Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Kr 1674/14 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] sierpnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie postanawia: oddalić zażalenie.

J.N. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

w Krakowie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia

[...] sierpnia 2014 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Starosty W. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] o skierowaniu J.N. na badania lekarskie (...) w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami wydaną na podstawie art. 99 ust. 1 pkt 2 lit. b w zw. z art. 75 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2011 r., Nr 30, poz.151 ze zm.).

W skardze został zawarty wniosek o "uchylenie rygoru natychmiastowej wykonalności zaskarżonej decyzji". W uzasadnieniu skargi skarżący wskazał, że: posiadanie prawa jazdy jest dla skarżącego niezmiernie ważne, jest konieczne w pracy, którą obecnie wykonuje, bez tego uprawnienia stanie się na powrót osoba pozbawioną środków do życia.

Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Kr 1674/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Zdaniem Sądu, skarżący nie wykazał dostatecznie, aby w niniejszej sprawie wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako p.p.s.a.), tj. aby wykonanie skarżonej decyzji mogło wyrządzić znaczną szkodę lub spowodować trudne do odwrócenia skutki. Ponadto wykonanie zaskarżonej decyzji nie powoduje automatycznie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami w jakimkolwiek zakresie. Zaskarżona decyzja nie pozbawia skarżącego uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi, gdyż stanowi ona jedynie o konieczności poddania się badaniom.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył J. N., zarzucając zaskarżonemu orzeczeniu naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. i wnosząc o jego zmianę.

Skarżący wskazał, że odmowa wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji spowoduje, iż zostanie on poddany badaniom przed prawomocnym rozstrzygnięciem, czy skierowanie na badanie jest zasadne, zatem dalsza ochrona przed bezzasadnymi badaniami w postępowaniu sądowoadministracyjnym straci jakikolwiek sens.

Ponadto zdaniem skarżącego opinia biegłych psychiatrów, która legała u podstaw zaskarżonej decyzji, zawiera sprzeczności, co również przemawia za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżanego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ciężar dowodu w zakresie wykazania powyższych okoliczności, stanowiących podstawę do wstrzymania wykonania zaskarżanego aktu, spoczywa na wnioskodawcy i sprowadza się do przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonego aktu faktycznie spowoduje powstanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków.

W rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie prawidłowo przyjął, że wniosek strony nie zawiera argumentów, które przemawiałyby za koniecznością wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Skarżący nie wykazał bowiem, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest zasadne w stosunku do niego w kontekście wystąpienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienia wystąpienia tych przesłanek nie stanowią argumenty o konieczności posiadania prawa jazdy, bowiem w zaskarżonej decyzji organ potwierdził jedynie zasadność skierowania skarżącego na badania lekarskie w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami. Zaskarżona decyzja nie pozbawia więc skarżącego uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi.

Odnosząc się natomiast do argumentacji przedstawionej w zażaleniu, zauważyć należy, że wykonanie każdej decyzji pociąga za sobą określone konsekwencje, zaś jej uchylenie powoduje, że wykonanie aktu okazuje się zbędne. Jednak istotą ochrony tymczasowej jest przeciwdziałanie takim skutkom tego aktu, które byłyby trudne do naprawienia pomimo przywrócenia stanu sprzed wydania decyzji, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie. Ponadto w postępowaniu incydentalnym wszczętym wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji, Sąd nie jest uprawniony do badania legalność tej decyzji. Zatem podnoszone w zażaleniu kwestie oparcia zaskarżonej decyzji na sprzecznych opiniach biegłych psychiatrów pozostają poza przedmiotem oceny w tym postępowaniu.

Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zaskarżone postanowienie odpowiada prawu i na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.