Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Pauter Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska (spr.) Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant sekr. sąd. Małgorzata Zacharia-Gardzielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lipca 2014 r. sprawy ze skargi I.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zakazu wykonywania działalności gospodarczej oddala skargę.

Uzasadnienie.

Decyzją z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] Prezydent Miasta orzekł zakaz wykonywania przez przedsiębiorcę – I.K. działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców oraz z urzędu skreślił przedsiębiorcę wpisanego pod numerem ewidencyjnym [...], jako "Szkoła Kierowców I.K." z rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek szkolenia kierowców.

Decyzja wydana została na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 4, art. 45 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 1 lit. c w związku z art. 24 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (DZ.U. z 2011 r. Nr 30 poz. 151 ze zm.) w związku z art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (DZ.U. z 2012 r. poz. 1137 z póżn. zm.).

W uzasadnieniu organ wskazał, że I.K. jako przedsiębiorca – osoba fizyczna, na podstawie wpisu Prezydenta Miasta do rejestru przedsiębiorców, wykonywała działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców, działając pod firmą "Szkoła Kierowców I.K.".

W dniach od [...] listopada 2013 r. do [...] listopada 2013 r. przeprowadzona została kontrola wskazanego ośrodka szkolenia kierowców, obejmująca okres działalności od [...] stycznia 2013r. do [...] listopada 2013r. W trakcie kontroli, na podstawie zapisów w kartach przeprowadzonych zajęć oraz w dowodach rejestracyjnych pojazdów stwierdzono jedenastokrotnie prowadzenie zajęć praktycznych (łącznie 20 godzin dla kat. A1) w okresie od [...] września 2013 r. do [...] pażdziernika 2013 r. pojazdem marki [...] (motocykl), nr rej. [...], który nie był dopuszczony do ruchu z uwagi na nieposiadanie aktualnego przeglądu technicznego. Na podstawie dokonanych wpisów w dowodzie rejestracyjnym pojazdu stwierdzono, że w okresie od [...] sierpnia 2013 r. do [...] listopada 2013 r. powstała luka w badaniach technicznych pojazdu. Zgodnie z kartą prowadzonych zajęć na danym pojeżdzie prowadzone były szkolenia praktyczne w zakresie kategorii A1 prawa jazdy.

Nadto kontrola wykazała ośmiokrotne prowadzenie zajęć praktycznych (łącznie 17 godzin dla kat. B+E) w okresie od [...] maja 2013 r. do [...] lipca 2013 r. pojazdem marki [...] (przyczepa ciężarowa), nr rej. [...], która nie była dopuszczona do ruchu z uwagi na nieposiadanie aktualnego przeglądu technicznego. W świetle dokonanych zapisów w dowodzie rejestracyjnym pojazdu stwierdzono, że w okresie od [...] maja 2013 r. do [...] lipca 2013 r. powstała luka w badaniach technicznych. Zgodnie z zapisami karty przeprowadzonych zajęć od [...] maja 2013 r. do [...] czerwca 2013 r. oraz w dniu [...] lipca 2013 r. na danym pojeżdzie przeprowadzano szkolenia praktyczne w zakresie kategorii B+E prawa jazdy.

Organ wskazał, że niebudzącą w sprawie okolicznością jest, iż okresy nieposiadania przeglądu technicznego pojazdów wykorzystywanych do szkoleń, pokrywają się z okresem prowadzenia na tych pojazdach zajęć praktycznych. Fakt, że szkolenie odbywało się z wykorzystaniem tych konkretnych pojazdów ustalono na podstawie oświadczenia z dnia [...] listopada 2013 r. złożonego przez przedsiębiorcę oraz kierownika ośrodka, będącego jednocześnie instruktorem.

Dalej organ podniósł, że pomimo iż pojazdy posiadały adnotację "L" wpisaną w dowodzie rejestracyjnym, która ma za zadanie potwierdzać spełnianie dodatkowych wymogów, to jednak sam wpis jest wyłącznie czynnością materialnie – techniczną, dokonywaną tylko raz i to na podstawie zaświadczenia z przeprowadzonego badania technicznego. W ramach nadzoru, który wiąże się ze sprawdzeniem spełnienia odpowiednich warunków prowadzenia zajęć kwestię spełnienia dodatkowych wymogów przez pojazdy szkoleniowe, można dopiero rozpatrzeć biorąc łącznie pod uwagę drugi warunek, który ma najistotniejsze znaczenie, czyli aktualny przegląd techniczny. Po stwierdzeniu wystąpienia łącznie obu przesłanek, można wiążąco stwierdzić że pojazd jest przygotowany i przystosowany do szkolenia, a szkolenie nim nie stanowi naruszenia przepisów. W sprawie rozpatrywanej, w ocenie organu, brak było spełnienia drugiego wymogu.

