Pismem z dnia [...] grudnia 2009 r. L. P. prowadząca działalność pod nazwą I. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na czynność Starosty O. polegającą na obciążeniu jej opłatami za czynności geodezyjne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przedmiotem skargi jest czynność Starosty O. polegająca na obciążeniu skarżącej opłatami za czynności geodezyjne, która w ocenie Sądu jest czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącą uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa, o jakiej mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a. Starosta O. zażądał bowiem opłaty za czynności geodezyjne mając do tego uprawnienie w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. Nr 37 poz. 333). Jak wynika z akt sprawy prace geodezyjne wykonywane przez skarżącą na podstawie umowy z dnia [...] listopada 2007 r., Nr [...] zostały zgłoszone w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w O. w dniu [...] listopada 2007 r. Po ich wykonaniu została wystawiona faktura nr [...] z dnia [...] lutego 2009 r. Skoro więc Starosta O. wykonał przewidziane prawem uprawnienie, skutkujące obowiązkiem strony uiszczenia stosownej należności, a przepisy obowiązującego prawa dla realizacji tego uprawnienia nie przewidują formy decyzji lub postanowienia, to z tego względu ww. czynność organu, należy uznać za czynność z zakresu administracji publicznej w rozumieniu powołanego art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.
Przepisy prawa nie przewidują jednak możliwości zaskarżenia tej czynności w toku postępowania administracyjnego. Wobec tego, zgodnie z art. 52 § 3 p.p.s.a. skargę na tę czynność można wnieść do Sądu po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o podjęciu czynności - do usunięcia naruszenia prawa.
Skarżąca wezwała Starostę O. do usunięcia naruszenia prawa pismem z dnia [...] października 2009 r., ale z naruszeniem 14-dniowego terminu, o którym mowa w w/w przepisie. Należy bowiem przyjąć, że skarżąca dowiedziała się o podjęciu przez Starostę O. czynności polegających na obciążeniu jej opłatami za czynności geodezyjne najpóźniej w dniu [...] lutego 2009 r., tj. w dniu sporządzenia przez nią pisma, w którym zakwestionowała niektóre pozycje z faktury VAT Nr [...]. Termin do wezwania Starosty O. do usunięcia naruszenia prawa upłynął więc dla skarżącej w marcu 2009 r.
Podkreślić w tym miejscu należy, że 14 - dniowy termin, o którym mowa w art. 52 § 3 p.p.s.a. jest terminem prawa materialnego i jako taki nie podlega przywróceniu, a jego upływ wyłącza możliwość zaskarżenia do sądu administracyjnego czynności, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.
W tej sytuacji wniesienie skargi należy uznać za niedopuszczalne z powodu nie wezwania Starosty O. w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżąca dowiedziała się lub mogła dowiedzieć się o podjęciu przez niego spornej czynności, do usunięcia naruszenia prawa, dlatego orzeczono o odrzuceniu skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 1 i § 3 p.p.s.a. O zwrocie uiszczonego wpisu orzeczono na mocy art. 232 §1 pkt 1 p.p.s.a.
