Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Protokolant starszy sekretarz sądowy Teresa Zauerman, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 marca 2019 r. sprawy ze skargi T. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania prawa jazdy oddala skargę.

Decyzją z dnia [...] r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.) zwanej dalej: "k.p.a.",

art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U.

z 2017 r., poz. 978 ze zm.) zwanej dalej: "u.k.p.", po rozpatrzeniu odwołania T. H., Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...] r., nr [...]

w przedmiocie odmowy wydania stronie prawa jazdy kategorii [...].

W uzasadnieniu ww. decyzji organ odwoławczy przedstawił następujący stan faktyczny. W dniu 25 lipca 2016 r. T. H. wystąpił do organu z wnioskiem

o wydanie prawa jazdy kategorii [...]. W toku postępowania wyjaśniającego organ

I instancji zwrócił się kontrolnie do Federalnego Urzędu ds. Ruchu Drogowego

w [...], tj. do K. w F. o informację, czy wnioskodawca nie otrzymał w Niemczech niemieckiego prawa jazdy, a jeśli tak, to czy nie zostało mu to prawo jazdy zatrzymane. Z odpowiedzi władz niemieckich z dnia 14 lutego 2017 r. wynika, że wnioskodawca jest osobą, która otrzymała niemieckie uprawnienie do kierowania pojazdami, które zostało mu cofnięte w dniu 1 września 2014 r. z powodu nadużywania środków psychoaktywnych. Aby otrzymać ponownie niemieckie prawo jazdy osoba ta musi poddać się badaniu lekarskiemu i testowi psychologicznemu.

W dniu 22 marca 2017 r. władze niemieckie dodatkowo udzieliły informacji,

że decyzja o cofnięciu stronie uprawnienia do kierowania pojazdami na terytorium Niemiec wydana została bezterminowo - do czasu spełnienia przez ww. warunków do wydania niemieckiego uprawnienia do kierowania pojazdami. Informacja o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami na terytorium Niemiec pozostanie w niemieckim rejestrze do dnia 1 września 2029 r. Jeśli kierowca popełni dalsze wykroczenia w ruchu drogowym lub do rejestru zostaną dodane dalsze wpisy, okres ten może zostać wydłużony.

Organ I instancji decyzją z dnia [...] r. odmówił stronie wydania prawa jazdy kategorii [...]. Zdaniem organu, zachodzi negatywna przesłanka do wydania prawa jazdy, wskazana w art. 12 ust. 1 pkt 5 u.k.p. Wnioskodawca otrzymał za granicą niemieckie prawo jazdy kategorii [...] jednakże jego uprawnienie do kierowania pojazdami zostało mu bezterminowo cofnięte (w dniu 1 września 2014 r.). Powyższe potwierdza treść pism władz niemieckich.

Skarżący, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, odwołał się od ww. decyzji organu I instancji. Kwestionowanej decyzji zarzucił:

1) błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na jej treść, a polegający

na przyjęciu, że otrzymał on za granicą prawo jazdy, a następnie cofnięto mu uprawnienia i pozostaje nadal w okresie cofnięcia uprawnień,

2) naruszenie przepisów postępowania mających wpływ na treść wydanej decyzji,

a w szczególności:

- art. 7 w zw. z art. 77 § 1 k.p.a., poprzez naruszenie zasady praworządności

i nieprzeprowadzenie z urzędu czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, a mających wpływ na słuszny interes strony,

- art. 9, art. 10 § 1 i art. 11 k.p.a., poprzez nieudzielenie stronie wyczerpującej

i zrozumiałej dla niego informacji o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenia jego praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania,

- art. 80 k.p.a., poprzez dowolną ocenę całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności dokumentów uzyskanych od władz niemieckich, co doprowadziło do błędnych ustaleń faktycznych - ujawnionych wyżej,

- art. 4 ust. 2 i art. 12 ust. 1 pkt 5 u.k.p., poprzez ich błędne zastosowanie,

tj. uznanie, że wnioskodawca otrzymał za granicą prawo jazdy, a następnie cofnięto mu uprawnienia i pozostaje nadal w okresie cofnięcia tych uprawnień.