Organ stwierdził, że przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców przy dokonywaniu wpisu do rejestru składa oświadczenie, że zna i spełnia warunki do wykonywania przedmiotowej działalności. Ośrodek szkolenia kierowców może prowadzić przedsiębiorca, który posiada infrastrukturę odpowiednią do zakresu prowadzonego szkolenia, w tym pojazd przeznaczony do nauki jazdy. Podstawowym warunkiem do prowadzenia zajęć jest posiadanie pojazdu, ale nie jakiegokolwiek pojazdu, lecz spełniającego wszystkie wymogi stawiane nie tylko wykorzystywanym do szkolenia, ale wszystkim poruszającym się w ruchu lądowym.

Powyższe, zdaniem organu prowadzi do wniosku, że szkolenie pojazdem niedopuszczonym do ruchu w świetle ustawy prawo o ruchu drogowym, stanowi rażące naruszenie warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców poprzez prowadzenie szkolenia pojazdem niespełniającym wymogów. Brak okresowego stwierdzenia dopuszczenia pojazdu do ruchu, czyli potwierdzenia spełnienia wszystkich warunków technicznych powoduje, że pojazd nie może być wykorzystywany do jakichkolwiek czynności, a w szczególności do szkolenia kursantów.

Dalej organ wskazał na treść art. 43 ust. 1 pkt 4 oraz art. 45 ust. 1 i ust. 2 ustawy o kierujących pojazdami. Zdaniem organu, aby doszło do rażącego naruszenia warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców konieczne jest stwierdzenie wielokrotnego naruszenia przepisów zakresie prowadzenia szkolenia. W sprawie ustalono, że doszło do naruszenia art. 45 ust. 2 pkt 1 lit. c w związku z art. 24 pkt 1 lit. c poprzez wielokrotne prowadzenie szkolenia pojazdem niespełniającym wymogów stawianych pojazdom wykorzystywanym do szkolenia. Celem badania okresowego jest stwierdzenie w danym czasie spełnienia wymogów stawianych wszystkim pojazdom uczestniczącym w ruchu drogowym, a badanie dodatkowe służy do faktycznego potwierdzenia przystosowania pojazdu do prowadzenia szkolenia. Ponadto badana te potwierdzają prawdziwość i zasadność dokonanych wpisów w dowodzie rejestracyjnym, w tym również adnotacji urzędowych. Uznanie, że pojazd jest przystosowany do nauki jazdy następuje na podstawie dodatkowego badania technicznego, o czym stanowi przepis art. 81 ust. 11 pkt 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym. Natomiast zgodnie z treścią art. 81 ust. 6 tej ustawy, pojazd używany do nauki jazdy lub egzaminu państwowego podlega corocznym badaniom technicznym.

Od powyższej decyzji, strona reprezentowana przez radcę prawego, wniosła odwołanie. Skarżonej decyzji pełnomocnik zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, a to: art. 43 ust. 1 pkt 4, art. 45 ust. 1 pkt 3, art. 45 ust. 2 pkt 1 lit.c w związku z art. 24 ustawy o kierujących pojazdami. Zdaniem strony skarżącej analiza przepisu art. 24 wskazuje, że brak dopuszczenia do ruchu z uwagi na brak aktualnego badania technicznego nie jest jednym z wymogów stawianym pojazdom wykorzystywanym do szkolenia kandydatów na kierowców, którego niespełnienie może stanowić podstawę nałożenia sankcji określonej w art. 45 ustawy o kierujących pojazdami. Brak aktualnych badań stanowi naruszenie ustawy Prawo o ruchu drogowym i wiąże się z konsekwencjami, ale nie takimi jakie przyjął organ. W większości przypadków brak aktualnych badań technicznych jest podstawą do nałożenia mandatu karnego. Zdaniem pełnomocnika fakt spełnienia przez pojazdy wykorzystywane do nauki jazdy wymogów określonych w art. 24 pkt 1 lit. a-c potwierdza urzędowa adnotacja jednorazowo umieszczona w dowodzie rejestracyjnym na podstawie dodatkowego badania przeprowadzonego przez uprawnioną stację diagnostyczną, polega to na umieszczeniu w dowodzie litery "L". Posiadanie tej adnotacji jest jednocześnie warunkiem wykorzystania pojazdów do szkolenia kandydatów na kierowców (art. 24 pkt 1 lit. d ustawy o kierujących pojazdami ). Pełnomocnik podkreślił, że sporne pojazdy posiadały takową adnotację, co potwierdza protokół z przeprowadzonej u przedsiębiorcy kontroli, a domniemanie wynikające z adnotacji nie zostało obalone. W ocenie pełnomocnika okoliczność ta nie ma jednak w sprawie znaczenia, bowiem zastrzeżenia organu dotyczą niedopełnienia przez stronę obowiązków związanych z korzystaniem z pojazdu, a nie niespełnienia przez te pojazdy warunków technicznych.

