drukuj    zapisz    Powrót do listy

6031 Uprawnienia do kierowania pojazdami, Inne, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Oddalono skargę, III SA/Lu 530/15 - Wyrok WSA w Lublinie z 2015-12-17, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SA/Lu 530/15 - Wyrok WSA w Lublinie

Data orzeczenia
2015-12-17 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2015-04-28
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Sędziowie
Jerzy Marcinowski /przewodniczący sprawozdawca/
Marek Zalewski
Robert Hałabis
Symbol z opisem
6031 Uprawnienia do kierowania pojazdami
Hasła tematyczne
Inne
Sygn. powiązane
I OSK 2501/16 - Wyrok NSA z 2018-09-12
I OZ 1204/15 - Postanowienie NSA z 2015-10-14
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2014 poz 600 art. 75 ust. 1 pkt 5, art. 99 ust. 1 pkt 2 lit. b)
Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami - tekst jednolity.
Dz.U. 2012 poz 270 art. 151
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Robert Hałabis,, Sędzia NSA Marek Zalewski, Protokolant Starszy asystent sędziego Małgorzata Olejowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 17 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi A. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2015 r. nr SKO.[...] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie przeprowadzone w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami I. oddala skargę; II. przyznaje adwokatowi H. P. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w wysokości 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy), w tym 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) podatku VAT.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...] Starosta R. skierował A. O., posiadającą uprawnienia do kierowania w zakresie prawa jazdy kategorii B, na badania lekarskie przeprowadzane w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami. Jako podstawę rozstrzygnięcia organ wskazał art. 75 ust. 1 pkt 5 oraz art. 99 ust. 1 pkt 2b ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2014 r., poz. 600 z późn. zm.), dalej: ustawa o kierujących pojazdami.

W odwołaniu od powyższej decyzji A. O. wniosła o uchylenie decyzji organu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Zarzuciła naruszenie przepisów postępowania – art. 7, art. 8, art. 77 § 1, art. 80, art. 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.), dalej: k.p.a. oraz przepisów prawa materialnego – art. 75 ust. 1 pkt 5 i art. 99 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o kierujących pojazdami.

Skarżąca wniosła o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów w postaci karty informacyjnej leczenia szpitalnego z dnia [...] listopada 2014 r., wydanej przez SP ZOZ, zaświadczenia lekarskiego z dnia [...] stycznia 2015 r., na okoliczność nieistnienia uzasadnionych i poważnych zastrzeżeń co do jej stanu zdrowia.

Decyzją z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z art. 75 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami, badaniu lekarskiemu przeprowadzonemu w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami podlega osoba posiadająca prawo jazdy, jeżeli istnieją uzasadnione i poważne zastrzeżenia co do stanu jej zdrowia. Starosta zaś, jeżeli poweźmie informację co do istnienia uzasadnionych zastrzeżeń co do stanu zdrowia kierowcy, obowiązany jest wydać z urzędu decyzję kierującą na badania lekarskie (art. 99 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o kierujących pojazdami).

Samorządowe Kolegium Odwoławcze podkreśliło, że zastrzeżenia do stanu zdrowia kierującego powinien stwierdzić organ wydający decyzję o skierowaniu na badanie. Wydanie decyzji powinno być jednak poprzedzone uzyskaniem rzetelnych i zgodnych z prawdą informacji o stanie zdrowia osoby, która ma być poddana badaniu.

Odnosząc się do niniejszej sprawy, organ odwoławczy stwierdził, że podstawą wydania skierowania była wiarygodna i uprawdopodobniona informacja, o zastrzeżeniach co do stanu zdrowia skarżącej, pochodząca od uprawnionego lekarza neurologa.

Organ odwoławczy wskazał, że z przedłożonej przez skarżącą karty leczenia szpitalnego na Oddziale Neurologicznym wynika, że A. O. przebywała w szpitalu od dnia 17 listopada 2014 r. do dnia 21 listopada 2014 r. w związku z zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego i pierwszorazową utratą przytomności z niejasnej przyczyny. Powyższa informacja wraz z informacją lekarza specjalisty neurologa z dnia [...] listopada 2014 r. oraz zaświadczeniem lekarskim lekarza internisty specjalisty medycyny rodzinnej uzasadniały wydanie decyzji o skierowaniu A. O. na badania lekarskie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, że to, czy i w jakim stopniu stwierdzone u skarżącej objawy chorobowe będą wpływać na jej zdolność kierowania pojazdami będzie dopiero przedmiotem badania przez uprawnionego lekarza z wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy, który wyda stosowne orzeczenie lekarskie stwierdzające istnienie lub brak przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.

W skardze sądowej A. O. zaskarżyła powyższą decyzję w całości, wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ II instancji.

Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 7, art. 8, art. 77 § 1, art. 80, art. 107 § 3, art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.), dalej: k.p.a. oraz przepisów prawa materialnego – art. 75 ust. 1 pkt 5 i art. 99 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o kierujących pojazdami.

W uzasadnieniu skargi skarżąca zarzuciła organowi brak ustaleń w zakresie powstania objawów chorobowych, czy jednostki chorobowej wskazującej na zaistnienie uzasadnionych i poważnych zastrzeżeń, co do jej stanu zdrowia. Podniosła, że organ oparł zaskarżoną decyzję na piśmie lekarza Oddziału Neurologii SP ZOZ, z którego nie wynika jakie objawy chorobowe miałyby stanowić podstawę do ponownego badania lekarskiego. Skarżąca zarzuciła, że organy nie przeprowadziły żadnego postępowania dowodowego, nie poczyniły żadnych ustaleń faktycznych, a opierały swoje rozstrzygnięcie wyłącznie na piśmie SP ZOZ z dnia [...] listopada 2014 r.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o oddalenie skargi, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Skarga podlegała oddaleniu.

