M. dochodząc jej uchylenia. Podnieśli, że organy wydały decyzję z rażącym naruszeniem prawa i ich rozstrzygnięcia nie mogą być zaakceptowane, jako wydane przez organ praworządnego państwa.

W odpowiedzi na skargę Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji i wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2002r., Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sąd administracyjny, sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Sąd Administracyjny nie ocenia rozstrzygnięcia organu administracji pod kątem jego słuszności, czy też celowości, jak również nie rozpatruje sprawy kierując się zasadami współżycia społecznego.

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie - zaskarżona i poprzedzająca ją decyzja organu I instancji odpowiadają przepisom prawa.

Należy podkreślić, że przedmiotem niniejszego postępowania było badanie decyzji pozwolenia na budowę, w nadzwyczajnym trybie postępowania nieważnościowego. Zaskarżona i poprzedzająca ją decyzja decyzja dotyczyly zaś, odmowy stwierdzenia nieważności decyzji udzielającej pozwolenia na budowę.

W ocenie Sądu zasadnie organy obu instancji uznały, że decyzja kontrolowana w postepowaaniu nieważnościowym nie jest obarczona, żadną z wad opisanych w przepisie art. 156 k.p.a. i tym samym należy odmówić stwierdzenia jej nieważności.

Organy obu instancji wnikliwie rozpoznały sprawę, wyczerpująco zbadały decyzję kontrolowaną w postępowaniu nieważnościowym pod kątem wad nieważnościowych.

Organy, ponad wszelką wątpliwość wykazały, że inwestycja objęta przedmiotowym pozwoleniem na budowę jest zgodna z planem zagospodarowania przestrzennego obowiązującego dla terenu, na którym jzostała zlokalizowana. Inwestor uzyskał wymagane prawem opinie, uzgodnienia, pozwolenia, sprawdzenia, zaś projekt został sprawdzony i podpisany przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia, inwestor złożył też prawidłowo wypełnione oświadczenie, o prawie dysponowania nieruchomością na cele niniejszej inwestycji.

Zdaniem Sądu, zczegółowo została wyjaśniona też kwestie zachowania przewidzianych prawem odległości inwestycji od nieruchomości skarżących i zlokalizowanych tam urządzeń. W tym zakresie powołano się na stanowisko Komendnta Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w [...], zawarte w pismie z dnia [...] marca 2009r., znak: [...]. Zasadnie wskazano także że z projektu zagospodarowania terenu wynika, że przedmiotowa inwestycja, tzn.

segment "A" zlokalizowana jest w odległości ok. 83,00 m od stacji paliw, znajdującej się na działce odwołujących się, nr ew. [...]. zaś podlegający przebudowie budynek administracyjno-gospodarczy około 71,00 m od ww. stacji paliw. Przy czym prawidłowo wskazano, że przebudowa istniejącego budynku administracyjno-gospodarczego objęta pozwoleniem na budowę z [...] marca 2010r., zgodnie z projektem budowlanym, obejmuje tylko zmianę funkcji pomieszczeń wewnątrz budynku (str. 5 Projektu budowlanego, branża: architektura oraz rys. 14 i 15), zatem pozostaje bez wpływu na zagospodarowanie terenu. Powyższe odległości potwierdza również "analiza odległości" z dnia [...] września 2008r., (karta 150).

Wskazać należu, że zgodnie z przepisem § 102 ust 1 obowiązującego w dniu wydania decyzji o pozwoleniu na budowę rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia [...] września 2000 r. (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 106 że zm - wg stanu na dzień wydania badanej decyzji Starosty [...] z dnia [...] marca 2004r..), odległość odmierzacza paliw, studzienki spustowej, rury pomiarowej i przewodu oddechowego stałej stacji paliw powinna wynosić co najmniej: 1) 1 m więcej, niż wynosi zasięg strefy zagrożenia wybuchem - od pawilonu stacji przeznaczonego do równoczesnego przebywania w nim nie więcej niż 50 osób bez prowadzenia usług hotelarskich, 2)10 m - od obiektów budowlanych o konstrukcji niepalnej, z wyjątkiem wymienionych w pkt 1, 3) 20 m - od innych obiektów budowlanych i lasu. 4) (34) 5 m - od granicy sąsiadującej niezabudowanej działki nieprzeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe i użyteczności publicznej.

Analizując powyższe wskazania i projekt inwestycji, w szczególności piana zagospodarowania działki, stwierdzić należy,że prawidłowo organy stwierdziły, że inwestycja spełnia wymagania określone w § 102 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia

W ocenie Sądu organy zasadnie w opadrciu o dokument pod nazwą "Ocena potencjalnych konfliktów przestrzennych między planowaną rozbudową stacji paliw a zespołem szkół w [...] "ustaliły także, że działka [...] objęta inwestycją, nie graniczy bezpośrednio z działką skarżących oznaczoną nr ew. [...], bowiem pomiędzy ww. działkami znajdują się działki [...] (droga) oraz [...] (boisko, bieżnia sportowa).

Należy podzielić też stanowisko organu drugiej instancji, zgodnie z którym, skoro przedmiotem analizy jest decyzją Starosty dotycząca budowy segmentu A" (kategorii IX), oraz przebudowa budynku administracyjno-gospodarczego, to zarzuty

odwołujących się dotyczące budynków istniejących już wcześniej, pozostają bez wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie.

Sąd, w okolicznościach niniejszej sprawy, podziela stanowisko organów pierwszej i drugiej instancji o tym, że kontrolowana w postępowaniu nieważnosciowym decyzja nie jest obarczona żadna z wad, o których mowa w art. 156 §1 k.p.a. .

Mając na względzie powyższe rozważania Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, orzekł, jak w sentencji wyroku na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r, Nr 153, poz. 1270 ze zm.).



Powered by SoftProdukt