W uzasadnieniu odwołania strona podniosła m.in., że jest cudzoziemcem, który nie zna prawa RP, jak i języka polskiego, co winno skutkować udzieleniem jej wyczerpującej i zrozumiałej dlań informacji o okolicznościach faktycznych i prawnych prowadzonego postępowania, które mają wpływ na ustalenie jej praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania, a co niestety nie miało miejsca. Odwołujący się przyznał, że w dniu 1 września 2014 r. utracił uprawnienia/prawo jazdy/ do prowadzenia pojazdów, w zakresie wskazanym w kwestionowanej decyzji, wydane uprzednio przez władze niemieckie. Cofnięcie ma charakter bezterminowy. Organ oparł się wyłącznie na informacjach urzędu niemieckiego a nie na bezpośrednim źródle dowodowym. Nieprawidłowości te doprowadziły do dowolnej interpretacji nieprecyzyjnie sporządzonych dokumentów, a uzyskanych od władz niemieckich.

Powołaną na wstępie decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] r.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że podstawę odmowy wydania stronie prawa jazdy stanowiła przesłanka wymieniona w pkt 5 art. 12 ust. 1 u.k.p. Zdaniem organu, konieczne było ustalenie, czy wnioskodawca - obywatel [...] - pozostaje w [...] w okresie obowiązywania zatrzymania prawa jazdy lub cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami - stosownie do ww. przepisu.

W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy - dokumenty przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego na język polski, pochodzące od niemieckiego organu - Kolegium ustaliło, że odwołujący się nie posiada ważnego niemieckiego uprawnienia do kierowania pojazdami. Zostało mu ono cofnięte w dniu 1 września 2014 r. z powodu nadużywania środków psychoaktywnych. Aby ubiegać się o wydanie dokumentu prawa jazdy w Niemczech, odwołujący musi poddać się badaniom lekarskim i testowi psychologicznemu. Nadto, z załączonego do akt sprawy tłumaczenia przysięgłego na język polski dokumentu niemieckiego organu z dnia [...] r. wynika, że cyt. "niezaskarżalna decyzja organu administracji w przedmiocie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami wydana została bezterminowo. Jak tylko pan H. spełni warunki do wydania niemieckiego uprawnienia do kierowania pojazdami, adnotacja o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami zostanie usunięta z rejestru. Ww. informacja pozostanie w Rejestrze Kierowców do 01.09.2029 r.".

Zdaniem organu, powyższe informacje wskazują, że odwołujący się uzyskał prawo jazdy w Niemczech, ale jego uprawnienia do kierowania pojazdami zostały cofnięte i mogą być przywrócone dopiero po uprzednim poddaniu się badaniom lekarskim i testowi psychologicznemu. Dopóki strona nie podda się takim badaniom, dopóty uprawnienie do kierowania pojazdami pozostaje cofnięte. Oznacza to, że wystąpiła sytuacja opisana w art. 12 ust. 1 pkt 5 u.k.p.

Organ odwoławczy wyjaśnił, że ww. przepis stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych art. 11 ust. 4 Dyrektyw) 2006/126/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie praw jazdy (Dz.U.UE.L2006.403.18 z późn. zm.).

Aby ubiegać się o ponowne wydanie uprawnienia do kierowania pojazdami w Niemczech skarżący musiałby spełnić dodatkowy warunek, a mianowicie przedstawić pozytywną opinię lekarsko-psychologiczną potwierdzającą jego zdolność do uczestnictwa w ruchu drogowym. Wydanie mu polskiego prawa jazdy bez spełnienia tego warunku prowadziłoby do obejścia prawa niemieckiego. Wyeliminowaniu możliwości takiego obejścia prawa państw członkowskich służy powołany wyżej przepis dyrektywy.

Zdaniem Kolegium, nie był trafny zarzut odwołania, że przeprowadzona przez organ I instancji ocena dowodów była dowolna. Treść przetłumaczonych dokumentów wskazuje, że rozumowanie organu I instancji było prawidłowe. Jednocześnie Kolegium nie stwierdziło potrzeby prowadzenia dalszej korespondencji z urzędem niemieckim, w tym m.in. w celu wyjaśnienia pojęcia "bezterminowo", użytego w odniesieniu do wydania decyzji o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami, czy znaczenia prawnego terminu "01.09.2029 r." W kontekście zarzucanego braku w aktach sprawy decyzji cofającej stronie uprawnienia, organ wskazał, że z pisma organu niemieckiego z dnia 14 lutego 2017 r. wynika, że odwołującemu się zostały cofnięte uprawnienia do prowadzenia pojazdów. Ponowne wydanie prawa jazdy jest uzależnione od poddania się badaniom lekarskim i testowi psychologicznemu, natomiast z dołączonych do tego pisma dokumentów, w tym danych z rejestru kierowców, wynika okres, w jakim wydanie prawa jazdy jest uzależnione od spełnienia ww. dodatkowego warunku. Kolegium uznało, że zebrany w sprawie materiał dowodowy był wystarczający do przyjęcia, że w sprawie powinien znaleźć zastosowanie przepis art. 12 ust. 1 pkt 5 u.k.p. Wskazując na art. 7,