Dalej pełnomocnik wywodził, że celem ustawodawcy przy konstruowaniu normy wynikającej z art. 45 ust. 2 pkt 1 lit. "c" w zw, z art. 24 ustawy o kierujących pojazdami było stworzenie sytuacji, w której fakt braku ważnego badania technicznego stanowił co najwyżej podstawę wezwania organu do usunięcia naruszenia warunków prowadzenia działalności gospodarczej.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy w całości podtrzymał argumentację przytoczoną w decyzji pierwszej instancji.

Od powyższej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego I.K. reprezentowana przez radcę prawnego wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim. Strona skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów:

- prawa materialnego: art. art. 43 ust. 1 pkt 4, art. 45 ust. 1 pkt 3, art. 45 ust. 2 pkt 1 lit.c w związku z art. 24 ustawy o kierujących pojazdami poprzez przyjęcie, że prowadzenie szkolenia dla kandydatów na kierowców pojazdami nieposiadającymi aktualnego badania technicznego jest równoznaczne z prowadzeniem szkolenia pojazdami nieprzystosowanymi do nauki jazdy, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, oraz poprzez ich zastosowanie pomimo niespełnienia przesłanki wielokrotnego prowadzenia szkolenia pojazdami niespełniającymi wymagań, o których mowa w art. 24 ustawy;

- prawa procesowego, a w szczególności: art. 7, art. 76 § 1 i § 2, art. 77 kpa poprzez przyjęcie, że szkolenie kandydatów na kierowców było prowadzone pojazdami niespełniającymi wymagań, w sytuacji gdy z materiału dowodowego wynika, iż szkolenie było prowadzone pojazdami, które nie posiadały aktualnego badania technicznego; art. 107 § 1 kpa poprzez sporządzenie uzasadnień abstrahujących od podstawy prawnej orzeczenia; art. 138 § 1 pkt 2 kpa w zw. z art. 6 kpa poprzez jego niezastosowanie.

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca zawarła argumentację przytoczoną wcześniej w odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Skarga, jako nie oparta na uzasadnionych podstawach, podlegała oddaleniu.

Stan faktyczny badanej sprawy nie budzi wątpliwości i pozostaje poza sporem.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że skarżąca – I.K., na podstawie wpisu o numerze [...] w rejestrze przedsiębiorców prowadzących ośrodek szkolenia kierowców, prowadziła działalność gospodarczą pod firmą – Szkoła Kierowców I.K.; w zakresie prawa jazdy kategorii AM, A1,A2, A, B, B+E,D.

W dniach od [...] listopada 2013 r. do [...] listopada 2013 r. przeprowadzona została kontrola wskazanego ośrodka szkolenia kierowców, która objęła okres działalności od [...] stycznia 2013 r. do [...] listopada 2013 r.

W trakcie kontroli stwierdzono jedenastokrotne prowadzenie zajęć praktycznych (łącznie 20 godzin dla kat. A1) w okresie od [...] września 2013 r. do [...] pażdziernika 2013 r. pojazdem marki [...] (motocykl), nr rej. [...], który nie był dopuszczony do ruchu z uwagi na nieposiadanie aktualnego przeglądu technicznego. Na podstawie dokonanych wpisów w dowodzie rejestracyjnym pojazdu stwierdzono, że w okresie od [...] sierpnia 2013 r. do [...] listopada 2013 r. powstała luka w badaniach technicznych pojazdu. Zgodnie z kartą prowadzonych zajęć na danym pojeżdzie prowadzone były szkolenia praktyczne w zakresie kategorii A1 prawa jazdy.