Przedmiotem kontroli sądu w niniejszej sprawie jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2015 r. o skierowaniu A. O., posiadającej uprawnienia do kierowania w zakresie prawa jazdy kategorii B, na badania lekarskie przeprowadzane w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.

Materialnoprawną podstawę zaskarżonej decyzji stanowiły przepisy art. 75 ust. 1 pkt 5 oraz art. 99 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o kierujących pojazdami.

Zgodnie przepisem art. 99 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o kierujących pojazdami, starosta wydaje decyzję administracyjną o skierowaniu kierowcy na badanie lekarskie, jeżeli istnieją uzasadnione zastrzeżenia co do stanu zdrowia.

W myśl art. 75 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami, badaniu lekarskiemu przeprowadzanemu w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, zwanemu dalej "badaniem lekarskim", podlega, z zastrzeżeniem ust. 4, osoba posiadająca prawo jazdy lub pozwolenie na kierowanie tramwajem, jeżeli istnieją uzasadnione i poważne zastrzeżenia co do stanu jej zdrowia.

Z przywołanego przepisu nie wynika precyzyjnie, jakie zastrzeżenia są wystarczające do skierowania danej osoby na badania lekarskie. Muszą być one "uzasadnione" i "poważne". W orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że zwrot "uzasadnione zastrzeżenia" należy interpretować zgodnie z celem ustawy, którym jest zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Jedną z istotnych przesłanek bezpieczeństwa ruchu jest stan zdrowia kierowcy. Od dyspozycji zdrowotnej kierowcy w dużym stopniu zależy bowiem bezpieczeństwo ruchu, a niedomagania kierowcy w tym zakresie są czynnikiem wpływającym na zagrożenie jego bezpieczeństwo, jak i innych użytkowników dróg.

Podkreślenia wymaga, że podstawą do wydania decyzji o skierowaniu na badania lekarskie jest wiarygodna informacja o zastrzeżeniach, co do stanu zdrowia kierującego pojazdem, a nie ustalenie, czy w istocie rozpoznane zmiany stanowią o niezdolności do prowadzenia pojazdów. Stwierdzenie istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami należy bowiem do uprawnionego lekarza, który na podstawie badania lekarskiego wydaje odpowiednie przewidziane prawem orzeczenie.

Mając na uwadze powyższe uwagi stwierdzić należy, że decyzja o skierowaniu na badania lekarskie może zapaść wówczas, gdy organ uzyska informacje, że stan zdrowia kierowcy świadczy o istnieniu przeciwwskazań do kierowania pojazdami, a źródło uzyskania tego typu informacji jest wiarygodne.

W niniejszej sprawie informację o zastrzeżeniach co do stanu zdrowia skarżącej organ I instancji powziął na podstawie pisma lekarza specjalisty neurologa z Oddziału Neurologii SP ZOZ z dnia [...] listopada 2014 r. W piśmie tym wskazano, że skarżąca przebywała w dniach 17 – 21 listopada 2014 r. na Oddziale Neurologii wyżej wymienionego szpitala i w związku z charakterem występujących objawów chorobowych wymaga ponownego badania lekarskiego celem weryfikacji zdolności do prowadzenia pojazdów.

Trafnie organy administracji uznały, że wyżej wymieniona informacja stanowiła wystarczającą podstawę do skierowania skarżącej na badania lekarskie, ponieważ pochodzi od lekarza specjalisty neurologa, który znając przebieg leczenia skarżącej wiarygodnie potrafi ocenić jej aktualny stan zdrowia. Potrafi również ocenić specyfikę schorzenia, na które cierpi skarżąca oraz to, czy schorzenie może stwarzać utrudnienia w prowadzeniu pojazdami.

Stwierdzone zastrzeżenia, co do stanu zdrowia skarżącej potwierdza przedłożona przez skarżącą karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia [...] listopada 2014 r. Z karty wynika bowiem, że u skarżącej rozpoznano inne określone zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego – pierwszorazowa utrata przytomności z niejasnej przyczyny. W zaleceniach zakazano obsługi maszyn mechanicznych pozostających w ruchu (k.11 i nast. 12 akt adm.).

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że informacja z dnia [...] listopada 2014 r. stanowi informację wiarygodną pochodzącą od lekarza specjalisty z danej dziedziny, zatem uzasadnione było wydanie decyzji o skierowaniu na badania lekarskie na podstawie art. 99 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o kierujących pojazdami. Warto zwrócić uwagę, że ww. informacja oraz karta informacyjna leczenia szpitalnego zostały podpisane przez tego samego specjalistę neurologa – P. K.

W tym miejscu zauważyć należy, że decyzja o skierowaniu na badania lekarskie nie przesądza o istnieniu przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów w przypadku konkretnego kierowcy. Służy ona tylko do wyjaśnienia istniejących w tym względzie uzasadnionych zastrzeżeń. W wyniku przeprowadzonego badania może się więc okazać, że zastrzeżenia te nie zostaną potwierdzone, a zatem, że nie istnieją żadne przeciwwskazania do prowadzenia pojazdów. Celem badań jest jedynie weryfikacja powziętych przez organ wątpliwości (por. wyrok NSA z dnia 27 października 2014 r. sygn. akt I OSK 584/13; wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 14 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Rz 285/14).

Nie zasługują na uwzględnienie zarzuty skargi dotyczące błędnego uzasadnienia zaskarżonej decyzji. Wbrew zarzutom skarżącej, Samorządowe Kolegium Odwoławcze prawidłowo ustaliło stan faktyczny sprawy i uzasadniło decyzję zgodnie z art. 107 § 3 k.p.a.

Z tych przyczyn, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), oddalił skargę.



Powered by SoftProdukt