art. 77 § 1, art. 80 k.p.a., Kolegium nie dopatrzyło się zarzucanego naruszenia

ww. przepisów postępowania administracyjnego oraz innych wskazywanych

w odwołaniu.

Kolegium podkreśliło również, że decyzja wydana na podstawie art. 12 ust. 1 u.k.p. ma charakter związany.

T. H., reprezentowany przez adwokata, zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ww. decyzję organu odwoławczego z dnia [...] r., wnosząc o jej uchylenie w całości i uchylenie poprzedzającej ją decyzji organu I instancji z dnia [...] r. oraz przekazanie sprawy do dalszego jej prowadzenia.

Wydanej decyzji skarżący zarzucił:

1) błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na jej treść, a polegający

na przyjęciu, że skarżący otrzymał za granicą prawo jazdy, a następnie cofnięto mu uprawnienia i pozostaje nadal w okresie cofnięcia uprawnień,

2) naruszenie przepisów postępowania, mających wpływ na treść wydanej decyzji,

a w szczególności:

- art. 7 w zw. z art. 77 § 1 k.p.a., poprzez naruszenie zasady praworządności

i nieprzeprowadzenie z urzędu czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, a mających wpływ na słuszny interes skarżącego,

- art. 80 k.p.a., poprzez dowolną ocenę całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności dokumentów uzyskanych od Federalnego Urzędu ds. Ruchu Drogowego w Niemczech, co doprowadziło do błędnych ustaleń faktycznych - ujawnionych wyżej,

- art. 4 ust. 2 i art. 12 ust. 1 pkt 5 u.k.p., poprzez ich błędne zastosowanie, tj. uznanie, że skarżący otrzymał za granicą prawo jazdy, a następnie cofnięto mu uprawnienia i pozostaje nadal w okresie cofnięcia uprawnień.

Skarżący wyraził niezadowolenie z wydanej decyzji. Oświadczył, iż w sprawie bezspornym jest, że w dniu 1 września 2014 r. utracił uprawnienia/prawo jazdy/ do prowadzenia pojazdów, w zakresie wskazanym w zaskarżonej decyzji, wydanej mu uprzednio przez władze niemieckie. Faktem jest, że to cofnięcie ma charakter bezterminowy. Zdaniem skarżącego, "bezterminowo" nie oznacza, że to cofnięcie dokonane zostało na określony "czas", jak dowolnie interpretuje tą okoliczność organ I instancji. Zwrócić uwagę, że organy obu instancji nie wyjaśniły:

- po pierwsze, tego co to znaczy "bezterminowo",

- po drugie, czy po spełnieniu przez stronę na terenie Niemiec warunku do wydania jej prawa jazdy otrzyma ona nowe uprawnienia i nowy dokument potwierdzający te uprawnienia, a jeśli tak, to co się stanie lub stało z uprzednio wydanym "prawem jazdy". Jak argumentował skarżący, w piśmie z dnia 15 marca 2017 r. organ I instancji zapytuje o to, kiedy "wygasa decyzja" o kierowaniu pojazdami, a nie o to, czy wiadomą decyzją odebrano stronie uprawnienia na określony czas, a jeśli tak, to jaki ?

Dalej skarżący wskazał, że organ I instancji operuje pojęciem "wygaśnięcia decyzji", która nie jest pojęciem normatywnym, tj. zgodnym z treścią ustawy,

co z uwagi na jego odmienne rozumienie może prowadzić i prowadzi do uzyskania błędnych informacji, jak to ma miejsce w niniejszej sprawie. Zdaniem skarżącego,

ww. organ, a także organ II instancji nie wyjaśnił także tego, jakie znaczenie prawne

ma termin 1 września 2029 r.