Nadto kontrola wykazała ośmiokrotne prowadzenie zajęć praktycznych (łącznie 17 godzin dla kat. B+E) w okresie od [...] maja 2013 r. do [...] lipca 2013 r. pojazdem marki [...] (przyczepa ciężarowa), nr rej. [...], która nie była dopuszczona do ruchu z uwagi na nieposiadanie aktualnego przeglądu technicznego. W świetle dokonanych zapisów w dowodzie rejestracyjnym pojazdu stwierdzono, że w okresie od [...] maja 2013 r. do [...] lipca 2013 r. powstała luka w badaniach technicznych. Zgodnie z zapisami karty przeprowadzonych zajęć od [...] maja 2013 r. do [...] czerwca 2013 r. oraz w dniu [...] lipca 2013 r. na danym przeprowadzano szkolenia praktyczne w zakresie kategorii B+E prawa jazdy.

W ocenie organu fakt prowadzenia zajęć pojazdami nieposiadajcymi aktualnych badań technicznych stanowił rażące naruszenie warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców i stanowił podstawę do wydania orzeczenia o zakazie wykonywania działalności gospodarczej oraz o skreśleniu przedsiębiorcy z rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek szkolenia kierowców – w myśl art. 45 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. "c" ustawy o kierujących pojazdami ( dalej zwaną ustawą).

Powyższe stanowisko organu ma oparcie w przepisach prawa materialnego. Stosownie do treści art. 45 ust. 1 pkt 3 ustawy starosta, o którym mowa w art. 28 ust. 3, wydaje decyzję administracyjną o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców, skreślając przedsiębiorcę z rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek szkolenia kierowców, jeżeli przedsiębiorca rażąco naruszył warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców.

W myśl art. 45 ust.2 pkt 1 lit."c" ustawy rażącym naruszeniem warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców jest wielokrotne prowadzenie szkolenia pojazdami niespełniającymi wymagań, o których mowa w art. 24.

Przepis art. 24 stanowi, że nauka jazdy jest prowadzona:

1) pojazdem:

a) odpowiadającym wymaganiom określonym dla danej kategorii prawa jazdy lub dla pozwolenia na kierowanie tramwajem,

b) oznakowanym kwadratową tablicą barwy niebieskiej z białą literą "L",

c) przystosowanym do nauki jazdy, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym,

d) posiadającym adnotację w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu wymagań, o których mowa w lit. a-c, dokonywaną przez odpowiedni organ, na podstawie pozytywnego wyniku badania technicznego przeprowadzonego przez stację kontroli pojazdów, o której mowa w art. 83 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - nie dotyczy tramwaju;

2) pojazdem odpowiednio przystosowanym do rodzaju niepełnosprawności spełniającym warunki, o których mowa w pkt 1 lit. a i b - w przypadku szkolenia osoby niepełnosprawnej.

Z treści przytoczonego powyżej przepisu art. 24 pkt 1 ustawy wynika, że nauka jazdy może być prowadzona jedynie na pojeżdzie spełniającym łącznie wszystkie wymienione w tym przepisie warunki. Należy też zwrócić uwagę, że poprzez użycie sformułowania – "jest prowadzona", ustawodawca w art. 24 pkt 1 wprowadził bezwzględny nakaz spełnienia tychże warunków. Treść omawianego przepisu ustawy wskazuje, że niespełnienie któregoś z wymienionych w nim warunków stanowi o dyskwalifikacji danego pojazdu jako pojazdu służącego do prowadzenia na nim nauki jazdy.

Za prawidłowością przedstawionej interpretacji przepisu art. 24 pkt 1 ustawy przemawia również jego wykładnia systemowa. Trzeba zauważyć, że stosownie do treści art. 45 ust. 2 ustawy wielokrotne prowadzenie szkolenia pojazdem niespełniającym warunki, o których mowa w art. 24 stanowi jedną z form rażącego naruszenia warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców, stanowiącą podstawę orzeczenia o zakazie wykonywania działalności gospodarczej oraz o skreśleniu przedsiębiorcy z rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek szkolenia kierowców. Ustawodawca w tym miejscu nie różnicuje warunków jakie w myśl art. 24 powinien spełniać pojazd, aby nauka jazdy mogła być na nim prowadzona, odsyła natomiast w całości do art. 24 ustawy.

Jak wyżej podniesiono jeden z warunków jakie winien spełniać pojazd, którym prowadzona jest nauka jazdy stanowi adnotacja w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu wymagań, o których mowa w lit. a-c art. 24 pkt 1, dokonana przez odpowiedni organ, na podstawie pozytywnego wyniku badania technicznego przeprowadzonego przez stację kontroli pojazdów, o której mowa w art. 83 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - nie dotyczy tramwaju.