Skarżący wskazał nadto, że organy obu instancji zaniechały również uzyskania:

- decyzji władz niemieckich i dokonania jej tłumaczenia, co było niezbędne, skoro jak twierdzi organ, ma ona przewidywać zakaz prowadzenia pojazdów przez określony czas, ewentualnie,

- przepisów prawa, które określają, jeśli nie wynika to wprost z ww. decyzji, że owa decyzja nakłada na stronę zakaz prowadzenia pojazdów obowiązujący przez określony czas, a także,

- przepisów prawa wyjaśniających znaczenie prawne ww. terminu, tj.

"01.09.2029 r.".

Zdaniem skarżącego, organy oparły się wyłącznie na informacjach urzędu niemieckiego, a nie na bezpośrednim źródle dowodowym, co uznać należy za niedopuszczalne zwłaszcza, że korespondencja prowadzona przez organ I instancji

z urzędem niemieckim jest sporządzona językiem potocznym, a nie normatywnym. Wskazane nieprawidłowości doprowadziły do dowolnej interpretacji nieprecyzyjnie sporządzonych dokumentów od władz niemieckich.

Jak wskazał skarżący, z pisma cytowanego na str. 5 uzasadnienia decyzji organu II instancji wynika, że skarżący nie posiada prawa jazdy, a po spełnieniu określonego warunku, tj. przedłożenia badań lekarskich i psychologicznych, zostanie mu wydane nowe prawo jazdy

Zgodnie z wiedzą strony, okres pozostawania we właściwym rejestrze informacji o cofnięciu uprawnień do prowadzenia pojazdów, tj. do dnia 1 września 2029 r., nie jest okresem, w którym obowiązuje tzw. "cofnięcie uprawnień ", ale okresem w którym gdyby strona chciała uzyskać w Niemczech wspomniane uprawnienia musiałaby spełnić wcześniej wskazane warunki, tj. poddać się badaniu lekarskiemu i medycznemu na terenie tego państwa. Z kolei po upływie tego okresu strona chcąc uzyskać w Niemczech prawo jazdy musiałaby odbyć nie tylko kurs teoretyczny, ale i praktyczny i zdać z ponownie egzaminy na prawo jazdy.

W ocenie strony, "bezterminowe wygaśnięcie uprawnień" jest nie do pogodzenia z "zatrzymaniem uprawnień na określony czas" - tym bardziej, że z ww. pisma wynika, że skarżący nie posiada na dzień dzisiejszy uprawnień do prowadzenia pojazdów, a także to, że gdyby na terenie Niemiec ubiegał się o wydanie ww. uprawnień, to wydane zostałoby mu nowe prawo jazdy.

W tej sytuacji, według skarżącego, nie może budzić żadnej wątpliwości to, że:

- po pierwsze, strona nie posiada prawa jazdy, czy uprawnień do prowadzenia pojazdów,

- po drugie, strona nie pozostaje w okresie "cofnięcia uprawnień".

Zdaniem skarżącego, w ww. okolicznościach nie może być mowy o jakimkolwiek obchodzeniu prawa, albowiem strona nie ma obowiązku ubiegania się o ponowne wydanie uprawnień do prowadzenia pojazdów na terenie Niemiec, a zatem może to uczynić na terenie każdego innego państwa członkowskiego EU, w tym Polski.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie podtrzymując w całości stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z w a ż y ł, co następuje:

Przedmiotem skargi jest decyzja o odmowie wydania skarżącemu prawa jazdy kat. [...]. Zgodne z przepisem stanowiącym podstawę wydania ww. decyzji, tj. art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2017 r., poz. 978 ze zm.) zwanej dalej: "u.k.p.", prawo jazdy nie może być wydane osobie, która uzyskała za granicą prawo jazdy, a to prawo jazdy zostało zatrzymane lub uprawnienie do kierowania pojazdami zostało cofnięte - w okresie obowiązywania zatrzymania prawa jazdy lub cofnięcia.

Według skarżącego, organy błędnie przyjęły, że skarżący otrzymał za granicą prawo jazdy, a następnie cofnięto jemu te uprawnienia i pozostaje on nadal w okresie cofnięcia uprawnień. Za fakt bezsporny Sąd uznaje, ustalenie organu, że skarżącemu cofnięto uprawnienia do kierowania pojazdami w dniu 1 września 2014 r. do 1 września 2029 r., co zostało stwierdzone przez właściwy niemiecki urząd ds. ruchu drogowego. Skarżący wskazuje na charakter bezterminowy przedmiotowego cofnięcia mu uprawnień. Podnosi odmienność znaczeń pojęć "bezterminowo", "czas", terminu "01.09.2029 r.". Uważa też, że pojęcie "bezterminowe wygaśnięcie uprawnień" jest nie do pogodzenia z pojęciem zatrzymania prawa jazdy".

W ocenie Sądu, ww. argumentacja skarżącego, według której upatruje

on wadliwości wydanej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie. Dokonane przez organ ustalenia, co do wystąpienia okoliczności uzasadniających odmowę wydania skarżącemu polskiego prawa jazdy znajdują odzwierciedlenie w zgromadzonym materiale dowodowym i obowiązujących przepisach prawa.

Sąd wskazuje, że z pisma Federalnego Urzędu ds. Ruchu Drogowego

w Niemczech, tj. K. we F. z dnia 14 lutego 2017 r. oraz

z pisma uzupełniającego ww. organu wynika, że skarżący posiadał niemieckie uprawnienia do kierowania pojazdami, które zostało mu cofnięte w dniu 1 września

2014 r. z powodu nadużywania środków psychoaktywnych. Zgodnie z wyjaśnieniem władz niemieckich, aby otrzymać ponownie niemieckie prawo jazdy, skarżący musi poddać się badaniu lekarskiemu i testowi psychologicznemu. Przy tym decyzja

o cofnięciu skarżącemu uprawnienia do kierowania pojazdami wydana została bezterminowo, do czasu spełnienia przez skarżącego wymogów do ponownego wydania niemieckiego uprawnienia do kierowania pojazdami. Informacja o cofnięciu przedmiotowego uprawnienia na terytorium Niemiec pozostanie w rejestrze tego kraju do dnia 1 września 2029 r. Jeżeli skarżący popełni dalsze wykroczenia w ruchu drogowym lub do rejestru zostano dodane dalsze wpisy, okres ten może zostać wydłużony.

W świetle tak poczynionych, prawidłowych ustaleń organu, skarżący może ponownie uzyskać uprawnienie do kierowania pojazdami jeżeli przedłoży pozytywną opinię medyczno-psychologiczną. Wynika to wprost z pisma niemieckiego urzędu – informacja o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami na terytorium Niemiec pozostanie w niemieckim rejestrze do dnia 1 września 2029 r. Wykreślenie takiej informacji z rejestru (usunięcie) nastąpi po wskazanym terminie. Wnioski te są zbieżne ze stanowiskiem samego skarżącego, który w uzasadnieniu skargi podał, że według jego wiedzy, do dnia 1 września 2029 r. gdyby zamierzał uzyskać w Niemczech uprawnienia musiałby poddać się badaniu lekarskiemu na terenie tego państwa. Z kolei po upływie tego okresu chcąc uzyskać w Niemczech prawo jazdy musiałby odbyć nie tylko kurs teoretyczny ale i praktyczny i zdać ponownie egzaminy na prawo jazdy.

Według Sądu, powyższe ustalenia potwierdzają fakt, że skarżący uzyskał prawo jazdy w Niemczech, a następnie uprawnienia do kierowania pojazdami zostały mu cofnięte.

Wyznaczenie okresu od 1 września 2014 r. do 1 września 2029 r. należy rozumieć jako okres, w którym nastąpiło zatrzymanie jego uprawnień (pozbawienie prawa do kierowania pojazdami) na określony czas, tj. do momentu przedstawienia pozytywnych wyników badań lekarskich i psychologicznych. Sąd podkreśla przy tym, że polski ustawodawca posługuje się pojęciem "pozostawania w okresie cofnięcia uprawnienia", które odpowiada ww. sytuacji.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 5 u.k.p. daje gwarancję weryfikacji przez organ tych kierowców, co do których prawomocnie również w innym kraju będącym członkiem Unii Europejskiej stwierdzono przeszkody w bezpiecznym ich uczestnictwie w ruchu drogowym (por. wyroki WSA w Szczecinie: z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. akt

II SA/Sz 880/18; z dnia 31 stycznia 2019 r., sygn. akt II SA/Sz 981/18 – opubl.

w internetowej bazie orzeczenia.nsa.gov.pl).