Stosownie do treści art. 83 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym badanie techniczne jest przeprowadzane na koszt właściciela lub posiadacza pojazdu, w:

1) podstawowej stacji kontroli pojazdów - w zakresie:

a) okresowego badania technicznego pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, z zastrzeżeniem lit. c,

b) dodatkowych badań technicznych w odniesieniu do pojazdów, o których mowa w lit. a, z zastrzeżeniem ust. 1a,

c) badań technicznych przyczep przeznaczonych do łączenia z pojazdami określonymi w lit. a, o ile stacja spełnia wymagania, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 84a ust. 1 pkt 1 ustawy w zakresie długości stanowiska kontrolnego;

2) okręgowej stacji kontroli pojazdów - w zakresie:

a) okresowego badania technicznego wszystkich pojazdów,

b) dodatkowych badań technicznych w odniesieniu do pojazdów, o których mowa w lit. a,

c) badań co do zgodności z warunkami technicznymi pojazdów zabytkowych.

W myśl art. 66 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany, wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego:

1) nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim jadących lub innych uczestników ruchu, nie naruszało porządku ruchu na drodze i nie narażało kogokolwiek na szkodę;

2) nie zakłócało spokoju publicznego przez powodowanie hałasu przekraczającego poziom określony w przepisach szczegółowych;

3) nie powodowało wydzielania szkodliwych substancji w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych;

4) nie powodowało niszczenia drogi;

5) zapewniało dostateczne pole widzenia kierowcy oraz łatwe, wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlenia drogi przy równoczesnym jej obserwowaniu;

6) nie powodowało zakłóceń radioelektrycznych w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych.

Przepis art. 81 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym stanowi, że właściciel pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest obowiązany przedstawiać go do badania technicznego.

2. Badania techniczne dzieli się na badania okresowe, badania dodatkowe oraz badania co do zgodności z warunkami technicznymi.

3. Okresowe badanie techniczne po raz pierwszy jest przeprowadzane przed pierwszą rejestracją pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Okresowe badanie techniczne pojazdu przeprowadza się corocznie, z zastrzeżeniem ust. 6-10.

Z przytoczonych powyżej przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym wynika, że adnotacja w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 24 pkt 1 lit. a-c dotyczy budowy, wyposażenia i utrzymania danego pojazdu uczestniczącego w ruchu (por. art. 66 ust. 1), to z kolei implikuje wniosek, że pojazd do nauki jazdy winien być poddawany badaniom technicznym - stosownie do treści art. 81 tej ustawy.

Nie zasługuje zatem na aprobatę stanowisko strony skarżącej, zgodnie z którym o spełnieniu przez pojazdy wykorzystywane do nauki jazdy wymogów określonych w art. 24 pkt 1 lit. a-c świadczy urzędowa adnotacja jednorazowo umieszczona w dowodzie rejestracyjnym na podstawie dodatkowego badania przeprowadzonego przez uprawnioną stację diagnostyczną - umieszczenie w dowodzie litery "L".

Wbrew twierdzeniom strony skarżącej adnotacja o powyższej treści oznacza, że dany pojazd jest przystosowany do nauki jazdy, nie zastępuje natomiast adnotacji w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu wymagań koniecznych do uczestniczenia pojazdu w ruchu drogowym (art. 66 ustawy Prawo o ruchu drogowym). W celu sprawdzenia aktualnego stanu technicznego (obejmującego budowę, wyposażenie oraz utrzymanie) pojazd służący do nauki jazdy - podobnie jak pozostałe pojazdy uczestniczące w ruchu drogowym - winien być przedstawiany do badania technicznego.

Przewidziana w art. 45 ust. 1 sankcja w postaci zakazu wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców oraz o skreśleniu z rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek szkolenia kierowców, ma z pewnością charakter dotkliwy i surowy. Trzeba jednak mieć również na uwadze, że wprowadzając do ustawy pojęcie rażącego naruszenia warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców, ustawodawca posłużył się określeniem – "wielokrotne" – naruszenie wskazanych obowiązków. Nie stanowi zatem podstawy zastosowania omawianej sankcji jednostkowa sytuacja naruszenia warunków wykonywania działalności gospodarczej, lecz dopiero powtarzające się uchybienia w tym zakresie powodują wskazany skutek. W tym względzie należy mieć na uwadze konieczność zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu drogowym, i to nie tylko osobom biorącym udział w procesie nauki jazdy, lecz również pozostałym uczestnikom ruchu drogowego.

Pozostałe zarzuty skargi, dotyczące naruszenia przepisów postępowania, nie zasługiwały na uwzględnienie.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DZ.U. z 2002 Nr 153 poz. 1270 ze zm.), skarga podlegała oddaleniu.