W ocenie Sądu, niezasadne okazały się zarzuty skargi, oparte na art. 7 w zw.

z art. 77 § 1 oraz art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.), kwestionujące prawidłowość dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy przez organ,

tj. nieprzeprowadzania z urzędu czynności niezbędnych, mających wpływ na słuszny interes skarżącego i jego ocenę. Materiał dowodowy sprawy został bowiem zebrany i prawidłowo oceniony, przy zachowaniu przez organ zasady swobodnej oceny dowodów.

Nie budzi wątpliwości Sądu, że pisemna informacja organu administracji publicznej władz niemieckich, przedmiotowo właściwego z zakresu ruchu drogowego (K. ), stanowi dokument poświadczający stan sprawy, oparty na ewidencji urzędowej tego organu. Dowód ten, tak jak dokument urzędowy w rozumieniu art. 76 k.p.a., sporządzony przez upoważniony organ, korzysta z domniemania zgodności z prawdą tego, co zostało w nim stwierdzone. Nie była więc konieczna, podnoszona przez skarżącego, potrzeba uzyskania decyzji organu władz niemieckich i jej tłumaczenia, na podstawie której dokonano wpisu powodującego cofnięcie skarżącemu uprawnienia do kierowania pojazdami na terenie Niemiec.

Ponadto, skarżący kwestionując wartość dowodową ww. dokumentów nie wskazał wprost aby informacje z nich wynikające nie odpowiadały rzeczywistości, nie zarzucił błędnego tłumaczenia dokumentów, zaś wskazując na konieczność uzyskania decyzji władz niemieckich o cofnięciu uprawnień sam decyzji tej, której był adresatem, w trakcie postępowania nie przedłożył pomimo braniu czynnego udziału w tym postępowania.

Jak słusznie zauważyło Kolegium, art. 12 ust. 1 pkt 5 u.k.p. stanowi uwzględnienie postanowień art. 11 ust. 4 Dyrektywy 2006/126/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie prawa jazdy (Dz.U.UE.L2006.403.18 z późn.zm.), zgodnie z którym, państwo członkowskie odmawia wydania prawa jazdy osobie, której prawo jazdy podlega ograniczeniu, zawieszeniu lub cofnięciu w innym państwie członkowskim. Państwo członkowskie może także odmówić wydania prawa jazdy osobie ubiegającej się o prawo jazdy, której prawo jazdy zostało w innym państwie członkowskim unieważnione. Celem tych przepisów jest uniemożliwienie osobom, które zostały wykluczone z uczestnictwa w ruchu drogowym na terytorium jednego z krajów członkowskich Unii Europejskiej, ominięcia sankcji nałożonych mocą prawomocnych orzeczeń właściwych władz i nie dopuszczenie ich do ruchu drogowego bez uprzedniego spełnienia określonych przepisami prawa warunków do odzyskania uprawnień

do kierowania pojazdami.

Skoro przy ubieganiu się ponownie o wydanie uprawnienia do kierowania pojazdami w Niemczech skarżący musiałby spełnić dodatkowy warunek, a mianowicie przedstawić pozytywną opinię medyczno-psychologiczną potwierdzającą jego zdolność do uczestnictwa w ruchu drogowym, to oczywistym jest, że wydanie mu polskiego prawa jazdy bez spełnienia tego warunku, wbrew twierdzeniom skargi, prowadziłoby do obejścia prawa niemieckiego.

Zdaniem Sądu, zebrany w sprawie materiał dowodowy dawał organowi wystarczające podstawy do przyjęcia, że w sprawie powinien znaleźć zastosowanie przepis art. 12 ust. 1 pkt 5 u.k.p. Skarżącemu cofnięte zostały uprawnienia

do prowadzenia pojazdów, a ponowne ich wydanie jest uzależnione od przedłożenia pozytywnego badania lekarskiego i testu psychologicznego. Powyższe należy interpretować w ten sposób, że prawo jazdy zostało skarżącemu cofnięte, a w okresie obowiązywania cofnięcia, na podstawie przepisów prawa polskiego, prawo jazdy nie może zostać skarżącemu wydane.

W świetle powyższego Sąd uznał, że zarzuty skargi nie znajdują potwierdzenia w kontroli sprawy. Okoliczności mogących stanowić przyczynę uwzględnienia skargi, Sąd również nie dostrzegł z urzędu, nie będąc związany zarzutami, wnioskami oraz argumentacją skargi. Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, działając na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę oddalił.